الیانا لا فرارا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

الیانا لا فرارا (Eliana La Ferrara)، اقتصاددان اهل ایتالیا است که (از فوریه ۲۰۱۸) در رشته اقتصاد و توسعه در دانشگاه بوکونی، کرسی Fondazione Romeo ed Enrica Invernizzi را در اختیار دارد. وی در این دانشگاه همچنین به عنوان مدیر علمی «لابراتوار برنامه‌های مؤثر ضد فقر» (LEAP) خدمت می‌کند. لا فرارا پیش از این، رئیس «دفتر تحقیقات و تحلیل توسعه اقتصادی» (BREAD) و همچنین رئیس «انجمن اقتصادی اروپا» بود.[۱][۲][۳][۴]

زندگی‌نامه[ویرایش]

در سال‌های ۱۹۹۳ و ۱۹۹۷ لا فرارا به ترتیب در رشته اقتصاد و علوم اجتماعی کامیاب به اخذ لورئاتو شد و همچنین دکترای تحقیقاتی اقتصاد را از دانشگاه بوکونی دریافت کرد. سپس در سال ۱۹۹۹ وی دکترای خود را از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. لا فرارا از سال ۱۹۹۸ بیشتر در دانشگاه بوکونی فعالیت کرده‌است. وی در حال حاضر در این دانشگاه کرسی Fondazone Romeo ed Enrica Invernizzi در رشته اقتصاد توسعه را در اختیار دارد و به عنوان مدیر علمی لابراتوار سیاست‌های مؤثر ضد فقر خدمت می‌کند. علاوه بر این او سخنرانی‌های مختلفی را در دانشگاه‌های نامور (۲۰۰۶)، اسلو (۲۰۱۲، ۲۰۱۳) و MIT (۲۰۱۲ الی۲۰۱۳) برگزار کرده‌است. همچنین در سال ۲۰۱۷ الی ۲۰۱۸، لا فرارا استاد بی‌پی‌سنتنیال در دانشکده اقتصاد لندن بود. به عنوان وابستگی‌های حرفه‌ای، لا فرارا مدیر علمی لابراتوار سیاست‌های مؤثر ضد فقر (LEAP) است. از سال ۲۰۱۶ الی ۲۰۱۹ وی رئیس دفتر تحقیقات و تحلیل اقتصادی توسعه (BREAD) بود. لا فرارا در سال ۲۰۱۸ در سمت رئیس انجمن اقتصادی اروپا (EEA) خدمت می‌کرد. همچنین وی در کمیته اجرایی شبکه تحقیقاتی توسعه اروپا (EUDN) عضویت دارد و یکی از مدیران برنامه تحقیقاتی دولتی در مرکز رشد بین‌المللی(IGC) می‌باشد. لا فرارا به مؤسسه تحقیقات اقتصادی اینوسنزو گاسپارینی (IGIER) , PE، انجمن اقتصادسنجی و لابراتوار اقدام علیه فقر عبداللطیف جمیل (J-PAL) در اِم. آی. تی وابسته است. لا فرارا به عنوان خدمات حرفه‌ای، سردبیر اِکونومیکا، مجله اقتصادهای آفریقا و توسعه جهانی است. وی همچنین داور چندین مجله اقتصادی مانند بررسی اقتصادی آمریکا یا فصل‌نامه اقتصاد می‌باشد. لا فرارا همچنین عضو هیئت داوران علوم اجتماعی پاداش اینفوسیس ۲۰۲۰بوده‌است. در سال ۲۰۱۹ او به عنوان عضو آکادمی هنر و علوم آمریکا انتخاب شد.[۵][۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷]

تحقیقات[ویرایش]

تحقیقات لا فرارا بر اقتصاد نهادها، روش‌های اجتماعی، رسانه‌ها، درگیری و قومیت متمرکز است. بر اساس IDEAS/RePEc، او جزء ۲ درصد از اقتصاددانان مورد استناد است. زمینه‌های کلیدی تحقیقات او شامل موارد ذیل است:[۱۸][۱۹][۲۰]

بررسی اقتصاد تنوع قومیتی و نابرابری اقتصادی[ویرایش]

لا فرارا به این موضوع می‌پردازد که چگونه تفاوت‌ها در عایدات یا قومیت اعضای یک جامعه (یعنی ناهمگونی جامعه) بر تشکیل گروه‌ها، شرکت در فعالیت‌های اجتماعی و اعتماد به دیگران تأثیر می‌گذارد و این یکی از زمینه‌های اصلی تحقیقات وی می‌باشد.

