شیارهای واژن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
چین و شیارهای واژن در این تصویر از یک کتاب درسی پزشکی در ۱۸۹۱ نشان داده شده‌است

شیارهای واژن (انگلیسی: Vaginal rugae؛ تلفظ انگلیسی: واژینال روجی) برآمدگی‌های عرضی درون دیوارهٔ واژن هستند که از بافت‌های نگهدارنده و پوششی درون واژن در زنان تشکیل شده‌اند.[۱] برخی از وضعیت‌های پزشکی می‌توانند باعث محو شدن شیارهای واژن شوند که معمولاً با زایمان و افتادگی ساختارهای لگنی همراه هستند. شیارهای واژن به انعطاف‌پذیری و قابلیت ارتجاعی واژن و توانایی آن در انبساط و بازگشت به حالت قبلی کمک می‌کند.[۲][۳][۴] این ساختارها نه تنها اجازه انبساط و افزایش سطح بافت پوششی واژن را می‌دهند، بلکه فضای لازم را برای میکروبیوتای واژن را فراهم می‌کنند. شکل و ساختار شیارهای واژن توسط لامینا پروپریای واژن و شیارهای قدامی و خلفی حمایت و حفظ می‌شود.[۵]

رگه‌های ستونی دیواره قدامی و خلفی، ساختارهای پشتیبان عرضی واژن هستند که بین آن‌ها چین و شیارهای عرضی وجود دارد. سطح مقطع واژن به دلیل این ساختارها معمولاً شکلی شبیه حرف H تشکیل می‌دهد. [۶]

شیارهای واژن در زنان مسن و کسانی که کمبود استروژن دارند ناپدید می‌شوند.[۷] احتمال دارد این چین و شیارها با افتادگی دیواره قدامی واژن ناپدید شود که ممکن است زمانی رخ دهد که بخش‌های نگهدارندهٔ بین واژن و مثانه آسیب ببیند و مثانه به داخل مجرای واژن برآمده شود. خودآزمایی واژینال شامل تلاش برای مشاهده این چین و شیارهاست.[۸] کالبدشناسان در اوایل سال ۱۸۲۴ شیارهای واژن را شناسایی و توصیف کردند.[۹]

تکوین و تکامل[ویرایش]

ظاهر و وجود شیارهای واژن در طول عمر زنان تغییر می‌کند و با چرخه‌های هورمونی، استروژن‌ها، زایمان، بلوغ و یائسگی مرتبط است. در طول معاینه پزشکی در دختران پیش از بلوغ، این چین و شیارها را می‌توان مشاهده کرد.[۱۰] شیارهای واژن بعد از یائسگی تغییر شکل می‌یابند. در برخی از زنان مسن تر، شیارهای واژن وجود دارد، اما صاف می‌شود و گاهی به سختی دیده می‌شود.[۱۱] در برخی دیگر، شیارهای واژن ناپدید می‌گردد.[۱]

ملاحظات بالینی[ویرایش]

ساختارهای دیگری نیز ممکن است روی دیواره واژن وجود داشته باشد، اگرچه اغلب این ساختارها را می‌توان از چین و شیارها متمایز کرد.[۱۲][۱۳] کیست‌های واژن برآمدگی‌های کوچکی به داخل واژن هستند که در معاینه توسط پزشک قابل لمس هستند. کیست‌های واژن ممکن است به صورت برجستگی‌های کوچک ظاهر و بعد از زایمان ایجاد شوند.[۱۲] سایر ساختارها یا برآمدگی‌های کوچک می‌توانند کیست مجرای گارتنر، تکه‌های از بافت آندومتر و تومورهای خوش‌خیم باشند.[۱۲][۱۴] این ساختارهای کیستی می‌توانند شیارها را از بین ببرند که سرنخی برای حضور کیست است.[۱۵] عدم وجود چین و شیارها در واژن طبیعی یک زن سالم ممکن است نشانه افتادگی مثانه (سیستوسل) یا رکتوسل باشد.[۱۳][۱۲] انتروسل یا بیرون زدگی لوله گوارش از درون کانال واژن نیز می‌تواند باعث ناپدید شدن چین و شیارهای واژن شود.[۱۶] فقدان چین و شیارهای واژن نیز ممکن است نشانه‌ای از افتادگی اندام لگنی باشد.[۱۷][۱۸][۱۹] چین و شیارهای واژن در افرادی که کمبود استروژن دارند ناپدید می‌شوند.[۷][۲۰]

زایمان[ویرایش]

