قدرت سیگنال در مخابرات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در مخابرات، به ویژه در فرکانس رادیویی، قدرت سیگنال به توان خروجی فرستنده اشاره دارد که توسط آنتن مرجع در فاصله ای از آنتن فرستنده دریافت می‌شود. ارسال‌های پرقدرت، مانند مواردی که در پخش‌همگانی مورد استفاده قرار می‌گیرند، بر حسب dB-میلی‌ولت بر متر (dBmV/m) بیان می‌شوند. برای سیستم‌های بسیار کم-توان، مانند تلفن‌های همراه، قدرت سیگنال معمولاً بر حسب dB-میکروولت بر متر (dBμV/m) یا برحسب دسی‌بل برروی سطح مرجع یک میلی‌وات (dBm) بیان می‌شود. در اصطلاحگان (به انگلیسی: terminology) پخش‌همگانی، 1mV/m است ۱۰۰۰μV/m یا dBμ ۶۰ (اغلب dBu نوشته می‌شود) است.

قدرت سیگنال دریافتی تخمینی[ویرایش]

قدرت سیگنال دریافتی تخمینی در یک تگ RFID فعال را می‌توان به صورت زیر تخمین زد:

به‌طور کلی، می‌توانید نما (به انگلیسی: exponent) تلف مسیر را در نظر بگیرید:[۱]

پارامتر شرح
dBme توان دریافتی تخمینی در تگ RFID فعال
43− حداقل توان دریافتی
۴۰ میانگین تلف مسیر در هر دهه برای شبکه‌های تلفن همراه
r فاصله دستگاه تلفن همراه - برج سلولی
R میانگین شعاع برج سلولی
γ توان تلف مسیر

از تلف مسیر به فرکانس، عارضه‌نگاری و شرایط محیطی بستگی دارد.

در واقع، می‌توان از هر سیگنال شناخته شده dBm0 در هر فاصله r0 به عنوان مرجع استفاده کرد:

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Figueiras, João; Frattasi, Simone (2010). Mobile Positioning and Tracking: From Conventional to Cooperative Techniques. John Wiley & Sons. ISBN 1-119-95756-7.

پیوند به بیرون[ویرایش]