امید معماریان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
امید معماریان

امید معماریان (متولد ۱۳۵۳~) روزنامه‌نگار و وبلاگ‌نویس ایرانی‌تبار است. معماریان مدت‌ها برای موسسه سرویس خبری «اینترپرس» نوشت.

پس از مدتی معماریان به سطح عمومی‌تر رسانه‌های غربی راه پیدا کرد. وی به عنوان نویسنده‌ی مستقل مقالاتی برای نیویورک تایمز؛ لس انجلس تایمز؛ وال استریت جورنال؛ سن فرانسیسکو کرانیکل؛ و تارنمای تایم ادامه کار داد.

در مدت کوتاهی شأنیت معماریان ارتقاء پیدا کرد. معماریان در آن هنگام که مشغول به تحصیل در رشته روزنامه‌نگاری دانشگاه کالیفرنیا در برکلی بود با جیسون رضاییان رابطه‌ای صمیمی برقرار کرد. مدتی بعد معماریان موفق به دریافت بالاترین جایزه موسسه نظارت بر حقوق بشر بنام جایزه مدافع حقوق بشر در سال ۲۰۰۵ شد.

معماریان با نوشتن مقاله در سایت روزآنلاین پس از مدتی سردبیری تارنمای روزآنلاین را بر عهده گرفت. وی پژوهشگر و فارغ‌التحصیل دانشکده روزنامه‌نگاری در ۱۳۸۴–۱۳۸۵ در دانشگاه برکلی بوده است. معماریان از سال ۱۳۸۶ در دوره‌های آموزشی برای روزنامه نگاران در مرکز بین‌المللی روزنامه نگاران (ICFJ) و مؤسسه گزارش جنگ و صلح (<URL>) و دیگر سازمان‌های رسانه‌محور تدریس کرده‌است.

دستگیری و بازداشت[ویرایش]

معماریان در ۱۹ مهر سال ۱۳۸۳ دستگیر شد و به دستور دادستانی نهم تهران بازداشت شد. جیسون رضائیان و امید معماریان دو متهمی بودند که به اتهام جاسوسی و اقدام علیه امنیت ملی توسط دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی دستگیر شدند. علت دستگیری معماریان یادداشت‌هایش در روزنامه‌های اصلاح‌طلب، وبلاگ وی، و همین‌طور یادداشت‌های آنلاین او برشمرده شده‌اند و نهایتاً وی متهم به سیاه‌نمایی علیه وضع کشور و به طور خاص وضعیت زنان شد.[۱]

معماریان تا آذرماه ۱۳۸۳ در زندان بود. دیدبان حقوق بشر می‌گوید معماریان در دوران زندان خود متحمل زندان انفرادی و شکنجه شده‌است. اما پیش از آزادی وادار به امضای اعترافاتی شده است که در آن شرایط نگهداری خود در زندان را خوب توصیف کرده است.[۲] او در مصاحبه‌ای با ان‌پی‌آر به توصیف شرایط زندان و پروسه‌ی اعتراف‌گیری از خود پرداخته است.

ویسنده مستقل برای IPS (اینتر پرس سرویس) به آژانس خبری روز آنلاین و بی‌بی‌سی فارسی. او تا به حال op-ed قطعات منتشر شده در نیویورک تایمزبا[۳] سان فرانسیسکو کرونیکلبا لس آنجلس تایمزبا Time.com', تخته سنگها' نیوزویک',وال استریت ژورنال', Opendemocracy.net و کنترا کوستا بار.[نیازمند منبع]

در سال ۲۰۰۴ او موفق به دریافت قلم طلایی جایزه از ایران در Festiva و در سال ۲۰۰۵ او با دریافت این مدافع حقوق بشر جایزه سازمان دیده بان حقوق بشر را بالاترین افتخار برای خود شجاع کار به عنوان یک روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر است.[۴]

منابع[ویرایش]

  1. Boustany، Nora (۲۰۰۵-۱۱-۱۱). «Nora Boustany - Pushing the Envelope on Iranian Repression» (به انگلیسی). شاپا 0190-8286. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۳۰.
  2. "Omid Memarian". Wikipedia (به انگلیسی). 2018-10-26.
  3. Memarian, Omid (2013-09-24). "Rouhani Holds the Key". The New York Times. ISSN 0362-4331. Retrieved 2016-12-14. {{cite news}}: More than one of |work= و |newspaper= specified (help)More than one of |work= and |newspaper= specified (help)
  4. «Human Rights Watch Honors Iranian Journalist and Blogger». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ اکتبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۶ مه ۲۰۱۷.