کارگروه بین‌المللی شبکه‌سازی
کارگروه بین‌المللی شبکه‌سازی (به انگلیسی: International Networking Working Group) (INWG) گروهی از محققان برجسته علوم کامپیوتر در دهه ۱۹۷۰ بود که استانداردها و پروتکل‌هایی را برای شبکه‌سازی کامپیوتری مورد مطالعه قرار دادند و به توسعه آن کمک کردند. این گروه در سال ۱۹۷۲ به عنوان یک گروه غیررسمی به منظور بررسی مسائل فنی مرتبط با اتصال شبکه‌های متفاوت راه‌اندازی شد و در اواخر همان سال، کمیته فرعی فدراسیون بین‌المللی پردازش اطلاعات شد. ایده‌هایی که توسط اعضای این گروه مطرح و توسعه داده شد، تاثیر به سزایی در ارائه پروتکل اصلی، یعنی «پروتکلی برای ارتباطات درونی شبکه بسته»[الف] داشت که در سال ۱۹۷۴، توسط باب کان و وینتون سرف ارائه شد.
تاریخچه[ویرایش]
کارگروه بین‌المللی شبکه‌سازی در اکتبر ۱۹۷۲ در کنفرانس بین‌المللی ارتباطات کامپیوتری که در واشینگتن، دی.سی. برگزار شد شکل گرفت. هدف از ایجاد آن، مطالعه و توسعه پروتکل‌ها و استانداردها ارتباطی برای اتصال شبکه‌های کامپیوتری[ب] بود. این گروه از «کارگروه شبکه‌سازی» آرپانت الگوبرداری شد که توسط استیو کراکر ایجاد شده بود.[۱]
وینتون سرف، ریاست این کارگروه بین‌المللی (INWG) را بر عهده داشت و سایر اعضای فعال آن، الکس مک‌کنزی، دونالد دیویس، راجر اسکنتلبری، لوئی پوزان و هوبرت زیمرمن بودند.[۲][۳][۴] این محققان، نمایندگانی بودند از سوی آرپانت آمریکایی،[پ. ۱] پروژه سیکلادز فرانسوی، تیم بریتانیایی که بر روی شبکه آزمایشگاه ملی فیزیک کار می‌کردند و شبکه انفورماتیک اروپا.[۲]
اعضا[ویرایش]
این گروه حدود ۱۰۰ عضو داشت که نام برخی در زیر آمده است:[۲][۵]
- D. Barber
- B. Barker
- وینتون سرف
- W. Clipsham
- دونالد دیویس
- R. Despres
- V. Detwiler
- F. Heart
- A. McKenzie
- لوئی پوزان
- O. Riml
- K. Samuelson
- K. Sandum
- R. Scantlebury
- B. Sexton
- P. Shanks
- C.D. Shepard
- J. Tucker
- B. Wessler
- هوبرت زیمرمن
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ به طور دقیق، مک‌کنزی نماینده BBN و سرف نماینده دانشگاه استنفورد بود.
منابع[ویرایش]
- ↑ "Internet founders say flexible framework was key to explosive growth". Princeton University (به انگلیسی). Retrieved 2020-02-07.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ McKenzie, Alexander (2011). "INWG and the Conception of the Internet: An Eyewitness Account". IEEE Annals of the History of Computing. 33 (1): 66–71. doi:10.1109/MAHC.2011.9. ISSN 1934-1547. S2CID 206443072.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامieee201703وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Abbate, Janet (2000). Inventing the Internet (به انگلیسی). MIT Press. pp. 123–4. ISBN 978-0-262-51115-5.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام:4وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
مطالعات بیشتر[ویرایش]
- Cerf, V.; McKenzie, A; Scantlebury, R; Zimmermann, H (1976). "Proposal for an international end to end protocol". ACM SIGCOMM Computer Communication Review (به انگلیسی). 6: 63–89. doi:10.1145/1015828.1015832. S2CID 36954091.