پیش‌نویس:رهگیری مسیر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تصویری که با استفاده از ردیابی مسیر پرداز شده و ویژگی‌های قابل توجه این فَن را نشان می‌دهد

رهگیری مسیر یا ردیابی مسیر یک نوع پرداز تصویر در گرافیک رایانه‌ای به روش مونت کارلو برای ارائه تصاویر صحنه های سه بعدی به گونه ای است که نورپردازی سراسری به واقعیت وفادار باشد. اساساً، الگوریتم بر روی تمام روشنایی که به یک نقطه از سطح یک جسم می رسد یکپارچه می شود. سپس این روشنایی توسط یک تابع بازتاب سطحی ( BRDF ) کاهش می‌یابد تا مشخص شود چه مقدار از آن به سمت دوربین خواهد رفت. این روش یکپارچه سازی برای هر پیکسل در تصویر خروجی تکرار می شود. وقتی با مدل‌های دقیق فیزیکی سطوح، مدل‌های دقیق منابع نور واقعی و دوربین‌های درست نوری ترکیب می‌شود، ردیابی مسیر می‌تواند تصاویر ثابتی تولید کند که از عکس‌ها قابل تشخیص نیستند.

رهگیری مسیر به طور طبیعی بسیاری از جلوه های دیداری را شبیه‌سازی می‌کند که باید به‌طور خاص به روش‌های دیگر ( رهگیری پرتو مرسوم یا پرداز پویش خط ) اضافه شوند، مانند سایه‌های ملایم، عمق میدان ، تاری حرکت ، کاستیک ، انسداد محیط ، و نور غیر مستقیم. پیاده سازی یک رندر شامل این افکت ها به نسبت ساده تر است. یک نسخه توسعه یافته از الگوریتم با ردیابی مسیر حجمی ، که پراکندگی نور یک صحنه را در نظر می گیرد، تحقق می یابد.