ریموند کلیبانسکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ریموند کلیبانسکی (Raymond Klibansky) (15 اکتبر 1905 - 5 آگوست 2005) مورخ فلسفه و هنر بود.[۱]

زندگی‌نامه[ویرایش]

او در پاریس به دنیا آمد و در دانشگاه کیل، دانشگاه هامبورگ و دانشگاه روپرشت-کارلز هایدلبرگ تحصیل کرد و در آنجا در سال 1928 مدرک دکتری گرفت. از سال 1927 تا 1933 دستیار آکادمی هایدلبرگ و از 1931 تا 1933 مدرس فلسفه در دانشگاه هایدلبرگ بود. او در سال 1933 با خانواده خود به ایتالیا و سپس به بروکسل رفت و سرانجام در آکسفورد، از سال 1936 تا 1946 در کالج اوریل، آکسفورد، مدرس بود. کلیبانسکی در سال 1946 استاد منطق و متافیزیک در دانشگاه مک گیل فروثینگهام شد. از سال 1966 تا 1969 او رئیس مؤسسه بین‌المللی فلسفه و متعاقباً رئیس افتخاری آن بود. او از سال 1981 تا 1995 عضو کالج ولفسون آکسفورد و پس از آن عضو افتخاری آن کالج بود.[۱]

سفر به ایران[ویرایش]

کلیبانسکی به دعوت سید حسین نصر به ایران آمد و با شهبانو فرح پهلوی دیدار کرد. در این دیدار کلیبانسکی که رئیس وقت مؤسسهٔ بین‌المللی فلسفه در فرانسه بود، پیشنهاد کرد که ایران که مرکز بزرگ فلسفه و تاریخ بوده است، خوب است که مرکز فلسفه داشته باشد. پیرو این پیشنهاد انجمن شاهنشاهی حکمت و فلسفهٔ ایران را سید حسین نصر پایه گذاشت.[۲]

کتاب‌شناسی منتخب آثار[ویرایش]

  • Ein Proklos-Fund und seine Bedeutung, Heidelberg 1929 (Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften. Philosophisch-historische Klasse, vol. 19, 1928–29, n. 5)
  • The Continuity of the Platonic Tradition during the Middle Ages, London 1939 (repr. 1981)
  • Le philosophe et la mémoire du siècle: tolérance, liberté et philosophie. Entretiens avec Georges Leroux, Les Belles Lettres, Paris 1998
  • Idées sans frontières. Histoire et structures de l’Institut international de philosophie (with Ethel Groffier), Les Belles Lettres, Paris 2005

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Raymond Klibansky". ویکی پدیا انگلیسی (به انگلیسی). 14 January 2023.
  2. https://www.youtube.com/watch?v=Q4hSjyT4-8o