نوشتن در تاریکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نوشتن در تاریکی نمایشی از محمد یعقوبی است که در آبان و آذر ۱۳۸۹ پس از فراز و نشیب‌های بسیار و حذف صحنه‌ها و دیالوگ‌ها در سالن چهارسوی تئاترشهر بر صحنه رفت. این نمایش به دلیل استقبال مخاطبان در هفته‌های آخر در دو سانس اجرا می‌شد.[۱]

چند دوست روزنامه‌نگار (و «نوشین ستوده» که وکیل و فعال حقوق زنان است) با هم به تعطیلات شمال می‌روند. سپس صحنه‌هایی از بازجویی نیما (که در حوادث پس از تجمعات اخیر به دلیل عکاسی دستگیر شده است)، سفر شمال و سفر آلمان (و اقدام برای پناهندگی یکی از آنان) به تناوب اجرا شده و با صحنه با چشم‌بند یاران، پس از مرگ نیما پایان می‌یابد.

حذف صحنه‌ها[ویرایش]

این نمایش که پیش از این قرار بود با نام «ماهی دات بلاگفا» اجرا شود با ترفندهایی در شیوه اجرایی پس از شش بار بازبینی و با تغییر و حذف صحنه‌هایی از شورای نظارت مرکز هنرهای نمایشی مجوز اجرا گرفت.[۲][۱]

به گفته محمد یعقوبی، «پیش از این مشکلی که با شورا داشتم، در واژه‌ها بود. اما در این نمایشنامه ماهیت چند صحنه مشکل ساز شده بود. از من خواستند یکی از لوکیشن‌های اصلی ام را به دلیل این که تداعی گر مکانی واقعی در کشور ماست حذف کنم، بنابراین دیگر لب زدن یا عدد ۲۵ به دادم نمی‌رسید. موقعیتی بود که نمی‌دانستم با آنچه کنم. برای برخورد با ممیزی در این نمایش سراغ ویدئو پروجکشن رفتم. این ایده دو روز پیش از اجرا به ذهنم رسید. در شکل واقعی اجرا میان صحنه‌های شاد و پرنشاط شمال و صحنه‌های سنگین و پرسکوت علی سرابی و مهدی پاکدل نوعی تعادل برقرار شده بود اما با تغییراتی که در نمایشنامه ایجاد شد، این تعادل از میان رفت؛ بنابراین تلاش کردم با استفاده از پروجکشن و سکوت و سکونی که با آن ایجاد می‌شد، این تعادل را برقرار کنم.»[۲]

عوامل[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «تمدید اجرای «نوشتن در تاریکی»». خبر آنلاین. ۲۸ آبان ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۱ بهمن ۱۳۸۹.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ محسن عظیمی (۱۳ آبان ۱۳۸۹). ««نوشتن در تاریکی» آخرین اثر محمد یعقوبی در سالن چهارسو». دریافت‌شده در ۱۱ بهمن ۱۳۸۹.

پیوند به بیرون[ویرایش]