بریجید بروفی
بریجید بروفی | |
|---|---|
 | |
| زاده | بریجید آنتونیا بروفی ۱۲ ژوئن ۱۹۲۹ انگلیس، ایلینگ |
| درگذشته | ۷ اوت ۱۹۹۵ (۶۶ سال) انگلیس | لینکلن‌شر، لوث |
| ملیت | بریتانیایی |
| سبک نوشتاری | داستان‌نویس و منتقد |
| همسر(ها) | Michael Levey |
بریجید آنتونیا بروفی (۱۲ ژوئن ۱۹۲۹–۷ اوت ۱۹۹۵) داستان‌نویس بریتانیایی، منتقد و فعال اصلاحات اجتماعی از جمله حقوق نویسندگان و حقوق حیوانات بود. کتاب Ape Hackenfeller (1953)َ در میان رمان‌های او و کتاب‌های Motzart the Dramatist(1964، تجدید چاپ در ۱۹۹۰) و Prading Novelist: Defence of Fiction در میان مطالعات انتقادی‌اش شاخص بودند. In Praise of Ronald Firbank (1973) در فرهنگ لغت زندگی‌نامه ادبی :در کتاب نویسندگان بریتانیایی از سال ۱۹۶۰، SJ Newman او را «یکی از عجیب‌ترین، درخشان‌ترین و ماندگارترین چهره‌های شاخص دههٔ ۱۹۶۰» توصیف کرده‌است.
فمینیست و صلح‌طلب بود و در مورد ازدواج، جنگ ویتنام، آموزش مذهبی در مدارس، سکس و پورنوگرافی اظهار نظرهای جنجالی و پر بحثی داشت.[۱] کمپینی برای حقوق حیوانات و گیاهخواری به راه انداخت. به استناد مقاله ای که در روزنامهٔ ساندی‌تایمز در سال ۱۹۶۵ توسط بروفی منتشر شد اعتبار آغاز جنبش حقوق حیوانات در انگلستان را روانشناسی به نام ریچارد دی. رایدر به او داد.[۲]
بروفی در سال ۱۹۵۴ با پژوهش‌گر تاریخ هنر مایکل لوی ازدواج کرد. در سال ۱۹۸۳ به بیماری مولتیپل اسکلروز (ام اس) تشخیص داده شد.[۱]
زندگی‌نامه[ویرایش]
بریجید آنتونیا بروفی در ۱۲ ژوئن سال ۱۹۲۹ در ایلینگ در غرب لندن بدنیا آمد. او تنها فرزند رمان‌نویس جان بروفی و کَریس گروندی -معلم- بود. از کودکی شروع به نوشتن نمایشنامه کرد. اصالتاً اهل ایرلند بود اما در انگلیس بزرگ شده بود، در مقاله‌ی «آیا من یک زن ایرلندی هستم؟» از احساس خود نسبت به جداافتادگی از هویتش صحبت کرده: «من در کشور ایرلند احساس یک خارجی را دارم، اما در انگلیس هم همچنان حس می‌کنم بیگانه هستم. تقدیر من چنین است.» [۳] پدر آسان‌گیرش، که با او احساس صمیمیت بیشتری می‌کرد، از یک کاتولیک مرتد به خداناباور تبدیل شد در حالی که مادر سختگیرش عضوی از یک فرقه آخرالزمانی به نام کلیسای حواری کاتولیک بود که باور داشتند بنا به کتاب مکاشفهٔ یوحنا، جهان در آینده‌ای نزدیک به پایان می‌رسد. [۳] بروفی در تضاد با مادرش نوشت که او و پدرش «طبیعی، منطقی و خداناباورانی خوشحال هستند.» [۳] دختر باهوش و فرهیخته‌ای که در کودکی آثار ویلیام شکسپیر، جان میلتون، جورج برنارد شاو، اورلین وو و رونالد فیربنک را می‌خواند. [۳]
در طول جنگ جهانی دوم ، وی ۱۲ بار از مدرسه‌ای به مدرسهٔ دیگر منتقل شد زیرا والدینش دائماً در پی ثبت نام او در مدرسه ای بودند که از بمب‌ها و راکت‌های آلمانی که ممکن بود به زمین اصابت کند، دور باشد و همین موضوع ایجاد روابط دوستی پایدار را برای او سخت می‌کرد. [۳] طولانی‌ترین دوره حضور او در دوران جنگ در مدرسه ابی، ریدینگ، بین ماه مه ۱۹۴۱ و ژوئیه ۱۹۴۳ بود. وی سپس به مدرسه دختران سنت پاول در لندن رفت. در سال ۱۹۴۷ با بورس تحصیلی به دانشگاه آکسفورد (کالج سنت هیو) رفت، اما در سال ۱۹۴۸ بدون مدرک، دانشگاه را ترک کرد.