جورجو آمندولا: تفاوت میان نسخهها
نجات ۱ منبع و علامتزدن ۰ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0.9.2 |
فقط در صورت ضرورت باید نوشته شود |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
}} |
}} |
||
'''جورجو آمندولا''' ( |
'''جورجو آمندولا''' (۲۱ نوامبر ۱۹۰۷ – ۵ ژوئن ۱۹۸۰) نویسنده و سیاستمدار ایتالیایی بود. او را یکی از پیشگامان اصلی تشکیل ائتلاف سیاسی درخت زیتون میدانند.<ref>{{Cite web|url=https://www.youtube.com/watch?v=nYy1RmViUTc|archiveurl=https://web.archive.org/web/20221126173617/https://www.youtube.com/watch?v=nYy1RmViUTc|archivedate=۲۶ نوامبر ۲۰۲۲|title=Massimo D'Alema on Amendola|date=2012-06-05|access-date=۲۶ نوامبر ۲۰۲۲|url-status=bot: unknown}}</ref> آمندولا در سال ۱۹۰۷ در [[رم]] به دنیا آمد، پسر روشنفکر [[لیتوانیاییها|لیتوانیایی]] اوا کوهن و [[جووانی آمندولا]]، یک [[ضدفاشیسم|ضد فاشیست لیبرال]] بود که در سال ۱۹۲۶ پس از حمله قاتلان استخدام شده توسط [[بنیتو موسولینی]] در [[کن (فرانسه)|کن]] درگذشت. او در سال ۱۹۲۹ مخفیانه به [[حزب کمونیست ایتالیا]] (PCI) پیوست. پس از فارغالتحصیلی در رشته حقوق، به تبلیغ مخالفت با رژیم موسولینی پرداخت.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=AMENDOLA, Giorgio in "Dizionario Biografico"|نشانی=https://www.treccani.it/enciclopedia/giorgio-amendola_(Dizionario-Biografico)|وبگاه=www.treccani.it|بازبینی=2022-11-26|کد زبان=it-IT}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=Giorgio Amendola - 11640|نشانی=https://www.beweb.chiesacattolica.it/persone/persona/11640/Giorgio+Amendola|وبگاه=BeWeB - Beni Ecclesiastici in Web|بازبینی=2022-11-26|کد زبان=it-IT}}</ref> |
||
آمندولا دستگیر و به [[فرانسه]]، جزیره سانتو استفانو در جزایر پونتین تبعید شد، در سال ۱۹۴۳ توسط [[جنبش مقاومت ایتالیا|نیروهای مقاومت]] آزاد شد و سپس به آنها پیوست. پس از جنگ جهانی دوم، او از سال ۱۹۴۸ تا زمان مرگش در سال ۱۹۸۰ به عنوان معاون پارلمان ایتالیا برای PCI خدمت کرد. او به ویژه در دهه ۱۹۷۰ به عنوان یکی از رهبران جناح راست حزب شناخته شد که طرفدار حذف تدریجی ایدههای کمونیسم شوروی و [[لنینیسم]] بود و از اتحاد با احزاب میانهروتر، به ویژه [[حزب سوسیالیست ایتالیا|حزب سوسیالیست ایتالیا حمایت کرد]]، مفهومی بعد از سپری شدن زمان [[کمونیسم اروپایی|یوروکمونیسم]] نامیده شد. یکی از متحدان اصلی او [[جورجو ناپولیتانو]]، یکی از اعضای مجلس نمایندگان ایتالیا بود که در سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۵ [[رئیسجمهور ایتالیا]] شد و همچنان یکی از شاگردان و پیرو آمندولا است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Giorgio Amendola Biografia|نشانی=https://www.zam.it/biografia_Giorgio_Amendola?url_name=Giorgio_Amendola|وبگاه=www.zam.it|بازبینی=2022-11-26}}</ref> |
آمندولا دستگیر و به [[فرانسه]]، جزیره سانتو استفانو در جزایر پونتین تبعید شد، در سال ۱۹۴۳ توسط [[جنبش مقاومت ایتالیا|نیروهای مقاومت]] آزاد شد و سپس به آنها پیوست. پس از جنگ جهانی دوم، او از سال ۱۹۴۸ تا زمان مرگش در سال ۱۹۸۰ به عنوان معاون پارلمان ایتالیا برای PCI خدمت کرد. او به ویژه در دهه ۱۹۷۰ به عنوان یکی از رهبران جناح راست حزب شناخته شد که طرفدار حذف تدریجی ایدههای کمونیسم شوروی و [[لنینیسم]] بود و از اتحاد با احزاب میانهروتر، به ویژه [[حزب سوسیالیست ایتالیا|حزب سوسیالیست ایتالیا حمایت کرد]]، مفهومی بعد