لا فرارا و آلبرتو آلسینا با بررسی تأثیر ناهمگونی بر تشکیل گروه‌ها و شرکت در فعالیت‌های اجتماعی در جوامع ایالات متحده دریافتند که هر چه یک جامعه نابرابرتر و از نظر قومی متنوع‌تر باشد، مشارکت اجتماعی در آن کمتر است. همچنین افرادی که مخالف اختلاط نژادی هستند، هر چه جامعه آن‌ها از نظر نژادی متنوع‌تر باشد، به‌طور فزاینده‌ای منزوی‌تر می‌شوند. علی‌رغم استانداردهای بسیار متفاوت زندگی، به نظر می‌رسد که اثر نابرابری عایدات در کشورهای در حال توسعه نیز وجود داشته باشد: لا فرارا متوجه شد که در روستاهای تانزانیا نابرابری در سطح روستا به‌طور کلی شرکت افراد، به ویژه افراد نسبتاً ثروتمند، در گروه‌ها را کاهش می‌دهد. با این حال وی همچنین دریافت که این اثر جمعی، اهمیت دسترسی باز یا محدود به گروه‌ها را از نظر پنهان می‌کند: اگر رشد نابرابری بیشتر به دلیل ثروتمندتر شدن برخی از اقشار بسیار فقیر باشد، شرکت در گروه‌های باز کاهش می‌یابد. اما اگر در عوض رشد نابرابری در نتیجهٔ ثروتمند شدنِ افرادِ با عایدی متوسط باشد، شرکت در گروه‌های با دسترسی محدود افزایش می‌یابد و هر دو فرایند بر عمل‌کرد گروه تأثیر می‌گذارند. اعتماد (یا عدم اعتماد) میان اعضای یک جامعه، یکی از راه‌هایی است که به دلیل آن تنوع یک جامعه بر زندگی اجتماعی آن تأثیر می‌گذارد. لا فرارا و آلسینا دریافتند که در ایالات متحده، افرادی که (الف) در یک جامعه نژادی مختلط و/یا به شدت نابرابر زندگی می‌کنند، (ب) اعضای گروهی که از لحاظ تاریخی مورد تبعیض قرار گرفته‌اند، (به عنوان مثال آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار و تا حدی زنان)، (ج) کسانی که از نظر عایدات و تحصیلات کامیاب نیستند و/یا (د) اخیراً تجربیات آسیب‌زا داشته‌اند، به سختی می‌توانند به دیگران اعتماد کنند. اما در مقابل، اعتقادات مذهبی یا ریشه‌های قومی بر اعتماد به دیگران تأثیر نمی‌گذارند.[۲۱][۲۲][۲۳]

بررسی رابطه میان درگیری خشونت‌گرا و بازارهای مالی[ویرایش]

الیانا لا فرارا در بخش دیگری از تحقیقات خود، رابطه میان درگیری خشونت‌گرا و بازارهای مالی را بررسی می‌کند. نمونه‌هایی از این مطالعات عبارت از توسعه روشی برای شناسایی تجارت‌های غیرقانونی سلاح، تجزیه و تحلیل این‌که آیا درگیری خشونت‌گرا برای شرکت‌های خصوصی مفید است، یا مضر و واکنش بازارهای مالی به اخبار درگیری‌های خشونت‌گرا:

در بحث تجارت غیرقانونی تسلیحات، الیانا لا فرارا و استفانو دلاویگنا دریافتند که در کشورهای تحت تحریم‌های بین‌المللی تسلیحات، چنانچه سازندگان اسلحه تحریم‌ها را نقض کنند، رویدادهای تشدیدکننده درگیری‌های خشونت‌گرا (در نتیجه تشدیدکننده تقاضا برای سلاح) می‌توانند، بر قیمت سهام این شرکت‌ها نیز تأثیر بگذارند. آن‌ها به دلیل این فرضیه نشان می‌دهند که ثمرِ سهام سازندگان اسلحه‌ای که در کشورهای بسیار فاسد با تجارت غیرشفاف تجارت اسلحه مستقر هستند، در واقع منعکس‌کننده این رویدادها هستند و بررسی این ثمرات می‌تواند بسیاری از این ارتباطات را از طریق تحقیقات سازمان ملل و اخبار آنلاین اثبات کند. در یک مطالعه دیگر در مورد رابطه میان درگیری‌های خشونت‌گرا و بازارهای مالی، لا فرارا و ماسیمو گیدولین برای ارزیابی تأثیر درگیری در آنگولای غنی از الماس بر شرکت‌های خصوصی، پایان ناگهانی و غیرمنتظره جنگ داخلی آنگولا در سال ۲۰۰۲ (به دلیل مرگ جوناس ساویمبی رهبر شورشیان (UNITA را مورد بررسی قرار دادند. به‌ویژه لا فرارا و گیدولین دریافتند که این رویداد باعث شد تا ثمرِ شرکت‌های استخراج الماس دارای امتیاز در آنگولا به‌طور غیرعادی به میزان 4pp کاهش یابد. این در حالی است که این اتفاق تأثیری بر شرکت‌های استخراج الماس که در آنگولا فعال نبودند، نداشت. با توجه به این یافته، آن‌ها معتقدند که درگیری‌های خشونت‌گرا ممکن است با ایجاد موانع اضافی برای ورود به بازار، تضعیف قدرت جگره‌کردن دولت‌ها در مورد توزیع کرایه منابع طبیعی و شفاف‌سازی کمتر صدور مجوز برای امتیازات معدن، به نفع شرکت‌های اجاره‌دار در بخش استخراج باشد. نهایتاً در یک مطالعه دیگر با رویکرد جهانی، لا فرارا و گیدولین دریافتند که شاخص‌های سهام MSCI بازارهای سهام ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه، شاخص‌های کلی کالا (البته نه برای معاملات آتی نفت، محصولات کشاورزی یا طلا) و نرخ مبادله دلار آمریکا در ۱۰۱ درگیری خشونت‌گرا در طول سال‌های ۱۹۷۴–۲۰۰۴ به‌طور متوسط به اخبار آغاز درگیری واکنش مثبت نشان می‌دهند. این در حالی است که بازارهای سهام در ژاپن و همچنین شاخص‌های کالاهای کشاورزی، معاملات آتی پطرولیم و طلا واکنش مثبت نشان نمی‌دهند. به‌طور کلی، بازارهای سهام به شدت به اخبار درگیری‌های بین‌المللی و همچنین اخبار مربوط به درگیری‌ها در آسیا و شرق میانه واکنش نشان می‌دهند که دومی ناشی از واکنش‌های بسیار قوی (و عمدتاً منفی) معاملات آتی پطرولیم است.[۲۴][۲۵][۲۶]

بررسی تأثیر تلویزیون بر هنجارهای اجتماعی در برزیل[ویرایش]