[۴] در آکسفورد، بروفی در یادگیری زبان لاتین و یونانی تخصص داشت و با اینکه استعداد درخشانش را به عنوان یک محصل بورسیه شده نشان داد اما پس از گذراندن تنها چهار ترم به دلیل «رفتار نامناسب» در دانشگاه، از آکسفورد اخراج شد. [۳] برای بروفی ماهیت دقیق این «رفتار نامناسب» که منجر به اخراج وی شد، مبهم بود. [۳] به نظر می‌رسد که اصل «رفتار نامناسبی» که باعث اخراج وی شد این بود که وی در کلیسای انگلستان دانشگاه، در حین مستی حضور پیدا کرده و با صدای بلند برای تمام حضار از فضیلت‌های لزبینیزم صحبت کرده بود. [۳] در مصاحبه ای در سال ۱۹۷۵، بروفی از بحث دربارهٔ علت اخراجش خودداری کرد و گفت: «هرگز آن را شرح نخواهم داد، زیرا نمی‌خواهم تسکینی که از آن درد پیدا کرده‌ام را به خطر بیندازم .» [۳] بعد از اخراج از آکسفورد، بروفی در لندن زندگی کرد و به‌طور پاره‌وقت به عنوان منشی مشغول به کار شد در همان حال به عنوان نویسنده، داستانهای کوتاهی را برای مجلات مختلف ادبی می‌فرستاد. [۳]
کتاب‌شناسی[ویرایش]
- ولیعهد و داستانهای دیگر (۱۹۵۳)
- Ape Hackenfeller (1953، چاپ مجدد ۱۹۹۱)
- پادشاه یک کشور بارانی (۱۹۵۶، چاپ مجدد ۱۹۹۰، ۲۰۱۲)
- Flesh (1962)
- اصلاح نهایی (۱۹۶۳، تجدید نظر در ۱۹۸۷)
- توپ برفی (۱۹۶۴)
- دزد (نمایشنامه، اولین بار در تئاتر وودویل در لندن، ۲۲ فوریه ۱۹۶۷ تولید شد و ۱۹۶۸ منتشر شد)
- در ترانزیت: یک رمان Heroicycle (1969، چاپ مجدد ۲۰۰۲)
- ماجراهای خدا در جستجویش برای دختر سیاه: یک رمان و چند داستان (۱۹۷۳)
- Pussy Owl: Superbeast (1976)، برای کودکان، که توسط هیلاری هایتون تصویرسازی شده‌است
- کاخ بدون صندلی: رمان باروک (۱۹۷۸)
- کشتی سیاه به جهنم (۱۹۶۲)
- موتزارت دراماتیک: نمای جدیدی از موتزارت، اپرا و عصر او (۱۹۶۴) (اصلاح شده ۱۹۹۰)
- هرگز فراموش نکنید: نمایش‌ها و نظرات جمع‌آوری شده (۱۹۶۶)
- (با همسر، مایکل لوی، و چارلز آزبورن) پنجاه اثر ادبیات انگلیسی و آمریکایی که بدون آنها هم از پسش برمی‌آمدیم (۱۹۶۷)
- آموزش دینی در مدارس دولتی (۱۹۶۷)
- سیاه و سفید: پرتره ای از اوبری بردسلی (۱۹۶۸)
- حقوق حیوانات (۱۹۶۹). انجمن دفاع از حیوانات و انجمن ضد ویروس)
- تهدید لانگفورد برای آزادی (۱۹۷۲)
- Prading Novelist: دفاع از داستان در قالب زندگی‌نامه انتقادی در ستایش رونالد Firbank (1973)
- بردسلی و دنیای او (۱۹۷۶)
- شاهزاده و غازهای وحشی، تصاویر گریگویر گاگارین (Hamish Hamilton، ۱۹۸۳)
- راهنمای حق وام دهی عمومی (۱۹۸۳)
- رول و مقالات دیگر باروک (n) (1987)
- خواندنی: مجموعه مقالات (۱۹۸۹)
- بهترین نمایشنامه‌های کوتاه تئاتر جهان، ۱۹۵۸–۱۹۶۷، ۱۹۶۸
- حیوانات، مردان و اخلاق، ویرایش شده توسط استنلی و روزلدین گدلوویچ و جان هریس (۱۹۷۱)
- نبوغ شاو، ویرایش مایکل هولروید (۱۹۷۹)
- حقوق حیوانات: سمپوزیوم، ویرایش D. D. Paterson و RD Ryder (1979)
- داستانهای شکسپیر، ویرایش شده توسط گیلز گوردون (۱۹۸۲)
مجموعه ای از نسخه‌های خطی بروفی در کتابخانه لیلی در دانشگاه ایندیانا در بلومینگتون قرار دارد.
