پرش به محتوا

پرتابگر فوق سنگین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
یونس 7899 (بحث | مشارکت‌ها)
۱۲ ویرایش‌ها
ایجاد شده توسط ترجمهٔ صفحهٔ «Super heavy-lift launch vehicle»
برچسب‌ها: افزودن پیوند به بیرون نادرست افزودن پیوند بیرونی به جای ویکی‌پیوند [محتوا] [محتوا ۲]
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۲۰

پرونده:Super heavy-lift launch vehicles.png
قیاس اندازه و وزن محموله بین راکت های سنگین Energia, فالکون هوی, Yenisei, Long March 9, SLS, N1, ساترن ۵,  Starship.

Angara A5Vپرتابگر فوق سنگین ( به انگلیسی:super heavy-lift launch vehicle) نوعی وسیله پرتاپ است که قادر به ارسال محموله هایی با وزن بیش از 50 تن به مدار نزدیک زمین می باشد. [۱] [۲]

موشک های ساخته شده

راکتی که هیچگاه نتوانست به فضا برود

  • پرونده:N1 rocket.png
    تصویر مرحله اول راکت N1 که شامل 30 موتور می شود
    1) پرتابگر N1، موشک سنگین ساخت شوروی بود که از اواخر دهه 1960 تا اوایل دهه 1970 توسعه داده شد و هدف از ساخت آن ارسال نخستین فضا نورد به ماه بود . چهار نمونه از آن ساخته شد که پرواز هر چهار نمونه با شکست مواجه شد و در نهایت پروژه در سال 1976 لغو شد

موشک های بازنشسته

راکت عملیاتی اما تاکنون به عنوان یک پرتابگر فوق سنگین استفاده نشده است

  • 5) پرتابگر فالکون هوی که تخمین زده شده است توان ارسال محموله هایی با وزن57 تن را به مدار نزدیک زمین را دارد البته در صورتی که تمام سوخت مصرف شود و بوستر ها بازیابی نشوند می تواند تا 63/8 تن را حمل کند [الف]این پرتاب گر یک پرواز های آزمایشی را در ژوئن 2019 برای وزارت دفاع آمریکا انجام داد .اما نخستین پرواز فالکون هوی در 6 فوریه 2018 انجام شد که خودروی شخصی ایلان ماسک به وزن ۱٬۲۵۰ کیلوگرم (۲٬۷۶۰ پوند) را در مدار خورشید قرار داد. [۱۲] [۱۳] از آنجا که این وسیله نقلیه عملیاتی است ، اما هنوز هیچ اثری از بارگیری بیش از 50 تن در آن دیده نمی شود .


طرح های پیشنهادی

پرتابگر های که در آینده در سامانه پرتاب فضایی استفاده خواهند شد

1) سامانه پرتاب فضایی (به انگلیسی :Space launch system ) که از آگوست 2019 تحت توسعه ناسا است و از پرتابگر های فوق سنگین بهره می گیرد پرتابگر های این برنامه می توانند نخستین پرتابگر هایی باشند که محموله ها را به عمق فضا می برند قرار است از پرتابگر این سامانه در برنامه هایی از قبیل سفر انسان به مریخ استفاده شود ، [۱۴] [۱۵] [۱۶] [۱۷] [۱۸]

پرونده:Starship 2019.png
تصویر طراحی شده از استار شیپ

2)فضاپیما استار شیپ ،دومین مرحله یک سامانه پرتاب با قابلیت استفاده مجدد است که توسط اسپیس ایکس در حال توسعه است ،می توان از آن برای ارسال فضاپیما های شخصی استفاده کرد . [۱۹] استار شیپ طراحی شده است تا فضاپیمایی با محموله های همچون انسان و بار را برای مدت طولانی به فضا ارسال کند. [۲۰] هنگامی که آزمایش استار شیپ با موفقیت انجام شود می شود از آن در پرتاب های مداری استفاده کرد. [۲۱] [۲۲]

3) نیو آرمسترانگ یک موشک فوق العاده سنگین است که توسط Blue Origin پیشنهاد شده است اما میزان بار قابل حمل و جدول زمانبندی آن هنوز مشخص نیست. [۲۳]

4) پرتابگر چینی long 9 پرتابگر فوق سنگین تحت توسعه است که توان حمل محموله هایی با وزن 140 تن را به مدار نزدیک زمین دارد[۲۴].اما ظرفیت هدفمند آن 50 تن بوده قرار است این پرتابگر در سال 2030 نخستین پرواز خود را انجام دهد.. [۲۵]

پرونده:Long 5 .jpg
تصویری از یکی از نسل های راکت long چینی که در تاریخ 5 مه 2020 به فضا ارسال شد
پرونده:Irtysh (rocket).png
تصویر پیشنهادی پرتابگر yenisei و مراحل پرواز

