غذانمودی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Aplysia californica نمایش وانمودسازی غذا در پاسخ به تهدید شکارگر.

غذاوانمودی یا وانمودسازی غذا یا تقلید غذا (به انگلیسی: Phagomimicry) یک رفتار دفاعی در خرگوش‌های دریایی است که در آن جانور مخلوطی از مواد شیمیایی را به بیرون پرتاب می‌کند که شبیه غذا هستند و بر حواس شکارچی خود غلبه می‌کنند و به خرگوش دریایی فرصتی برای فرار می‌دهند.[۱][۲][۳] واکنش دفاعی معمول خرگوش دریایی به یک شکارچی این است که دو ماده شیمیایی آزاد کند - جوهر از غده جوهری و اوپالین از غده اوپالین. در حالی که جوهر ابری تیره و پراکنده در آب ایجاد می‌کند که با عمل به عنوان یک محافظ دودی و به عنوان یک طعمه، ادراک حسی شکارچی را گیج می‌کند، اوپالین که بر حواس مربوط به تغذیه تأثیر می‌گذارد، باعث می‌شود که شکارچی به‌طور غریزی به ابر مواد شیمیایی حمله کند. انگار که واقعاً غذا است.[۱] این جوهر با داشتن غلظت بالایی از اسیدهای آمینه و دیگر ترکیب‌هایی که به‌طور معمول در غذا یافت می‌شود، توانایی وانمودسازی غذا را دارد و رفتار حمله شکارچی به خرگوش‌های دریایی فرصت فرار را می‌دهد.[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Kicklighter, Cynthia E.; Shabani, Shkelzen; Johnson, Paul M.; Derby, Charles D. (2005). "Sea Hares Use Novel Antipredatory Chemical Defenses". Current Biology. 15 (6): 549–554. doi:10.1016/j.cub.2005.01.057. PMID 15797024.
  2. Shabani, Shkelzen; Yaldiz, Seymanur; Vu, Luan; Derby, Charles D. (2 October 2007). "Acidity enhances the effectiveness of active chemical defensive secretions of sea hares, Aplysia californica, against spiny lobsters, Panulirus interruptus". Journal of Comparative Physiology A. 193 (12): 1195–1204. doi:10.1007/s00359-007-0271-5. PMID 17912533.
  3. Nusnbaum, Matthew; Derby, Charles D. (May 2010). "Ink secretion protects sea hares by acting on the olfactory and nonolfactory chemical senses of a predatory fish". Animal Behaviour. 79 (5): 1067–1076. doi:10.1016/j.anbehav.2010.01.022.
  4. NUSNBAUM, MATTHEW; DERBY, CHARLES D. (2010). "Effects of Sea Hare Ink Secretion and Its Escapin-Generated Components on a Variety of Predatory Fishes". Biological Bulletin. 218 (3): 282–292. doi:10.1086/BBLv218n3p282. JSTOR 27822920. PMID 20570851.