گئورگ ینسن
| گئورگ ینسن | |
|---|---|
 | |
| نام هنگام تولد | گئورگ آرتور ینسن |
| زادهٔ | ۳۱ اوت ۱۸۶۶ |
| درگذشت | ۲ اکتبر ۱۹۳۵ (۶۹ سال) |
| آرامگاه | گورستان هلروپ |
| ملیت | دانمارک |
| تحصیلات | مجسمه‌سازی |
| محل تحصیل | آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای دانمارک |
| شناخته‌شده برای | نقره‌کاری |
| جنبش | آر نوو |
| وبگاه | |
گئورگ آرتور ینسن (به دانمارکی: Georg Arthur Jensen)؛ (زادهٔ ۳۱ اوت ۱۸۶۶ میلادی – درگذشتهٔ ۲ اکتبر ۱۹۳۵ میلادی) طراح و نقره‌ساز اهل دانمارک و بنیانگذار شرکت گئورگ ینسن (همچنین با نام گئورگ ینسن سولوسمدیه ای/اس شناخته می‌شود).[۱]
اوایل زندگی[ویرایش]
ینسن در سال ۱۸۶۶ میلادی متولد شد. ینسن پسر یک چاقوتیزکن در شهر رآدواد، درست در شمال کپنهاگ بود.[۱] ینسن آموزش خود را در طلاسازی در سن ۱۴ سالگی در کپنهاگ آغاز کرد.[۲] شاگردی او در شرکت طلاسازی اندرسن در سال ۱۸۸۴ میلادی به پایان رسید و این امر باعث شد گئورگ به دنبال علایق هنری خود برود.
در سال ۱۸۸۴ میلادی او یک کارگرماهر شد و در سال ۱۸۸۷ میلادی در آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای دانمارک ثبت نام کرد، جایی که او مجسمه‌سازی را نزد تئوبالد استاین آموخت.[۲] او در سال ۱۸۹۲ میلادی فارغ‌التحصیل شد و شروع به نمایش آثار خود کرد. پس از فارغ‌التحصیلی، او شروع به مطالعهٔ سرامیک با یواکیم پیترسن (۱۹۴۳–۱۸۷۰ میلادی) کرد.[۲]
اگرچه مجسمه‌های سرامیکی او با استقبال خوبی روبرو شد، اما امرار معاش به عنوان یک هنرمند خوب دشوار شد و او مجدداً دست به کار هنرهای کاربردی شد. ابتدا به عنوان یک مدل‌ساز در کارخانهٔ پرسلین بینگ و گروندال و سپس در سال ۱۸۹۸ میلادی با یک کارگاه کوچک سفالگری که با مشارکت کریستین پیترسن تأسیس کرد، آغاز به کار کرد. باز هم کار با استقبال خوبی مواجه شد، اما فروش آنقدر قوی نبود که بتواند ینسن، که اکنون بیوه شده بود، و دو پسر جوانش را حمایت کند.
حرفه[ویرایش]
ینسن اولین قطعه جواهر خود را در سال ۱۸۹۹ میلادی ساخت، یک سگک کمربند نقره‌ای و نقره‌ای و طلایی «آدم و حوا».[۳] در سال ۱۹۰۱ میلادی، ینسن سرامیک را رها کرد و دوباره به عنوان یک نقره‌ساز و طراح با استاد موگنس بالین شروع به کار کرد.[۴] این باعث شد که ینسن تصمیم مهمی بگیرد، زمانی که در سال ۱۹۰۴ میلادی، سرمایهٔ اندکی را که داشت به خطر انداخت و نقره‌سازی کوچک خود را در شمارهٔ ۳۶ بردگید در کپنهاگ افتتاح کرد.
