تذهیب جزیره‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برگه ۲۷ انجیل لیندیسفارن، کتابخانه بریتانیا، Cotton MS Nero D.IV.

تذهیب جزیره‌ای به ساخت نسخه‌های خطی تذهیب شده در صومعه‌های ایرلند و بریتانیای کبیر بین قرن‌های ۶ و ۹ و همچنین در صومعه‌های تحت تأثیر آنها در قاره اروپا اشاره دارد. مشخصه آن، تزیینی است که به شدت تحت تأثیر فلزکاری، استفاده مداوم از درهم آمیزی و اهمیتی است که به خوشنویسی داده شده‌است. مشهورترین کتاب‌های این نوع، عمدتاً کتاب‌های انجیل هستند. از این دوره حدود شصت نسخه خطی در دست است.

تاریخچه[ویرایش]

سبک هنری جزیره ای توسط سنت پاتریک در قرن‌های چهارم و پنجم پس از میلاد آغاز شد. مؤسسات دینی جدید مسیحیت سلتی که عمدتاً در اطراف صومعه‌ها سازماندهی شده بودند، دستور ساخت آثار هنری متعدد، اشیاء و لباس‌های مذهبی و همچنین نسخه‌های خطی را صادر کردند. دو نوع نسخ خطی غالب بود: انجیل‌های کوچک برای استفاده توسط واعظان و مبلغان یا در عبادت خصوصی (مثلاً کتاب دیما و کتاب مولینگ) و آثار بزرگی که برای خدمات مذهبی صومعه‌ها رزرو شده بودند (مانند کتاب کیلز).[۱]

منابع[ویرایش]

  1. Bernard Meehan, Le Livre de Kells, Thames & Hudson, 1995, شابک ‎۲۸۷۸۱۱۰۹۰۰, p. 9-10