پرچین‌بافی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرچین گذاشته شده با استفاده از پرچین‌بافی

پرچین‌بافی[۱][۲] (به انگلیسی: Pleaching, Plashing)، تکنیکی برای درهم تنیدن شاخه‌های زنده و مرده از طریق پرچین است که حصار، پرچین یا مشبک ایجاد می‌کند. درختان به صورت خطی کاشته می‌شوند و شاخه‌ها برای تقویت و پر کردن هر نقطه ضعیفی به هم بافته می‌شوند تا پرچین ضخیم شود.[۳] شاخه‌هایی که در تماس نزدیک هستند ممکن است به دلیل یک پدیده طبیعی به نام همجوشی، پیوند طبیعی، با هم رشد کنند. همچنین پرچین‌بافی به معنای بافتن ساقه‌های نازک و شلاقی درختان برای ایجاد یک جلوه سبدی است.

منابع[ویرایش]