بحث رده:میراث فرهنگی و معنوی بشر
افزودن مبحثتعریف میراث معنوی ناملموس: امروزه میراث فرهنگی صرفاً به آثار و بناهای تاریخی و همین‌طور مجموعه‌ای از اشیاء محدود نمی‌شود، بلکه شامل دارایی‌ها و ذخایر فرهنگی مردم جهان نیز می‌شود. سنت‌های شفاهی، هنرهای اجرایی و نمایشی، فعالیت‌های جمعی، آیین‌ها و جشن‌ها، علوم و دانش طبیعی و فعالیت‌های مرتبط با طبیعت، کیهان و صنعت‌گری سنتی به همراه کلیه مهارتهای مربوط به تولید صنایعدستی سنتی، همگی بخشی از ذخایر فرهنگی محسوب میشوند که میراث فرهنگیِ جهانی در پی پاسداری از آن است. این مفهوم تازه، میراث فرهنگی ناملموس نامیده می‌شود که نسل به نسل و سینه به سینه از اجداد بشر به انسان امروزی رسیده و بایسته است به نسلهای بعدی نیز منتقل شود.تعريف يونسكواز ميراث فرهنگي ناملموس طبق مفاد بند دوم كنوانسيون ۲۰۰۳ يونسكو، ميراث فرهنگي ناملموس، اين گونه تعريف مي‌شود: رويه‌ها (عُرف‌ها)، نمادها، دانش‌ها، مهارت‌ها، ابزارها، اشيا، آثار هنري و مكان‌هاي مرتبط با آنها، كه جوامع و افراد، آنها را بخشي از ميراث ناملموس خود مي‌شناسند و همواره از نسلي به نسلي ديگر منتقل مي‌شود و پيوسته به وسيله انسان‌ها و جوامع و گروه‌ها در پاسخ به محيط اطراف‌شان و در تقابل با طبيعت و تاريخشان خَلق مي‌شود و سازگار با مفاد حقوق بشر بين‌المللي و شرايط احترام متقابل ميان جوامع، گروه ها و اشخاص باشد.قلمروهای میراث فرهنگي ناملموس طبق تعاريف كنواسيون ميراث فرهنگي ناملموس، قلمرو ميراث ناملموس شامل 5 بخش اصلي است: ۱.بیان و سنت‌های شفاهی: ۲.هنرهای نمایشی: ۳.فعالیت‌های جمعی، آیین‌ها و جشن‌ها: ۴.دانش سنتی و اعمال مرتبط با طبیعت و کیهان: ۵.سنت‌های مرتبط با صنایع دستی: 2014 Source: Publications of The Inter-City Intangible Cultural Cooperation Network - Isfahan ICCN
تعریف میراث فرهنگی و معنوی[ویرایش]
بی جا نیست که در رابطه با این موضوع دسترسی به تعریفی از میراث معنوی هم داشته باشیم. مناسب ترین تعریف را در سایت کنوانسیون سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحدد(یونسکو) میتوان یافت. از نظر این کنوانسیون، [[عبارت میراث فرهنگی ناملموس، به معنای «اقدام‌ها، نمایش‌ها، ابرازها، دانش، مهارت‌ها و نیز وسایل، اشیا، مصنوعات دستی و فضاهای فرهنگی مرتبط با آنهاست که جوامع، گروه‌ها و در برخی موارد افراد، آنها را به عنوان بخشی از میراث فرهنگی خود می‌شناسند. این میراث فرهنگی ناملموس که از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود، مدام توسط جوامع و گروه‌ها در پاسخ به محیط، طبیعت و تاریخ آنها مجددا خلق می‌شود و حس هویت و استمرار را برای ایشان به ارمغان می آورد و بدین ترتیب احترام به تنوع فرهنگی و خلاقیت بشری را ترویج می‌کند. در این کنوانسیون، فقط به آن قسم میراث فرهنگی ناملموس توجه می‌شود که با اسناد بین‌المللی حقوق بشر، و نیز با ضرورت احترام متقابل میان جوامع، گروه‌ها و افراد و لزوم توسعه پایدار منطبق باشد. مقاصد این کنوانسیون نیز «حراست از میراث فرهنگی ناملموس، تضمین احترام به میراث فرهنگی ناملموس جوامع، گروه‌ها و افراد ذیربط، ارتقای آگاهی محلی، ملی و بین‌المللی از اهمیت میراث فرهنگی ناملموس و تضمین درک و قدردانی متقابل از آن، و تدارک همکاری و کمک بین‌المللی است]]. دکتر شهرام آکویی محصل (بحث) ۲۳ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۳۰ (UTC)