محدوده روستایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دره باروس، استرالیای جنوبی، مکانی مشهور برای تاکستانهایش

محدوده روستایی یا مناطق خوش آب و هوا (به انگلیسی: countryside) به زمین‌های اطراف شهرها گفته می‌شود که اکثر زمین‌ها برای مصارف کشاورزی کاربرد دارند و تراکم مکان‌های مسکونی نسبت به شهرها کمتر هست و معمولاً در مقیاس‌های بزرگ شهرک‌های اطراف یا شهرهای کوچک نیز جزو آن محسوب می‌گردند.

در کشورهای توسعه‌یافته با گسترش شهرها به مرور ییلاق‌ها محو شدند و به شهرها پیوستند و در تلاش برای نگهداری این فضاها هستند.

در فرهنگ فارسی محدوده روستایی مشابه ییلاق هست با این تفاوت که معمولاً ییلاق اشاره به عشایر و کوچ دارد ولی محدوده روستایی مربوط به مناطق خوش آب و هوا هست.

ایالات متحده آمریکا[ویرایش]

حدود ۸۵ درصد جمعیت ساکن در آمریکا در درون‌شهری و حومه شهرها زندگی می‌کنند.[۱]ولی مساحت شهرها ۱۰ درصد مساحت کشور است و مابقی را ییلاق‌ها تشکیل می‌دهند[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Yen، Hope (۲۰۱۱-۰۷-۲۸). «Rural US Disappearing? Population Share Hits Low». آسوشیتد پرس. دریافت‌شده در ۲۰۱۱-۱۱-۲۵.
  2. "Howarth, William. “The Value of Rural Life in American Culture بایگانی‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. ” Rural Development Perspectives. Vol. 12 No. 1

پیوند به بیرون[ویرایش]