ابراهیم بن عبدالعزیز لوزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابراهیم بن عبدالعزیز لوزی
زادهٔ۱۲۱۷م / ۶۱۴ق
؟، اندلس
درگذشت۱۲۸۸م/ ۶۸۷ق
ینبع، در طی حج
پیشهنویسنده و تاریخ‌نگار

ابراهیم بن عبدالعزیز لوزی (۱۲۱۷–۱۲۸۸م) نویسنده و تاریخ‌نگار اندلسی در سدهٔ هفتم هجری بود که بیشتر در دمشق زیست. او در شام، قاضی مالکی‌ها شد، سپس در دارالحدیث ظاهریه، استاد بزرگ برگزیده شد. به هنگام حج در ینبع درگذشت. اختصار وفیات الأعیان را در سه جزء نگاشت.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «اللوزی». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۷. دریافت‌شده در ۴ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)