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Martin Pope (29 December 2008). "Sir Michael Levey". The Telegraph. London.
Brigid Brophy was an outspoken campaigner on issues as diverse as humanism, animal rights, feminism, pornography, homosexual rights, the Vietnam War and religious education in schools (she disapproved of only the last two).
- ↑ Richard Ryder (2000). Animal Revolution: Changing Attitudes Towards Speciesism. Berg. p. 5. ISBN 1-85973-330-1.
The moral basis for animal liberation has been given much attention by modern philosophers since the publication of the well-known novelist Brigid Brophy's major article entitled 'The Rights of Animals' in the Sunday Times in 1965.
- ↑ ۳٫۰۰ ۳٫۰۱ ۳٫۰۲ ۳٫۰۳ ۳٫۰۴ ۳٫۰۵ ۳٫۰۶ ۳٫۰۷ ۳٫۰۸ ۳٫۰۹ Stenger 2002.
- ↑ Sarah Lyall (9 August 1995). "Brigid Brophy Is Dead at 66; Novelist, Critic and Crusader". The New York Times.
منابع[ویرایش]
- Stenger, Karl "Brigid Brophy" pages 47-55 from Modern British Women Writers: An A-to-Z Guide edited by Vicki K. Janik; Del Ivan Janik & Emmanuel Sampath Nelson, Westport: Greenwood Publishing, 2002.
- Webb, William "English literature" pages 474-476 from Encyclopedia Britannia Yearbook 1970, Chicago: University of Chicago Press, 1970.
- The Review of Contemporary Fiction; 15:3 (1995 Fall), issue devoted to Brigid Brophy, Robert Creeley, Osman Lines
- Discovering Brigid Brophy [۱]
- The King of a Rainy Country by Brigid Brophy - published in 2012 by The Coelacanth Press
- جستارنویسان زن اهل بریتانیا
- حامیان حقوق جانوران
- درگذشتگان ۱۹۹۵ (میلادی)
- درگذشتگان به علت اماس
- رماننویسان الجیبیتی
- رماننویسان زن اهل انگلستان
- رماننویسان سده ۲۰ (میلادی) اهل انگلستان
- زادگان ۱۹۲۹ (میلادی)
- زنان دوجنسگرا
- زندگینامهنویسان اهل انگلستان
- زندگینامهنویسان زن
- زندگینامهنویسان سده ۲۰ (میلادی)
- صلحطلبان اهل انگلستان
- فمینیستهای اهل انگلستان
- فمینیستهای پذیرای سکس
- فمینیستهای دوجنسگرا
- مرگها به موجب بیماریهای عصبی در بریتانیا
- مقالهنویسان اهل انگلستان
- مقالهنویسان سده ۲۰ (میلادی)
- نمایشنامهنویسان اهل انگلستان
- نمایشنامهنویسان زن اهل انگلستان
- نمایشنامهنویسان سده ۲۰ (میلادی) اهل انگلستان
- نمایشنامهنویسان سده ۲۰ (میلادی) اهل بریتانیا
- نمایشنامهنویسان همجنسگرا
- نویسندگان الجیبیتی اهل انگلستان
- نویسندگان اهل لندن
- نویسندگان دوجنسگرا
- نویسندگان زن سده ۲۰ (میلادی) اهل بریتانیا
- ضد زندهشکافیان
- حامیان حقوق جانوران اهل انگلستان
- نویسندگان غیرداستانی زن انگلیسی
- منتقدان ادبی اهل انگلستان
- دانشآموختگان کالج سنت هیو
- افراد انگلیسی ایرلندیتبار
- اهالی منطقه ایلینگ لندن