از سپری شدن زمان [[کمونیسم اروپایی|یوروکمونیسم]] نامیده شد. یکی از متحدان اصلی او [[جورجو ناپولیتانو]]، یکی از اعضای مجلس نمایندگان ایتالیا بود که در سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۵ [[رئیسجمهور ایتالیا]] شد و همچنان یکی از شاگردان و پیرو آمندولا است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Giorgio Amendola Biografia|نشانی=https://www.zam.it/biografia_Giorgio_Amendola?url_name=Giorgio_Amendola|وبگاه=www.zam.it|بازبینی=2022-11-26}}</ref> |
نسخهٔ ۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۹
جورجو آمندولا | |
---|---|
عضو مجلس نمایندگان | |
دوره مسئولیت ۲۵ ژوئن ۱۹۴۶ – ۵ ژوئن ۱۹۸۰ | |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۲۱ نوامبر ۱۹۰۷ رم، ایتالیا |
درگذشته | ۵ ژوئن ۱۹۸۰ (۷۲ سال) رم، ایتالیا |
ملیت | ایتالیایی |
حزب سیاسی | حزب کمونیست ایتالیا (۱۹۲۹–۱۹۸۰) |
همسر(ان) | ژرمن لکوک |
پیشه | روزنامهنگار، سیاستمدار |
جورجو آمندولا (۲۱ نوامبر ۱۹۰۷ – ۵ ژوئن ۱۹۸۰) نویسنده و سیاستمدار ایتالیایی بود. او را یکی از پیشگامان اصلی تشکیل ائتلاف سیاسی درخت زیتون میدانند.[۱] آمندولا در سال ۱۹۰۷ در رم به دنیا آمد، پسر روشنفکر لیتوانیایی اوا کوهن و جووانی آمندولا، یک ضد فاشیست لیبرال بود که در سال ۱۹۲۶ پس از حمله قاتلان استخدام شده توسط بنیتو موسولینی در کن درگذشت. او در سال ۱۹۲۹ مخفیانه به حزب کمونیست ایتالیا (PCI) پیوست. پس از فارغالتحصیلی در رشته حقوق، به تبلیغ مخالفت با رژیم موسولینی پرداخت.[۲][۳]
آمندولا دستگیر و به فرانسه، جزیره سانتو استفانو در جزایر پونتین تبعید شد، در سال ۱۹۴۳ توسط نیروهای مقاومت آزاد شد و سپس به آنها پیوست. پس از جنگ جهانی دوم، او از سال ۱۹۴۸ تا زمان مرگش در سال ۱۹۸۰ به عنوان معاون پارلمان ایتالیا برای PCI خدمت کرد. او به ویژه در دهه ۱۹۷۰ به عنوان یکی از رهبران جناح راست حزب شناخته شد که طرفدار حذف تدریجی ایدههای کمونیسم شوروی و لنینیسم بود و از اتحاد با احزاب میانهروتر، به ویژه حزب سوسیالیست ایتالیا حمایت کرد، مفهومی بعد از سپری شدن زمان یوروکمونیسم نامیده شد. یکی از متحدان اصلی او جورجو ناپولیتانو، یکی از اعضای مجلس نمایندگان ایتالیا بود که در سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۵ رئیسجمهور ایتالیا شد و همچنان یکی از شاگردان و پیرو آمندولا است.[۴]
آمندولا پس از یک بیماری طولانی در سن ۷۲ سالگی در رم درگذشت. همسرش ژرمن لکوک چند ساعت پس از آمندولا درگذشت. آمندولا با ژرمن لکوک در دوران تبعیدش در پاریس آشنا شد و به او در نوشتن آخرین اثرش کمک کرد.[۵][۶]
منابع
- ↑ "Massimo D'Alema on Amendola". 2012-06-05. Archived from the original on 26 November 2022. Retrieved 26 November 2022.
{{cite web}}
: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link) - ↑ «AMENDOLA, Giorgio in "Dizionario Biografico"». www.treccani.it (به ایتالیایی). دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۲۶.
- ↑ «Giorgio Amendola - 11640». BeWeB - Beni Ecclesiastici in Web (به ایتالیایی). دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۲۶.
- ↑ «Giorgio Amendola Biografia». www.zam.it. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۲۶.
- ↑ «Giorgio Amendola». Rete Colli Aniene (به ایتالیایی). دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۲۷.
- ↑ "Donne e Uomini della Resistenza: Giorgio Amendola". ANPI (به ایتالیایی). Retrieved 2022-11-27.