زنان در ایران صفوی
زنان در ایران صفوی (۱۵۰۱–۱۷۳۶) به موقعیت و جایگاه زنان در جامعه و فرهنگ صفوی در ایران صفوی اشاره دارد. زنان در امپراتوری صفوی بسته به موقعیت اجتماعی خود از حقوق و آزادی‌های گسترده‌ای برخوردار بودند. زنان طبقات بالا به تحصیل دسترسی داشتند و هم از نظر سیاسی و هم به‌طور عمومی در امپراتوری فعال بودند. زنان در طبقات دیگر آزادی‌هایی مانند امکان سفر، حتی بدون همسر، و مدیریت امور اقتصادی خانواده خود را تجربه کردند. همه زنان در عرصه عمومی قابل مشاهده بودند. اما پس از مرگ شاه عباس یکم در سال ۱۶۲۹، آزادی زنان رو به افول گذاشت و زنان از انظار عمومی ناپدید شدند. در دوران حکومت شاه عباس دوم، زنان با محدودیت‌هایی مواجه شدند. این دوره به عنوان یکی از سخت‌ترین دوران برای زنان در شاهنشاهی صفوی تلقی می‌شد و زنان به مجموعه‌ای از نقش‌های جنسیتی بر اساس هنجارهای سختگیرانه جنسیتی ایرانی محدود شدند.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Feminine Power in Safavid Iran: Space, Visibility, and Politics - ProQuest". www.proquest.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-05-03.