فیرچایلد ایکس‌سی-۱۲۰ پک‌پلین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایکس‌سی-۱۲۰ پک‌پلین
تصویر ترکیبی از تنها ایکس‌سی-۱۲۰ روی زمین و در حال پرواز.
کاربری هواگرد ترابری نظامی
تولیدکننده فیرچایلد ایرکرفت
نخستین پرواز ۱۱ آگوست ۱۹۵۰
تعداد ساخته‌شده ۱
توسعه‌یافته از فیرچایلد سی-۱۱۹ فلائینگ باکس‌کار

فیرچایلد ایکس‌سی-۱۲۰ پک‌پلین یک هواپیمای ماژولار آزمایشی آمریکایی بود که برای اولین بار در سال ۱۹۵۰ پرواز کرد. این هواپیما از طرح فیرچایلد سی-۱۱۹ فلائینگ باکس‌کار متعلق به این شرکت ساخته شد و به لحاظ استفاده غیر متعارف از غلاف‌های قابل جابجایی بار که به جای داشتن یک محفظه بار داخلی، در زیر بدنه وصل شده بودند، منحصر به فرد بود.

مشخصات فنی (XC-۱۲۰)[ویرایش]

ایکس‌سی-۱۲۰ بدون کانتینر باری آن
ایکس‌سی-۱۲۰ بر روی زمین

داده‌ها از [۱]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: پنج (خلبان، کمک خلبان، مهندس پرواز، دو باربر)
  • ظرفیت: ۲۰٬۰۰۰ پوند (۹٬۰۹۰ کیلوگرم) (۲٬۷۰۰ فوت مکعب)
  • طول: ۸۲ فوت ۱۰ اینچ (۲۵٫۲۵ متر)
  • پهنای بال: ۱۰۶ فوت ۶ اینچ (۳۲٫۴۶ متر)
  • ارتفاع: ۲۵ فوت ۱ اینچ (۷٫۶۵ متر)
  • مساحت بال‌ها: ۱٬۴۴۷ فوت مربع (۱۳۴٫۴ متر مربع)
  • وزن ناخالص: ۶۴٬۰۰۰ پوند (۲۹٬۰۳۰ کیلوگرم)
  • پیشرانه هواگرد: 2 عدد موتور شعاعی پرت اند ویتنی آر-۴۳۶۰ واسپ میجور،‏ ۳٬۲۵۰ اسب بخار (۲٬۴۲۰ کیلووات) در هر موتور برای برخاست

همچنین ببینید[ویرایش]

توسعه‌های مرتبط

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]