رمزگذار افزایشی
رمزگذار افزایشی یا رمزگذار نمُوی یک دستگاه الکترومکانیکی خطی یا دوار است که دارای دو سیگنال خروجی، A و B است که هنگام جابجایی دستگاه، پالس می‌دهد.[۱] در کنار هم، سیگنال‌های A و B هم وقوع و هم جهت حرکت را نشان می‌دهند. بسیاری از رمزگذارهای افزایشی دارای سیگنال خروجی اضافی هستند، به‌طور معمول شاخص[۲] یا Z,[۳] که نشان می‌دهد رمزگذار در یک موقعیت مرجع خاص قرار دارد. همچنین، برخی از رمزگذارها یک خروجی وضعیت (معمولاً زنگ تعیین شده) را ارائه می‌دهند[۴] که نشان‌گر وضعیت عیب داخلی مانند خرابی یاتاقان یا بد عمل کردن سنسور است.
رمزگذار افزایشی موقعیت مطلق را نشان نمی‌دهد. فقط تغییرات در موقعیت[۳] را گزارش و برای هر تغییر موقعیت، جهت حرکت را گزارش می‌دهد. در نتیجه، برای تعیین موقعیت مطلق در هر لحظه خاص، لازم است سیگنال‌های رمزگذار را به یک رابط رمزگذار افزایشی ارسال کنید، که به نوبه خود «دنبال» می‌کند و موقعیت مطلق رمزگذار را گزارش می‌کند.
رمزگذارهای افزایشی بدون آن‌که از آن‌ها خواسته شود، تغییرات موقعیت را گزارش می‌دهند، و آن‌ها این اطلاعات را با نرخ داده که مرتبه بزرگی سریع‌تر از انواع اکثر رمزگذارهای مطلق هستند، انتقال می‌دهند. تأخیر بسیار کم حاصل از یک رمزگذار افزایشی این امکان را می‌دهد تا برای نظارت بر موقعیت سازکار سرعت بالا در نزدیک به زمان واقعی استفاده شود. به همین دلیل، از رمزگذارهای افزایشی معمولاً در کاربردهایی استفاده می‌شوند که نیاز به اندازه‌گیری دقیق و کنترل موقعیت و سرعت دارند.
پیوند به بیرون[ویرایش]
پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به رمزگذار افزایشی در ویکی‌انبار
منابع[ویرایش]
- ↑ Sensoray. "Introduction to Incremental Encoders". Retrieved 18 July 2018.
- ↑ Craig, K. "Optical Encoders" (PDF). Retrieved 25 July 2018.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "The Basics of How an Encoder Works" (PDF). Encoder Products Company. Retrieved 23 July 2018.
- ↑ "Encoder Basics" (PDF). ICS A/S.