روانکاوی لاکانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روانکاوی لاکانی به مطالعه و شکل‌گیری ایده‌ها و نظریه‌های روانکاو فرانسوی ژاک لاکان گفته می‌شود. روانکاوی لاکانی که با تفسیرِ نوشته‌های فروید آغاز شد، به نظریه‌ای جدید برای روانکاوی انسان تبدیل شد[۱] و جنبشی جهانی پدیدآورد.

فردریک جیمسون معتقد است «کار لاکان باید با پیش‌فرض‌گرفتنِ کل محتوای فرویدیسم کلاسیک خوانده شود، در غیر این صورت یک فلسفه یا نظام فکری جدید خواهد بود».[۲]

روانکاوی لاکانی با تفسیر مجدد فلسفی / زبانی از آموزه‌های اصلی فروید آغاز شد.[۳] این‌که بعداً خودش تا چه اندازه به یک مجموعهٔ فکریِ مستقل تبدیل شد، موضوع بحث و بررسی بوده و هست. خود لاکان به پیروان خود می‌گوید «به خودتان بستگی دارد که اگر بخواهید لاکانی باشید. من یک فرویدی هستم».[۴]

منابع[ویرایش]

  1. Malcolm Bowie, Lacan (1991) p. 111
  2. M. Hardt/K. Weeks, The Jameson Reader (2000) p. 96
  3. Malcolm Bowie, Lacan (1991) p. 111 and p. 196
  4. Lacan, J. , "Overture to the 1st International Encounter of the Freudian Field" in Hurly-Burly, Issue 6, September 2011, p. 18.