جوزف مورتیمر گرانویل

جوزف مورتیمر گرانویل
جوزف مورتیمر گرانویل
زادهٔ	۴ مه ۱۸۳۳; داونپورت، انگلستان
درگذشت	۲۳ نوامبر ۱۹۰۰ (۶۷ سال); لندن، انگلستان
پیشه	پزشک و مخترع

جوزف مورتیمر گرانویل (۴ مه ۱۸۳۳، دوانپورت - ۲۳ نوامبر ۱۹۰۰، لندن)پزشک، نویسنده و مخترع انگلیسی بود که بیشتر برای اختراع ویبراتور الکترومکانیکی برای تسکین دردهای عضلانی مردان شناخته شده‌است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

گرانویل در سال ۱۸۵۶ به عضویت در کالج‌های سلطنتی جراحان انگلیس و ایرلند و همچنین در سال ۱۸۶۱ به عضویت در کالج سلطنتی پزشکان نائل آمد. وی در سال ۱۸۷۶ از دانشگاه سنت اندروز به درجه عالی پزشکی MD نائل شد.^[۱] در سالهای اولیه زندگی او بیشتر به روزنامه‌نگاری مشغول بود و به نظر می‌آید که به شکل مرتب در ستون‌های تحریریه با مجله پزشکی لنست همکاری می‌کرد. او مدتی در بریستول طبابت می‌کرد پیش از آن که در لندن اقامت گزیند. او توجه ویژه ای به درمان نقرس داشت، و بیشتر مقالاتش را بر روی آن نوشت.

علاوه بر اختراع معروف خود، لرزاننده یا ویبراتور الکتریکی، او همچنین مخترع فشارسنج و یک دماسنج دیفرانسیل است.^[۱]

او در تاریخ ۱ دسامبر ۱۸۵۸ با ماری الن اورمود در بریستول ازدواج کرد.

لرزاننده الکتریکی[ویرایش]

در اواخر دهه ۱۸۸۰، گرانویل لرزاننده (ویبراتور) الکتریکیش را اختراع کرد، که یک دستگاه دستی الکتریکی بود که برای تسکین دردهای عضلانی مردان طراحی شده بود.^[۲]^[۳] این ماشین که در ابتدا ساز کوبه ای یا به تعبیر دیگر «چکش گرانویل» نامیده می‌شد، پس از تولید به پزشکان فروخته شد، که بسیاری از آنها ازان برای ایجاد «پاروکسیسم هیستریک» در بیماران خود با ایجاد هیستری و تشنجهای زنانه استفاده می‌کردند^{^{[نیازمند منبع]}}

با شروع استفاده از ویبراتورها برای بوجود آوردن هیستریک زنانه و رفتن به سمت به هیجان آوردن زنان، مخترع آن سعی کرد نام خود را از "سو استفاده" دستگاه جدا کند. وی در کتاب ۱۸۸۳ در مورد تحقیقات خود، لرزش عصبی و تحریک به عنوان عوامل درمان اختلال عملکرد و بیماری‌های ارگانیک، نوشت: "من هنوز و هرگز به یک بیمار زن ضربه نزده‌ام … من فقط از این رو که نمی‌خواهم کلاه بردار باشم و دیگران را گمراه کنم، به دلیل عواملی از وضعیت هیستریک، از درمان کوبه ای اجتناب کرده و می‌کنم. "^[۴]

گرانویل را هیو دانیسی بازیگر در فیلم هیستریا در سال ۲۰۱۱ به تصویر کشید.

انتشارات منتخب[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ "Obituary. J. Mortimer Granville". British Medical Journal. 2 (2083): 1619. December 1, 1900. doi:10.1136/bmj.2.2083.1619-b. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «BMJ» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
↑ Baloh, Robert W. (2020). Medically Unexplained Symptoms. Springer. p. 16. شابک ‎۹۷۸−۳−۰۳۰−۵۹۱۸۰−۹ "The first battery-powered electromechanical vibrator was developed by the English physician Joseph Mortimer Granville, and although he initially recommended use only for muscle massage, it rapidly became popular for treating hysteria."
↑ Maines, Rachel P. (2012). "Vibrators and hysteria: How a Cure Became a Female Sexual Icon". The Conversation. Retrieved 28 December 2020.
↑ Granville, J. M. (1883). Nerve-Vibration and Excitation as Agents in the Treatment of Functional Disorder and Organic Disease. London: Churchill. p. 57.

[BMJ-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ "Obituary. J. Mortimer Granville". British Medical Journal. 2 (2083): 1619. December 1, 1900. doi:10.1136/bmj.2.2083.1619-b. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «BMJ» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).

[2] Baloh, Robert W. (2020). Medically Unexplained Symptoms. Springer. p. 16. شابک ‎۹۷۸−۳−۰۳۰−۵۹۱۸۰−۹ "The first battery-powered electromechanical vibrator was developed by the English physician Joseph Mortimer Granville, and although he initially recommended use only for muscle massage, it rapidly became popular for treating hysteria."

[3] Maines, Rachel P. (2012). "Vibrators and hysteria: How a Cure Became a Female Sexual Icon". The Conversation. Retrieved 28 December 2020.

[4] Granville, J. M. (1883). Nerve-Vibration and Excitation as Agents in the Treatment of Functional Disorder and Organic Disease. London: Churchill. p. 57.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]