آموزش ینسن در فلزکاری و تحصیلات او در هنرهای زیبا به او اجازه داد تا این دو رشته را ترکیب کند و سنت هنرمند صنعتگر را احیاء کند. به زودی زیبایی و کیفیت آثار آر نُوو او توجه عموم را به خود جلب کرد و موفقیت او تضمین شد. محله‌های کپنهاگ تا پیش از پایان دههٔ ۱۹۲۰ میلادی بسیار گسترش یافت، ینسن خرده‌فروشی خود را در برلین (۱۹۰۹ میلادی)، لندن (۱۹۲۱ میلادی) و شهر نیویورک (۱۹۲۴ میلادی) افتتاح کرد.[۴]
در سال ۱۹۳۰ میلادی، آدا هوستد اندرسن برای ینسن در شهر نیویورک کار می‌کرد و وسایل خانه را میناکاری می‌کرد.[۵]
مجموعه‌های موزه و نمایشگاه‌ها[ویرایش]
در طول زندگی‌اش، آثار ینسن توسط موزه‌هایی از جمله موزهٔ هنرهای تزئینی دانمارک و موزهٔ فولک‌وانگ جمع‌آوری شد.[۴]
در سال ۲۰۰۵ میلادی، مرکز فارغ التحصیلان بارد در نیویورک نمایشگاهی را با عنوان جواهرات گئورگ ینسن برگزار کرد.[۴][۶][۳]
علامت‌های تجاری گئورگ ینسن[ویرایش]
هنگامی که گئورگ ینسن بیست ساله بود، اولین مجسمهٔ خود را با «پدر من» (۱۸۸۷ میلادی) امضاء کرد. در سال ۱۸۹۴ میلادی او از علامت جِی‌جی (GJ) به عنوان طرح برند خود استفاده کرد و از سال ۱۸۹۹ میلادی اغلب از GJ استفاده کرد. در بیشتر موارد، سال طراحی نیز در کنار علامت برند قرار می‌گرفت.
نشانه‌های برند گئورگ ینسن[ویرایش]
۲. مورد استفاده ۱۹۱۴–۱۹۰۹ میلادی
۳. مورد استفاده ۱۹۲۵–۱۹۱۰ میلادی
۴. مورد استفاده ۱۹۳۰–۱۹۱۵ میلادی
۵. مورد استفاده ۱۹۲۷–۱۹۱۵ میلادی
۶. مورد استفاده ۱۹۳۲–۱۹۲۵ میلادی
۷. در سالهای ۱۹۳۹–۱۹۳۰ میلادی برای حکاکی استفاده شد
۸. مورد استفاده ۱۹۴۴–۱۹۳۳ میلادی
۹. استفاده از ۱۹۵۱–۱۹۴۵ میلادی برای اقلامی که در کپنهاگ فروخته می‌شد
۱۰. استفاده از ۱۹۴۵ میلادی–اکنون
نشانه‌های برند از طراحان گئورگ ینسن[۷][ویرایش]
۲. گوندورف آلبرتوس (۱۹۷۰–۱۸۸۷ میلادی)
۳. هارالد نیلسن (۱۹۷۷–۱۸۹۲ میلادی)
۴. آرنو مالینوفسکی (۱۹۷۶–۱۸۹۹ میلادی)
۵. سیگوارد برنادوته (۲۰۰۲–۱۹۰۷ میلادی)
۶. هنینگ کوپل (۱۹۸۱–۱۹۱۸ میلادی)
۷. بنت گبریلسن (متولد ۱۹۲۸ میلادی)
۸. نانا و یورگن دیتزل
۹. نانا دیتزل (۲۰۰۵–۱۹۲۳ میلادی)
۱۰. ویویانا تورون بولو-هوب (۲۰۰۴–۱۹۲۷ میلادی)
۱۱. آلن شارف (متولد ۱۹۴۰ میلادی)
شجره‌نامهٔ گئورگ ینسن[ویرایش]
| یورگن ینسن ۱۸۹۵–۱۸۳۱ میلادی | مارتا مارتینه ماری هاردینگ ۱۹۰۳–۱۸۳۱ میلادی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| «گئورگ آرتور ینسن» ۱۹۳۵–۱۸۶۶ میلادی | الکساندر | چارلز یوهن | آریلد اسکار | ولدمار لوئی | فریتس | آسترید | ولبورگ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ماری کریستین آنتونته وولف ۱۸۹۷–۱۸۶۴ میلادی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ویدار وولف ینسن ۱۹۸۷–۱۸۹۱ میلادی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| یورگن ایدولف هاردینگ ینسن ۱۹۶۶–۱۸۹۵ میلادی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مگنا مارن پیترسن ۱۹۰۷–۱۸۶۵ میلادی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ویبکه ینسن ۱۹۳۷–۱۹۰۴ میلادی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| لاورا