سومالی در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲
| سومالی در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ | |
|---|---|
 | |
| شناسه آی‌اوسی | SOM |
| ان‌اوسی | کمیته المپیک سومالی |
| وبگاه | www |
| در لندن | |
| رقابت‌کنندگان | ۲ نفر در ۱ رشتهٔ ورزشی |
| پرچم‌دار | زم‌زم محمد فراه |
| مدال‌ها |
|
| حضورها در بازی‌های المپیک تابستانی | |
سومالی در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ که از ۲۷ ژوئیه تا ۱۲ اوت ۲۰۱۲ در لندن، بریتانیا برگزار شد، شرکت کرد. حضور این کشور در لندن برابر بود با نهمین حضور آن در بازی‌های المپیک تابستانی از زمان نخستین حضورش در بازی‌های ۱۹۷۲. گروه نمایندگان سومالی در بازی‌های ۲۰۱۲ شامل یک دوندهٔ سرعت مسافت بالا، و یک دوندهٔ استقامت: محمد حسن محمد و زم‌زم محمد فراه. فراه، هم برای مراسم افتتاحیه و هم برای مراسم اختتامیه به‌عنوان پرچم‌دار سومالی انتخاب شد. محمد و فراه در مسابقات خود موفق به عبور از مرحلهٔ مقدماتی نشدند.
پیش‌زمینه[ویرایش]
سومالی از زمان نخستین حضورش در بازی‌های المپیک تابستانی در ۱۹۷۲ در مونیخ، آلمان غربی تا بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ در لندن، بریتانیا، در مجموع در ۹ دوره از بازی‌های المپیک تابستانی شرکت کرده‌است.[۱] این کشور بازی‌های سال‌های ۱۹۷۶ ۱۹۸۰ را به‌ترتیب به دلیل سفر در آفریقای جنوبی در اوایل سال ۱۹۷۶ توسط تیم راگبی پنج‌نفره نیوزیلند و حملهٔ شوروی به افغانستان تحریم کرد و در آن‌ها حضور نیافت.[۲] علاوه بر این، این کشور، با وجود حضور در مراسم افتتاحیهٔ بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۹۲، به‌دلیل قحطی که این کشور را تحت تأثیر خود قرار داده‌بود، در این بازی‌ها شرکت نکرد.[۲] بیشترین تعداد شرکت‌کنندگانی سومالیایی در یک دورهٔ واحد از بازی‌های المپیک تابستانی برابر با هفت نفر و مربوط به بازی‌های ۱۹۷۴ در لس أنجلس، ایالات متحده آمریکا می‌شود.[۱] هیچ‌یک از ورزشکاران سومالیایی تاکنون موفق به کسب مدال در بازی‌های المپیک نشده‌اند، اما بهترین عملکرد این کشور در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۹۶ حاصل شد؛ در آن سال عبدی بیله در رقابت‌های دو ۱٬۵۰۰ متر مردان مقام ششم را کسب کرد.[۳] سومالی از ۲۷ ژوئیه تا ۱۲ اوت ۲۰۱۲ در بازی‌های المپیک تابستانی لندن شرکت کرد.[۴]
سومالی برای اعزام یک ورزشکار مرد و یک ورزشکار زن به بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ از سوی اتحادیه بین‌المللی فدراسیون‌های دو و میدانی سهمیه یونیورسالیتی کسب کرد (یک وایلدکارت برای ورزشکارانی که حداقل‌های احراز صلاحیت را کسب نکرده‌اند).[۵] محمد حسن محمد در رشتهٔ دو ۱٬۵۰۰ متر مردان و زم‌زم محمد فراه در رشتهٔ دو ۴۰۰ متر زنان دو ورزشکاری بودند که به‌عنوان نمایندگان سومالی در بازی‌های ۲۰۱۲ انتخاب شدند.[۶] در کنار این دو ورزشکار، عمر بارجب نیز به‌عنوان رئیس کاروان رهبری گروه نمایندگان سومالی را بر عهده داشت.[۷] مرگ عدن یابارو ویش، رئیس کمیته ملی المپیک سومالی در بمب‌گذاری انتحاری در آوریل ۲۰۱۲ مانع از تمرین این ورزشکاران در ورزشگاه موگادیشو و جاده‌های شهر موگادیشو (که شش روز از هفته را به آن مشغول بودند) شد، اما مربی آنان احمد علی، آن‌ها را تشویق کرد که نگذارند این رویداد بر تمرین‌های آن‌ها تأثیر بگذارد.[۵][۸] این دو شرکت‌کننده تا پیش از ژوئیهٔ ۲۰۱۲ برای شرکت در مسابقات مورد تأیید قرار نگرفتند؛ چرا که کمیتهٔ ملی المپیک سومالی نمی‌خواست که با تبدیل آن‌ها به اهداف حمله، امنیت آن‌ها را به خطر بیندازد.[۹] عبدالناصر سعید ابراهیم، دوندهٔ استقامت سومالیایی قرار بود در این رقابت‌ها شرکت کند، اما به‌دلیل اضطراب شدید متأثر از جاده‌های ناامن برای تمرین که منجر به از دست رفتن روحیهٔ او شده‌بودند، کناره‌گیری کرد.[۸] فراه، هم در مراسم افتتاحیه و هم در مراسم اختتامیهٔ بازی‌های ۲۰۱۲ به‌عنوان پرچم‌دار سومالی انتخاب شد.[۱۰][۱۱]
