ایپرونیازید: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
قلی زادگان (بحث | مشارکتها) ایجاد شده توسط ترجمهٔ صفحهٔ «Iproniazid» |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۰۶
دادههای بالینی | |
---|---|
AHFS/Drugs.com | International Drug Names |
کد ATC | |
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | 1 |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.000.199 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C9H13N3O |
جرم مولی | ۱۷۹٫۲۲۳ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
چگالی | 1.084 g/cm3 |
نقطه جوش | ۲۶۵٫۹ درجه سلسیوس (۵۱۰٫۶ درجه فارنهایت) |
| |
| |
(صحتسنجی) |
ایپرونیازید ( Marsilid، Rivivol، Euphozid، Iprazid ، Ipronid، Ipronin) یک مهار کننده مونوآمین اکسیداز(MAOI) غیر انتخابی و برگشت ناپذیر از دسته هیدرازینها است.[۱][۲]
این ماده یک بیگانهزیست است که در ابتدا برای درمان سل طراحی شده بود، اما بعداً به عنوان داروی ضد افسردگی مورد استفاده قرار گرفت. با این حال ، به دلیل سمیت کبدی از بازار حذف شد.[۳][۴] استفاده پزشکی از ایپرونیازید در دهه 1960 در بیشتر جهان متوقف شد، اما در فرانسه همچنان مورد استفاده قرار گرفت.
همچنین ببینید
منابع
- ↑ Robert A. Maxwell; Shohreh B. Eckhardt (1990). Drug discovery. Humana Press. pp. 143–154. ISBN 9780896031807.
- ↑ Fagervall I, Ross SB (April 1986). "Inhibition of monoamine oxidase in monoaminergic neurones in the rat brain by irreversible inhibitors". Biochemical pharmacology. 35 (8): 1381–7. doi:10.1016/0006-2952(86)90285-6. PMID 2870717.
- ↑ Timbrell, John (2008). Taylor & Francis Group (به انگلیسی). pp. 324–326. doi:10.3109/9781420007084. ISBN 978-0-8493-7302-2.
- ↑ Henn, Fritz; Sartorius, Norman; Helmchen, Hanfried; Lauter, Hans (2013-11-11). Contemporary Psychiatry (به انگلیسی). Springer Science & Business Media. p. 109. ISBN 9783642595196.