ضعف روان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ضعف روان (به انگلیسی: Psychasthenia، پسیکاستنی) یک سندرم در آسیب‌شناسی روانی است که شامل نوعی وسواس، اضطراب، کناره‌گیری، شک و تردید و درک نقص است.

وجه تمایز ضعف روان، از ضعف اعصاب عبارت است از عدم حالت تصمیم‌گیری و اراده کردن، دوراندیشی، اعتقاد، دقت و ناتوانی از درک احساس‌های متناسب با موقعیت موجود.

ضعف روان، نژندی توأم با تیرگی یا فشار نفسانی است.[۱] و با اضطراب، ترس‌های بیمارگونه و وسوسه مشخص می‌شود.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. جمیل صلیبا - منوچهر صانعی دره‌بیدی، فرهنگ فلسفی، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶ ص ۶۷۰–۶۷۱
  2. ویلیام الکساندر نیومن دورلند، فرهنگ پزشکی دورلند، ترجمه: دکتر محمد هوشمند ویژه، ناشر: توتیا، سال انتشار: ویرایش دوم - مدخل