سومین حوزه تحقیقات لا فرارا به «صادرات» هنجارهای اجتماعی جایگزین از طریق گسترش دسترسی به رسانه‌های مدرن مانند تلویزیون می‌پردازد. الیانا لا فرارا و آلبرتو چونگ با در نظر گرفتن گسترش تدریجی شبکه تلویزیونی رد گلوبو در سراسر برزیل در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، به این مسئله می‌پردازند که آیا تماشای سریال‌های رد گلوبو که تمایل به نشان دادن هنجارهای اجتماعی مدرن (از جمله طلاق) دارند، بر میزان طلاق تأثیر گذاشته‌است یا خیر. در واقع لا فرارا و چونگ دریافتند که در دسترس بودن شبکه گلوبو به‌طور قابل توجهی تعداد زوج‌هایی که از یک‌دیگر جدا شده یا طلاق گرفته‌اند را افزایش می‌دهد. در مطالعه‌ای دیگرو مجدداً با در نظر گرفتن گسترش تدریجی رد گلوبو در برزیل، لا فرارا، چونگ و سوزان دوریا تأثیر سریال‌های گلوبو را که خانواده‌های نسبتاً کوچکی را به تصویر می‌کشند، بر باروری تحلیل می‌کنند و نهایتاً متوجه تأثیرات منفی قابل توجهی می‌شوند. همچنین دیده می‌شود که در مناطقی که به گلوبو دسترسی دارند، الگوی نام‌گذاری کودکان به شدت منعکس‌کننده الگوی نام‌گذاری شخصیت‌های سریال‌ها می‌باشد. تأثیر سریال‌های تلویزیونی بر باروری به‌ویژه در مورد زنان خانواده‌های فقیر و در فازهای مرکزی و اواخر دوران باروری قوی است؛ لذا این نشان می‌دهد که خانواده‌ها دیدگاه‌های خود را در مورد تعداد مورد نظر فرزندان تنظیم کرده و پس از رسیدن به آن، از بچه‌دار شدن خودداری می‌کنند.[۲۷][۲۸]

بررسی رفتار متقابل و نگرش نسبت به توزیع مجدد[ویرایش]

