پرش به محتوا

سدیم نیترید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ایجاد شده توسط ترجمهٔ صفحهٔ «Sodium nitride»
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۴۶

Sodium nitride
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس 12136-83-3 ✔Y
  • InChI=1/3Na.N

خصوصیات
فرمول مولکولی Na3N
ترکیبات مرتبط
دیگر آنیون‌ها Sodium imide Sodium amide
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 ✔Y (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references


سدیم نیترید (Na 3 N) یک ترکیب غیر آلی است که برخلاف لیتیم نیترید و برخی دیگر از نیتریدها ، یک نیترید فلز قلیایی بسیار ناپایدار است. با ترکیب پرتوهای اتمی سدیم و نیتروژن که بر روی یک لایه یاقوت کبود دمای پایین رسوب می کنند، می توان آن را ایجاد کرد. [۱] این ماده ماده به راحتی به عناصر خود تجزیه می شود:

2 Na 3 N → 6 Na + N 2

تشکیل

سدیم نیترید را می توان به دو روش مختلف تولید (سنتز) کرد:با تجزیه حرارتی از NaNH 2 یا با واکنش مستقیم از عناصر. [۲] رایج ترین روش برای تولید موفقیت آمیز سدیم نیترید توسط دیتر فیشر، مارتین جانسن و گریگوری واژنین با استفاده از روش دومی انجام شده است. راه اول تعیین نسبت مورد نظر از Na و N 2 در فاز گاز به صورت جداگانه و وارد کردن آنها در یک محفظه خلاء در بستر سرد می باشد، که سپس تا دمای اتاق (298 K) گرم می شود تا تبلور شود. [۱] روش دوم واکنش سدیم اولیه با نیتروژن فعال شده با پلاسما بر روی یک سطح فلز است. با وارد کردن آلیاژ Na-K مایع به ترکیب و با حذف مایع اضافی و شستشو با آلیاژ تازه ، می توان این سنتز را بیشتر تسهیل کرد. سپس ماده جامد با استفاده از سانتریفیوژ از مایع جدا می شود. با این حال روش واجنین بسیار حساس به هوا است و می تواند به سرعت تجزیه شده و بسوزد ، مگر اینکه در محیط اکسیژن خالص (O 2 ) قرار گیرد. [۳]

ویژگی ها

سدیم نیترید می تواند از رنگ قهوه ای مایل به قرمز یا آبی تیره بسته به تولید ترکیب به دلیل خواص ذاتی باشد. [۱] [۳] بعد از چند هفته در دمای اتاق، هیچ نشانه ای از تجزیه نشان نمی دهد. این ترکیب نقطه ذوب ندارد؛ زیرا همانطور که با استفاده از طیف سنجی جرمی در حدود 360 کلوین ثابت شده است ، دوباره به فرمهای اولیه آن تجزیه می شود. [۲] تخمین آنتالپی تشکیل برای این ترکیب، 64 کیلوژول بر مول است.

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Sangster, J. (2004). "N-Na(Nitrogen-Sodium) System". Journal of Phase Equilibria and Diffusion. 25 (6): 560–563. doi:10.1007/s11669-004-0082-0. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Jansen» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Fischer, D., Jansen, M. (2002). "Synthesis and structure of Na3N". Angew Chem. 41 (10): 1755. doi:10.1002/1521-3773(20020517)41:10<1755::AID-ANIE1755>3.0.CO;2-C.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Sangster» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Fischer, D., Jansen, M. (2002). "Synthesis and structure of Na3N". Angew Chem. 41 (10): 1755. doi:10.1002/1521-3773(20020517)41:10<1755::AID-ANIE1755>3.0.CO;2-C.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Plasma» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).