دو و میدانی[ویرایش]
_illuminated,_3_August_2012.jpg)
محمد جوان‌ترین نمایندهٔ سومالی بود که در سن ۱۸ سالگی در بازی‌های المپیک لندن حضور داشت. او پیش از این در هیچ‌یک از رویدادهای بازی‌های المپیک شرکت نکرده‌بود.[۴] او پیش از بازی‌ها در مصاحبه‌ای با گاردین گفت که می‌خواهد مردم یک ورزشکار سومالیایی را در رقابت‌های المپیک ببینند و قصد دارد بر دید جامعهٔ جهانی نسبت به کشور خود به‌عنوان کشوری که درگیر جنگ بوده و توسعه نیافته‌است، تأثیر گذاشته و آن را تغییر دهد.[۵] او با توجه به تمرین‌های طولانی‌مدت خود، به گفتهٔ خودش به قصد کسب مدال در این بازی‌ها شرکت کرده‌بود.[۱۲] محمد در ۳ اوت در دومین مسابقهٔ مقدماتی دو ۱٬۵۰۰ متر مردان شرکت کرد و با ثبت زمان ۳ دقیقه و ۴۶٫۱۶ ثانیه، از میان ۱۴ شرکت‌کننده در جایگاه سیزدهم و یک جایگاه بالاتر از نبیل الغربی از یمن (با زمان سه دقیقه و ۵۵٫۴۶ ثانیه) و پس از جامال اراس از فرانسه (با زمان سه دقیقه و ۴۵٫۱۳ ثانیه) قرار گرفت. در این مسابقه محمد شاوین از عربستان سعودی با ثبت زمان سه دقیقه و ۳۹٫۴۲ ثانیه مقام نخست را کسب کرد.[۱۳] محمد در رده‌بندی کلی مسابقات در میان ۴۳ شرکت‌کننده در جایگاه سی و هشتم قرار گرفت،[الف] و با توجه به تفاوت ۶٫۲۱ ثانیه‌ای از کندترین ورزشکار در گروه مقدماتی خود که به مراحل بعدی را یافته‌بود، نتوانست به دور نیمه‌نهایی مسابقات برسد.[۱۳]
زم‌زم محمد فراه ۲۱ ساله تنها ورزشکار زنی بود که به نمایندگی از سومالی در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ شرکت می‌کرد.[۴] او در این دور از رقابت‌ها نخستین حضور خود در این رویداد چهارساله را تجربه می‌کرد.[۱۴] پیش از آغاز رقابت‌ها، فراه دربارهٔ تمرینات خود و محمد گفته‌بود که آن‌ها حین تمرین از ایست‌های جاده‌ای شبه‌نظامیان عبور می‌کردند که گاه آن‌ها را با بمب‌گذاران انتحاری اشتباه می‌گرفتند و آن‌ها را تهدید می‌کردند که به آن‌ها شلیک خواهند کرد.[۱۵] با این وجود، او گفت که برای شرکت در بازی‌ها «بسیار هیجان‌زده» بوده‌است:[۱۶] «امیدوارم که برنده شوم، انشاالله. این همان چیزی است که از من انتظار می‌رود، تا بتوانم حکایت سومالی را تغییر دهم.»[۱۵] فراه در اولین مسابقهٔ مقدماتی مادهٔ ۴۰۰ متر زنان شرکت کرد و این مسابقه را با ثبت زمان یک دقیقه و ۲۰٫۴۸ ثانیه در جایگاه هفتم و پایین‌تر از سایر دوندگان به پایان رساند. او در رده‌بندی مسابقه پس از جیسا کوتینهو از برزیل (با زمان ۵۳٫۶۶ ثانیه) و مارینا ماسلینکو از قزاقستان (با زمان ۵۳٫۶۶ ثانیه) قرار گرفت. در این مسابقه، فرانسنا مک‌کوروری از ایالات متحده آمریکا (۵۰٫۷۸ ثانیه) به پیروزی دست یافت.[۱۷] فراه در رده‌بندی کلی مسابقات جایگاه چهل و پنجم (و آخر) را کسب کرد،[ب] و با توجه به تفاوت ۲۸٫۳۹ ثانیه‌ای با کندترین شرکت‌کنندهٔ راه‌یافته به مراحل بعدی در گروه مقدماتی خود، نتوانست به دور نیمه‌نهایی مسابقات راه یابد.[۱۷] او پس از پایان رویداد مورد تشویق تماشاگران قرار گرفت و گفت: «حضور در اینجا برای شرکت در بازی‌های المپیک و گفتن این که سومالی همچنان اینجا حضور دارد به مردم، عالی بود.»[۱۸]
- کلید
- یادداشت–رتبه‌های ارائه‌شده برای رویدادهای میدانی تنها شامل مرحلهٔ مقدماتی ورزشکار می‌شوند
- مردان
| ورزشکار | رویداد | مقدماتی | نیمه‌نهایی | فینال | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نتیجه | رتبه | نتیجه | رتبه | نتیجه | رتبه | ||
| محمد حسن محمد | ۱٬۵۰۰ متر | ۳:۴۶٫۱۶ | ۱۳ | به این مرحله نرسید | |||
- زنان
| ورزشکار | رویداد | مقدماتی | نیمه‌نهایی | فینال | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نتیجه | رتبه | نتیجه | رتبه | نتیجه | رتبه | ||
| زم‌زم محمد فراه | ۴۰۰ متر | ۱:۲۰٫۴۸ | ۸ | به این مرحله نرسید | |||
