هم‌کنش‌پذیری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایی از هم‌کنش‌پذیری به‌زبان ساده

هم‌کنش‌پذیری[۱] یا تعامل‌پذیری (به انگلیسی: Interoperability) (میان‌کنش‌پذیری و تعامل‌پذیری هم نامیده شده) به قابلیت سامانه‌ها و ساختارهای گوناگون برای کار کردن با همدیگر گفته می‌شود.

این اصلاح بیشتر در حوزه مهندسی سامانه‌های رایانه‌ای و فنی کاربرد دارد اما در حوزه‌های علوم اجتماعی و سیاسی هم کاربردهایی دارد.

در فناوری اطلاعات[ویرایش]

به منظور هم‌کنش‌پذیر کردن سامانه‌های رایانه‌ای و پیام‌رسانی فوری، رویترز نخستین توافقنامه اتصال بین سرویس‌دهنده‌ها را در سپتامبر ۲۰۰۳ امضا نمود. این توافقنامه به کاربران AIM, ICQ و MSN امکان می‌داد تا با همتاهای پیام‌رسانی رویترز حرف بزنند و بالعکس. پیرو این اتفاق، مایکروسافت، یاهو و آمریکا آنلاین معامله‌ای را منعقد نمودند که مطابق آن کاربران Live Communication Server مایکروسافت می‌توانستند با سایر کاربران عمومی پیام رسانی فوری حرف بزنند. طی این معامله SIP/SIMPLE به عنوان استاندارد هم‌کنش‌پذیری پروتکل‌ها تعیین شد. جدای از این موارد، مایکروسافت و یاهو در ۱۳ اکتبر ۲۰۰۵ اعلام کردند که از ربع سوم سال ۲۰۰۶ با استفاده از استاندارد SIP/SIMPLE با یکدیگر هم‌کنش‌پذیر خواهند بود. به دنبال آن در دسامبر ۲۰۰۵ گوگل و یاهو قرارداد شراکت راهبردی را امضا نمودند که مطابق آن کاربران گوگل تاک می‌توانند با کاربران ICQ و AIM حرف بزنند به شرط آنکه یک حساب AIM نیز داشته باشند.

منابع[ویرایش]

  1. «هم‌کنش‌پذیری» واژه مصوب فرهنگستان و معادل "Interoperability" در زبان انگلیسی است. - فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان ـ دفتر پنجم (نسخه pdf) http://www.persianacademy.ir/UserFiles/File/Mosavvab/05_LATIN.rar بایگانی‌شده در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
  • James O'Brien, George Marakas: Introduction to Information Systems, McGraw-Hill/Irwin; 13 edition, ISBN 0-07-304355-9