یولی یوهن نیلسن ۱۹۱۸–۱۸۸۳ میلادی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| لیسه گئورگ ینسن ۱۹۹۴–۱۹۱۲ میلادی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| بیرگیته گئورگ ینسن ۱۹۹۸–۱۹۱۴ میلادی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| سورن گئورگ ینسن ۱۹۸۲–۱۹۱۷ میلادی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ماگدلینه هانا اگنس کریستینسن ۱۹۶۶–۱۸۸۸ میلادی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مته گئورگ ینسن ۲۰۰۹–۱۹۲۱ میلادی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ایب گئورگ ینسن ۲۰۲۱–۱۹۲۷ میلادی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Georg Arthur Jensen". kunst-und-kultur.de. (به آلمانی).
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Lunning, Elizabeth (2003). Jensen, Georg (Arthur). Grove Art Online. Oxford University Press. "doi:10.1093/gao/9781884446054.article.t044604" (به انگلیسی).
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Esplund, Lance (4 August 2005). "Jewelry's Rhythms". The New York Sun. Retrieved 21 September 2015. (به انگلیسی). Archived from the original on 29 April 2016. Retrieved 16 August 2022.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ "Georg Jensen Jewelry Exhibition". bgc.bard.edu. Bard Graduate Center. Archived from the original on 13 April 2016. Retrieved 15 September 2015. (به انگلیسی). Archived from the original on 13 April 2016. Retrieved 16 August 2022.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link) - ↑ "In Memory of Adda Husted-Andersen, 1900-1990 - Ganoksin Jewelry Making Community". Ganoksin. Retrieved 2021-02-05. (به انگلیسی).
- ↑ Moonan, Wendy (22 July 2005). "Celebrating an Artist Who Was Also a Craftsman". New York Times. Retrieved 21 September 2015. (به انگلیسی).
- ↑ "Georg Jensen designers". Antiques in Oxford. Retrieved 2020-10-05. (به انگلیسی).
منابع[ویرایش]
گئورگ ینسن، ایب (۱۹۹۹ و ۲۰۰۴ میلادی)؛ «روزی روزگاری یک نقره‌ساز بود – داستان پدرم گئورگ ینسن»، توسط: ایب گئورگ ینسن، کوچکترین پسر گئورگ ینسن (به زبان دانمارکی) نشر: انتشارات اشهاوگ، دانمارک، در سال ۱۹۹۹ میلادی (نسخهٔ اول) شابک: ۹۷۸۸۷۵۵۳۳۴۴۱۰، ۲۲۷ صفحه. (همچنین به زبان دانمارکی) نشر: انتشارات فوروم (انجمن ناشران)، دانمارک، در سال ۲۰۰۴ میلادی (نسخهٔ دوم) شابک: ۹۷۸۸۷۵۵۳۳۴۴۱۰، ۲۲۷ صفحه.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- پیج رسمی گئورگ ینسن.
- انجمن گئورگ ینسن.
- گئورگ ینسن اطلاعات زمینه‌ای دربارهٔ تاریخچه و پیش نویس‌های طراحی در آژانس طراحی تی‌ای‌جی‌دبلیوای‌آرسی. (به آلمانی)
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| نگارخانه‌های هنری و موزه‌ها | |
| نهادهای پژوهش هنری | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| سایر | |