یادداشت‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Sports Reference - Countries - Somalia". Sports Reference. Archived from the original on 23 December 2014. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Grasso, John; Mallon, Bill; Heijmans, Jeroen (2015). Historical Dictionary of the Olympic Movement. Lanham, Maryland: Scarecrow Press. pp. LXXV–LXXVII & 540. ISBN 978-1-4422-4859-5.
- ↑ Lough, Richard (11 June 2012). "In former rebel camp, Somali athletes eye London". Reuters. Archived from the original on 7 May 2017. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ "Somalia at the 2012 London Summer Games". Sports Reference. Archived from the original on 26 January 2016. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Ni Chonghaile, Char (4 July 2012). "The road to London 2012: Somali athletes dare to dream of Olympics". The Guardian. Archived from the original on 7 August 2016. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ Ayodi, Ayumba (4 August 2012). "Somalia's 'win' at the Olympics". The East African. p. 1. Archived from the original on 7 May 2017. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ "Somali NOC appoints Chef De Mission & picks up athletes for London 2012". Somali National Olympic Committee. 7 July 2012. Archived from the original on 31 May 2017. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ "Somalia's athletes brave war to train for the Olympics". Channel 4 News. 24 July 2012. Archived from the original on 10 September 2014. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ Abdinor Ibrahim, Abdiaziz (24 July 2012). "Training for the Olympics in the shadow of war". The Christian Science Monitor. Archived from the original on 22 March 2017. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ "Olympic flag bearers". United Press International. 27 July 2012. Retrieved 15 September 2021 – via General OneFile.
- ↑ "London 2012 Closing Ceremony - Flag Bearers" (PDF). Olympic.org. Archived from the original (PDF) on 15 August 2016. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ "Somalis defy civil war, dodge bullets to live the Olympic dream". The Jamaica Observer. Associated Press. 19 July 2012. Archived from the original on 21 July 2012. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ "2012 Summer Olympics – Results – Athletics – Men's 1500m". ESPN. Archived from the original on 7 May 2017. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ "Zamzam Mohamed Farah". Sports Reference. Archived from the original on 3 December 2016. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ Yuen, Laura (2 August 2012). "In London, a Somali woman runs for her country". Minnesota Public Radio. Archived from the original on 21 August 2016. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ "Somalia's two-strong Olympic team arrives in London". ITV News. 18 July 2012. Archived from the original on 17 January 2015. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ "Track and Field / Womenʼs 400m". The New York Times. Archived from the original on 12 April 2016. Retrieved 15 September 2021.
- ↑ Gordon, Sean (4 August 2012). "Somalia's Zamzam Mohamed Farah embodies Olympic spirit". The Globe and Mail. Archived from the original on 3 January 2016. Retrieved 15 September 2021.