ناز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
«انسان‌ها نسبت به جانورانی با ویژگی‌های جوانی احساس محبت می‌کنند: چشمان درشت، جمجمه‌های برآمده، چانه‌های عقب‌رفته (ستون سمت چپ). جانورانی با چشم‌های کوچک و خرطوم دراز (ستون سمت راست) واکنش مشابهی را برانگیخته نمی‌کنند.» - کنراد لورنز[۱]

ناز یا ناز بودن یا بانمکی (به انگلیسی: Cuteness) نوعی جذابیت است که معمولاً با جوانی و ظاهر همراه است و همچنین یک مفهوم علمی و مدل تحلیلی در رفتارشناسی است که برای نخستین بار توسط رفتارشناس اتریشی کنراد لورنز معرفی شد.[۲] لورنز مفهوم طرح‌واره کودک (Kindchenschema) را پیشنهاد کرد، مجموعه‌ای از ویژگی‌های صورت و بدن که سبب می‌شود موجودی "بانمک" به نظر برسد و انگیزه مراقبت از آن را در دیگران فعال کند ("رهاسازی").[۳] ناز بودن ممکن است به افراد و همچنین چیزهایی که به عنوان جذاب یا دل‌انگیز تلقی می‌شوند نسبت داده شود.[۴]

درک نازی از نظر فرهنگی متنوع است. تفاوت بین فرهنگ‌ها می‌تواند به‌طور چشمگیری با نیاز به پذیرش اجتماعی مرتبط باشد.[۵]

تغییر نسبت سر (به ویژه اندازه نسبی فک بالا و فک پایین) بر اساس سن

منابع[ویرایش]

  1. Gould, S.J. (1980)."A Biological Homage to Mickey Mouse", in The Panda's Thumb: More Reflections in Natural History. W.W. Norton & Company.
  2. Lorenz, Konrad. Studies in Animal and Human Behavior. Cambridge, MA: Harvard Univ Press; 1971
  3. Glocker ML, Langleben DD, Ruparel K, Loughead JW, Valdez JN, Griffin MD, Sachser N, Gur RC. "Baby schema modulates the brain reward system in nulliparous women." Proceedings of the National Academy of Sciences – U.S.A 2009 June 2;106(22):9115–9119.
  4. "cute, adj.". OED Online. March 2012. Oxford University Press. (accessed April 29, 2012).
  5. Kleck, Robert E.; Stephen A. Richardson; Ronald, Linda (1974). "Physical appearance cues and interpersonal attraction in children". Child Development. 45 (2): 305–310. doi:10.2307/1127949. JSTOR 1127949.