گمشتکین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گمشتکین (م. ۱۱۷۷) خواجه ترک در دربار دودمان زنگی بود که در زمان نورالدین زنگی به عنوان نایب وی در موصل در عراق انتخاب شد.[۱] پس از مرگ نورالدین، گمشتکین به عنوان سرپرست فرزند وی، الصالح اسماعیل، انتخاب شد و توانست کنترل قلمرویی از دمشق تا حلب در دست بگیرد.[۲][۳] وی همچنین اتحادی با سیف‌الدین غازی، امیر موصل، علیه ابن مقدم که کنترل دمشق را در دست گرفته بود، تشکیل داد. پس از این اتحاد، ابن مقدم از صلاح‌الدین ایوبی، سلطان ایوبیان در مصر، کمک خواست و پس از رسیدن وی به دمشق، کنترل شهر را به وی واگذار کرد.[۴] در این زمان بنا به دستور امیر جوان زنگی، اقطاع حارم به وی اعطا شد.[۵] پس از به قدرت رسیدن گمشتکین در حلب، وی دستور به آزادی رینالد شاتیون، ژوسلین سوم و سایر اسیران مسیحی در سال ۱۱۷۶ داد.[۶] با این حال وی به بهانه مذاکره با صلیبیون و خیانت به مسلمانان در سپتامبر ۱۱۷۷ دستگیر و بر روی دیوار شهر حارم اعدام شد.[۵][۷]

پانویس[ویرایش]

  1. Barber 2012, p. 415 (note 6).
  2. Holt 1986, p. 53.
  3. Köhler 2013, p. 213.
  4. Köhler 2013, pp. 216–217.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Köhler 2013, p. 223.
  6. Runciman 1989, p. 408.
  7. Lyons & Jackson, p. 126.

منابع[ویرایش]

  • Barber, Malcolm (2012). The Crusader States. Yale University Press. ISBN 978-0-300-11312-9.
  • Holt, Peter Malcolm (1986). The Age Of The Crusades-The Near East from the eleventh century to 1517. Pearson Longman. ISBN 978-0-582-49302-5.
  • Köhler, Michael A. (2013). Alliances and Treaties between Frankish and Muslim Rulers in the Middle East: Cross-Cultural Diplomacy in the Period of the Crusades. Translated by Peter M. Holt. BRILL. ISBN 978-90-04-24857-1.
  • Lyons, M. C.; Jackson, D. E. P. (1982). Saladin: the Politics of the Holy War. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-31739-9.
  • Runciman, Steven (1988) [1951]. A History of the Crusades: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East, 1100-1187. Cambridge University Press. ISBN 0-521-06162-8.