بوم‌نشانه‌شناسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بوم‌نشانه‌شناسی یا نشانه‌شناسی بوم‌شناختی (به انگلیسی: Ecosemiotics) شاخه‌ای از نشانه‌شناسی است که در تلاقی آن با بوم‌شناسی انسانی، انسان‌شناسی بوم‌شناختی و بومشناسی است. فرآیندهای نشانه در فرهنگ را که به دیگر جانداران زنده، جوامع و چشم‌اندازها مربوط می‌شود، مطالعه می‌کند.[۱] بوم‌نشانه‌شناسی همچنین با جنبه‌های نشانه‌شناسی بوم‌سازگان‌ها سروکار دارد.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Farina, Almo; Santolini, Riccardo; Pagliaro, Giacomo; Scozzafava, Silvia; Schipani, Ileana 2005. Ecosemiotics: A new field of competence for ecology to overcome the frontier between environmental complexity and human culture in the Mediterranean. Israel Journal of Plant Sciences 53(3/4): 167–175.
  2. Nielsen, Søren Nors 2007. Towards an ecosystem semiotics: Some basic aspects for a new research programme. Ecological Complexity 4(3): 93–101.

پیوند به بیرون[ویرایش]