ابوجعفر بیهقی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

احمدبن علی بیهقی یا ابوجعفر احمدبن علی بیهقی معروف به بوجعفرک بیهقی (۴۷۰– ۵۴۴ هجری)، از دانشمندان بلندپایه لغت، نحو، قرائت و تفسیر در سده‌های پنجم و ششم قمری و صاحب کتاب تاج المصادر و چندین کتاب دیگر است.[۱]

زندگی‌نامه[ویرایش]

وی شاگرد اساتیدی مانند قاضی ابونصراحمدبن محمدبن صاعد حنفی، واعظ معتزلی، ابوالحسن علی بن حسن صندلی، ابوالفضل احمدبن محمد میدانی بوده‌است.

آثار[ویرایش]

آثار باقی‌مانده از بیهقی عبارت است از:

  • المحیط بلغات القرآن،
  • ینابیع اللغه، تصحیحی بر کتاب صحاح‌اللغه جوهری است.
  • تاج المصادر[۲]
  • المحیط بعلم القرآن یا المحیط بلغات القرآن که احمد عبدالغفور عطّار در مقدمه صحاح جوهری معتقد است این کتاب نوشته وی نیست.

مرگ[ویرایش]

احمدبن علی بیهقی پس از نماز عصر روز سه شنبه، آخرین روز از ماه رمضان ۵۴۴ بر اثر بیماری کوتاهی درگذشت و در روز عید فطر در مقبره نوح به خاک سپرده شد.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ عالم‌زاده‌، هادی. «بیهقی‌ ابوجعفر احمدبن‌ علی‌ معروف‌ به‌ بوجعفرک‌». دانشنامه جهان اسلام بنیاد دائرة المعارف اسلامی. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۰.
  2. «نگاهی به تاج المصادر». www.shareh.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ مه ۲۰۱۴.