لا فرارا در مطالعات بعدی خود به موضوع معاملات اعتباری غیررسمی در شبکه‌های مبتنی بر خویشاوندی در غنا پرداخت. وی متوجه شد که بازپرداخت قرض‌ها به‌طور مؤثر از طریق اعمال فشارهای اجتماعی انجام می‌شود؛ به عنوان مثال با تحریم فرزندان متخلفان. همچنین دیده شد که اعضای خانواده گاهی اوقات در انتظار عمل متقابل، رفتار قرض‌دهی خود (مثلاً ارائه شرایط مساعد اعتبار) را بر اساس ویژگی‌های والدین طلبکار تنظیم می‌کنند؛ یعنی متصور می‌شوند که دیگران نیز با فرزندانشان چنین می‌کنند. آلسینا و لا فرارا دریافتند که ترجیحات برای توزیع مجدد در ایالات متحده به میزان قابل توجهی به سود و زیان مورد انتظار افراد از توزیع مجدد (که به شدت توسط پیشینه اجتماعی-اقتصادی آن‌ها تعیین می‌شود) و همچنین به باورهای ذهنی آن‌ها در مورد عاملیت اقتصادی فردی بستگی دارد؛ یعنی افرادی که معتقدند جامعه آمریکا «فرصت‌های برابر» را برای پویایی اجتماعی ارائه نمی‌دهد، کمتر با توزیع مجدد مخالفت می‌کنند.[۲۹]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Webpage of Eliana La Ferrara at Bocconi University. Retrieved July 7th, 2020.
  2. ↑ People at BREAD. Retrieved February 10th, 2018.
  3. ↑ EEA Officers 2018. Retrieved February 10th, 2018.
  4. ↑ Access to Eliana La Ferrara's CV on the website of Bocconi University. Retrieved February 10th, 2018.
  5. ↑ People at BREAD. Retrieved February 10, 2018.
  6. ↑ EEA Officers 2018. Retrieved February 10, 2018.
  7. ↑ Executive Committee of EUDN. Retrieved February 10th, 2018.
  8. ↑ Profile of Eliana La Ferrara at IGC. Retrieved February 10, 2018.
  9. ↑ List of fellows at IGIER. Retrieved February 10th, 2018.
  10. ↑ Profile of Eliana La Ferrara at CEPR. Retrieved February 10, 2018.
  11. ↑ «Profile of Eliana La Ferrara at the Econometric Society. Retrieved February 10, 2018». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ فوریه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۲۲.
  12. ↑ Profile of Eliana La Ferrara at J-PAL. Retrieved February 10, 2018.
  13. ↑ Editorial board of Economica. Retrieved February 10th, 2018.
  14. ↑ Editorial board of the Journal of African Economies. Retrieved February 10, 2018.
  15. ↑ Editorial board of World Development. Retrieved February 10, 2018.
  16. ↑ "Infosys Prize - Jury 2020". www.infosys-science-foundation.com. Retrieved 2020-12-09.
  17. ↑ "Eliana La Ferrara". American Academy of Arts & Sciences (به انگلیسی). Retrieved 2021-01-07.
  18. ↑ Profile of Eliana La Ferrara at J-PAL. Retrieved February 10th, 2018.
  19. ↑ "Economist Rankings | IDEAS/RePEc". ideas.repec.org.
  20. ↑ Ferrara, Eliana La (26 May 2003). "Kin Groups and Reciprocity: A Model of Credit Transactions in Ghana". American Economic Review. 93 (5): 1730–1751. doi:10.1257/000282803322655518 – via ideas.repec.org.
  21. ↑ Alesina, Alberto; Ferrara, Eliana La (26 May 2000). "Participation in Heterogeneous Communities". The Quarterly Journal of Economics. 115 (3): 847–904. doi:10.1162/003355300554935 – via ideas.repec.org.
  22. ↑ La Ferrara, Eliana (26 May 2002). "Inequality and group participation: theory and evidence from rural Tanzania". Journal of Public Economics. 85 (2): 235–273. doi:10.1016/S0047-2727(01)00102-5 – via ideas.repec.org.
  23. ↑ Alesina, Alberto; La Ferrara, Eliana (26 May 2002). "Who trusts others?". Journal of Public Economics. 85 (2): 207–234. doi:10.1016/S0047-2727(01)00084-6. S2CID 16097885 – via ideas.repec.org.
  24. ↑ DellaVigna, Stefano; Ferrara, Eliana La (26 May 2010). "Detecting Illegal Arms Trade". American Economic Journal: Economic Policy. 2 (4): 26–57. doi:10.1257/pol.2.4.26 – via ideas.repec.org.
  25. ↑ Guidolin, Massimo; Ferrara, Eliana La (26 May 2007). "Diamonds Are Forever, Wars Are Not: Is Conflict Bad for Private Firms?". American Economic Review. 97 (5): 1978–1993. doi:10.1257/aer.97.5.1978 – via ideas.repec.org.
  26. ↑ Guidolin, Massimo; Ferrara, Eliana La (26 May 2010). "The economic effects of violent conflict: Evidence from asset market reactions". Journal of Peace Research. 47 (6): 671–684. doi:10.1177/0022343310381853. S2CID 8467057 – via ideas.repec.org.
  27. ↑ Chong, Alberto; Ferrara, Eliana La (26 May 2009). "Television and Divorce: Evidence from Brazilian Novelas". Journal of the European Economic Association. 7 (2–3): 458–468. doi:10.1162/JEEA.2009.7.2-3.458. hdl:10419/51502 – via ideas.repec.org.
  28. ↑ Ferrara, Eliana La; Chong, Alberto; Duryea, Suzanne (26 May 2012). "Soap Operas and Fertility: Evidence from Brazil". American Economic Journal: Applied Economics. 4 (4): 1–31. doi:10.1257/app.4.4.1. hdl:10419/51429 – via ideas.repec.org.
  29. ↑ Alesina, Alberto; La Ferrara, Eliana (26 May 2005). "Preferences for redistribution in the land of opportunities". Journal of Public Economics. 89 (5–6): 897–931. doi:10.1016/j.jpubeco.2004.05.009 – via ideas.repec.org.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=الیانا_لا_فرارا&oldid=36839143»