پیش‌نویس:خشت (جنگ‌افزار)

خَشت یا خِشت، نوعی کارد پرتابی یا نیزۀ کوچک که در جنگ‌های تن به تن قدیم به ‌کار می‌رفت.

به گفته فریدون جنیدی این خشت به اندازه یک وجب بود. سرش یک نیزه داشته و انتهایش یک حلقه. به این حلقه زهی به اندازه تقریباً دو گز می‌بستند و حلقه انتهایی آن را به انگشت میانی می‌بستند آنگاه خشت را میان انگشتان شست و اشاره و میانی می‌گرفتند و آن را به سوی دشمن پرتاب می‌کردند و آسیب وارد می‌کردند و با شتاب آن را به سوی خویش می‌کشیدند و دوباره خشت به میان انگشتان باز می‌گشت. این جنگ‌افزار خیلی اهمیت داشته، به این دلیل که سبک بوده و می‌توانستند آن را توی جیب‌شان یا پر شالشان بگذارند. کاربرد خشت در جنگ‌های تن به تن و مربوط به دو هماورد بوده است.

زنجیر ووشو (Chain whip) سلاحی با کاربردی مشابه خَشت

کاربردی شبیه کارد پرتابی داشته (شاید به شکل خشت (ورق)) به وسط یا انتهای آن رشته‌ای از ریسمان و یا ابریشم بافته می‌بستند و سر دیگر ریسمان را به انگشت می‌بستند، بعد از پرتاب به سمت دشمن، با کشیدن ریسمان آن را دوباره به دست می‌گرفتند.

یکی خشت زد بر سرین قباد / که بند کمرگاه او برگشاد (فردوسی)

چنان بود تیرش که ژوپین‌گران / شمردند هر تیر خشتی‌ گران (اسدی)

بسی گرد خشت افکن آمد به پیش / کس آن را ز ده گام نفکند بیش (اسدی)

هنرهای رزمی

زنجیر ووشو (Chain whip) در ورزش ووشو، سلاحی از با کاربردی مشابه خَشت باستانی ایرانیان است.