نظریه اقتضایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
طبق نظریه ی اقتضایی سازگاری بین روابط بالا سازمان را به کارآیی مطلوب میرساند.

نظریه اقتضایی (به انگلیسی: Contingency theory) یک نظریه سازمانی است. در این نظریه ادعا می‌شود کارایی (performance) یک واحد سازمانی نتیجه‌ای از سازگاری (fit) بین محیط بیرون واحدهای سازمانی و ترتیبات (arrangement) درونی آن واحدها است.

منابع[ویرایش]

  • Van de Ven, A. H., Ganco, M., & Hinings, C. R. (Bob). (2013). Returning to the Frontier of Contingency Theory of Organizational and Institutional Designs. The Academy of Management Annals, 7(1), 393–440. https://doi.org/10.1080/19416520.2013.774981