شیارهای واژن ممکن است در مرحله دوم زایمان محو شوند.[۲۱] بعد از زایمان طبیعی، شیارها قابل مشاهده نیستند و دیواره‌های واژن صاف می‌شود. در هفته سوم پس از زایمان، واژن بسیار کوچکتر شده و شیارها روی دیواره‌های واژن دوباره شروع به شکل‌گیری می‌کنند. شش هفته پس از تولد، چین و شیارها تقریباً به همان اندازه قبل از تولد بازگشته‌اند. تعداد کلی شیارها پس از زایمان کاهش می‌یابند.[۲۲] در زنانی که زایمان نکرده‌اند، چین و شیارها بیشتر از زنانی است که چندین بار زایمان کرده‌اند.[۶]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Rugae of vagina". TheFreeDictionary.com. Retrieved 2018-02-17.
  2. ↑ "Stratified Squamous Epithelium: Vaginal Lining and Rugae". blausen.com. Retrieved 15 February 2018.
  3. ↑ Snell, Richard S. (2004). Clinical Anatomy: An Illustrated Review with Questions and Explanations (به انگلیسی). Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 9780781743167.
  4. ↑ Heger, Astrid M.; Emans, S. Jean; Muram, David (2000-09-07). Evaluation of the Sexually Abused Child: A Medical Textbook and Photographic Atlas (به انگلیسی). Oxford University Press. ISBN 9780199747825.
  5. ↑ "Vaginal epithelium". www.dartmouth.edu. Dartmouth College. Retrieved 2018-02-15.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Hafez, E. S.; Kenemans, P. (2012-12-06). Atlas of Human Reproduction: By Scanning Electron Microscopy (به انگلیسی). Springer Science & Business Media. ISBN 9789401181402.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Whiteside JL, Barber MD, Paraiso MF, Walters MD (March 2005). "Vaginal rugae: measurement and significance". Climacteric. 8 (1): 71–5. doi:10.1080/13697130500042490. PMID 15804734. S2CID 25810681.
  8. ↑ "Vaginal Self-Examination (VSE): Healthwise Medical Information on eMedicineHealth". eMedicineHealth. Archived from the original on 16 February 2018. Retrieved 2018-02-15.
  9. ↑ Clarke, Charles Mansfield (1824). Observations on those diseases of females which are attended by discharges : illustrated by copper-plates of the diseases, &c. U.S. National Library of Medicine. Philadelphia : Carey and Lea.
  10. ↑ Sugar, Naomi; Graham, Elinor (2006). "Common Gynecologic Problems in Prepubertal Girls" (PDF). Pediatrics in Review. 27 (6): 213–23. doi:10.1542/pir.27-6-213. PMID 16740805.
  11. ↑ Bent, Alfred E.; Cundiff, Geoffrey W.; Swift, Steven E. (2008). Ostergard's Urogynecology and Pelvic Floor Dysfunction (به انگلیسی). Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 9780781770958.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ "Vaginal cysts: MedlinePlus Medical Encyclopedia". medlineplus.gov (به انگلیسی). Retrieved 2018-02-17.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Zimmern, Philippe E.; Haab, Francois; Chapple, Christopher R. (2007-12-09). Vaginal Surgery for Incontinence and Prolapse (به انگلیسی). Springer Science & Business Media. ISBN 9781846283468.
  14. ↑ Kondi-Pafiti, A.; Grapsa, D.; Papakonstantinou, K.; Kairi-Vassilatou, E.; Xasiakos, D. (2008). "Vaginal cysts: a common pathologic entity revisited". Clinical and Experimental Obstetrics & Gynecology. 35 (1): 41–44. ISSN 0390-6663. PMID 18390079.
  15. ↑ Jayaprakash, Sheela; M, Lakshmidevi; G, Sampath Kumar (2011-07-04). "A rare case of posterior vaginal wall cyst". BMJ Case Reports (به انگلیسی). 2011: bcr0220113804. doi:10.1136/bcr.02.2011.3804. ISSN 1757-790X. PMC 3132834. PMID 22693290.
  16. ↑ Craft, T. M.; Parr, M. J. A.; Nolan, Jerry P. (2004-11-10). Key Topics in Critical Care, Second Edition (به انگلیسی). CRC Press. ISBN 9781841843582.
  17. ↑ Zimmern, Philippe E.; Haab, Francois; Chapple, Christopher R. (9 December 2007). Vaginal Surgery for Incontinence and Prolapse. Springer Science & Business Media. ISBN 9781846283468. Retrieved 15 February 2018 – via Google Books.
  18. ↑ Walters, Mark D; Karram, Mickey M (2014). Urogynecology and Reconstructive Pelvic Surgery. Saunders. pp. 326–341. ISBN 978-0323113779.
  19. ↑ Graham, Sam D.; Keane, Thomas E.; Glenn, James Francis (2010). Glenn's Urologic Surgery (به انگلیسی). Lippincott Williams & Wilkins. p. 238. ISBN 9780781791410.
  20. ↑ Mac Bride MB, Rhodes DJ, Shuster LT (January 2010). "Vulvovaginal atrophy". Mayo Clin. Proc. 85 (1): 87–94. doi:10.4065/mcp.2009.0413. PMC 2800285. PMID 20042564.
  21. ↑ Chapple, Christopher R. (2006-01-01). Multidisciplinary Management of Female Pelvic Floor Disorders (به انگلیسی). Elsevier Health Sciences. ISBN 0443072728.
  22. ↑ O'Connor, Vivienne; Kovacs, Gabor (2003-10-07). Obstetrics, Gynaecology and Women's Health (به انگلیسی). Cambridge University Press. ISBN 9780521818933.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=شیارهای_واژن&oldid=36911358»