فرودگاه استیجاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در هوانوردی، فرودگاه خصوصی یک باند فرود مربوط به یک محله اعیان‌نشین یا امثال آن است، اما نوعی از فرودگاه خصوصی عمدتاً در ایالات متحده وجود دارد که فرودگاه استیجاری (به انگلیسی: Executive airport) نامیده می‌شود. این نوع فرودگاه‌ها برای مدت ۹۹ سال توسط متصدی آن از فرمانداری یک شهرستان یا شهرداری اجاره می‌شود. فرودگاه‌های استیجاری معمولاً توسط در طی این مدت در مالکیت یک فرد خصوصی، اغلب خلبان قرار دارد و از سوی او اداره می‌شوند. پس از جنگ جهانی دوم، این یک فعالیت محبوب برای جانبازان بود.[۱]

این فهرستی است از فرودگاه‌هایی که در عنوان آن عبارت «استیجاری» وجود دارد.

فهرست فرودگاه‌های استیجاری[ویرایش]

کانادا[ویرایش]

امارات متحده عربی[ویرایش]

ایالات متحده[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Nast, C. (2019). Why Do Private Airports Exist?. Condé Nast Traveler. Retrieved 14 June 2022, from https://www.cntraveler.com/story/everything-youve-ever-wanted-to-know-about-private-airports