5) پرتایگر Yenisei، [۲۶] یک پرتابگر فوق سنگین تحت توسعه توسط شرکت موشکی اس‌پی کارالیوف و صنایع فضایی انرگیا است که در آگوست 2016 پیشنهاد داده شد تا جایگزین طرح های ضعیف تری شود [۲۷] [۲۸] این پرتابگر به روسیه امکان می دهد تا با کمترین امکانات پایگاه های دائمی را در ماه ایجاد کند. یك یا دو راكت فوق سنگین ینی سئی توان حمل 80 تا 160 تن را دارند این درحالی است که چهار پرتابگر پروژه Angara A5 توان حمل 40 تن را به فضا دارند. در فوریه سال 2018 ، طرح КРК СТК ( به انگلیسی:space rocket complex of the super-heavy class) پروژه ای است به منظور ارتقاء پرتابگر ها با ویژگی ارسال محموله هایی با وزن حداقل 90 تن به مدار نزدیک زمین و 20 تن به مدار ماه ، و قرار است این برنامه از پایگاه پایگاه فضایی وستوچنیانجام شود . [۲۹] طبق برنامه قرار است نخستین پرواز پروژه در سال 2028 و نخستین فرود بر روی ماه در سال 2030 انجام شود. [۳۰]

6) سازمان فضایی هند در حال انجام تحقیقات اولیه برای ساخت پرتابگر فوق سنگین با ظرفیت حمل 50 -60 تن به مدار نزدیک زمین است . [۳۱]

طرح های لغو شده

مقایسه ارتفاع و وزن محموله های قابل حمل بین پرتابگر های ساترن 5، اژدهای دریا و سیستم حمل و نقل بین سیاره ای
مقایسه حداکثر وزن قابل پرتاب به مدار نزدیک زمین بین پرتابگر های شاتل فضایی ، اریز 1 ، ساترن 5 و آریز 5

تا به اکنون پرتابگر های فوق سنگین زیادی پیشنهاد شده است و حتی پرواز های آزمایشی را هم با موفقیت پشت سر گذاشتند اما به دلایل مختلفی برنامه لغو شد .

پرونده:Cooperation between n1 rocket and saturn V.jpg
مدل پرتابگر روسی N1 در سمت راست و پرتابگر آمریکایی ساترن 5 در چپ در موزه ملی هوافضای اسمیتسونین در حالی که پشت سر هر راکت لباس فضایی مخصوص سفر به ماه هر کشور دیده می شود

1) پرتابگر N1 بخشی از پروژه ارسال انسان به ماه بود که توسط شوری بین سال های 1969-1972 تحت توسعه بود و توان انتقال 95 تن را به مدار نزدیک زمین داشت. [۳۲] در نهایت این برنامه در ماه مه 1974 به دلیل چهار پرواز ناموفق به حالت تعلیق درآمد و به طور رسمی در مارس 1976 لغو شد. [۳۳] [۳۴]

مدل پرتابگر UR-700

2) پروژه Aelita برنامه ای بود که توسط شوروی بین سال های 1969 تا 1972 در حال توسعه بود و هدف از آن ارسال انسان در یک پرواز 900 روزه به مریخ بود. به همین دلیل اتحاد جماهیر شوروی شروع به توسعه پرتابگر قدرتمندی کرد. مهندسان اتحاد جماهیر شوروی شروع به طراحی نوع هسته ای پرتابگر UR-700 کردند.این پرتابگر هسته ای قدرتمندترین پرتابگری بود که طراحی شده بود. این پرتابگر ظرفیت ارسال 750 تن را به فضا داشت .همچنین ای پرتابگر می توانست فضاپیمای به نام MK-700 با وزن 1400 تن طی دو پرتاب به فضا ارسال و بعد فضاپیما در فضا مونتاژ شود. [۳۵]

تصویر هنری از آریز 5 در حالی که بوستر های جامد از آن جدا شده اند

3) آریز 5 پرتابگر ساخته شده توسط ایالت متحده آمریکا بود که توان حمل 188 تن بار را به مدار نزدیک زمین داشت. این پرتایگر در بسیاری از هزینه از شاتل فضایی اعم از نگهداری بر روی زمین و سخت افزار ها مقرون به صرفه تر بود .توسعه این پرتابگر در سال 2010 لغو شد . و بخش اعظم کار به پروژه دیگر انتقال یافت.

مراحل پرتاب پرتابگر اژدها دریا و مقایسه آن با پرتابگر ساترن 5

4)پرتابگر اژدها دریا (به انگلیسی:Sea Dragon ) دو مرحله ای با ارتفاع 150 متر که در سال 1962 طراحی شد . این پرتابگر به قدری بزرگ بود که قادر بود فقط از طریق دریا 550 تن را به مدار نزدیک زمین ارسال کند شده است ، این پروژه به دلیل بسته شدن مرکز پروازهای فضایی مارشال ناسا هرگز عملیاتی نشد. [۳۶] [۳۷]

منابع

  1. ↑ McConnaughey, Paul K.; et al. (November 2010). "Draft Launch Propulsion Systems Roadmap: Technology Area 01" (PDF). NASA. Section 1.3. Small: 0–2 t payloads; Medium: 2–20 t payloads; Heavy: 20–50 t payloads; Super Heavy: > 50 t payloads
  2. ↑ "Seeking a Human Spaceflight Program Worthy of a Great Nation" (PDF). Review of U.S. Human Spaceflight Plans Committee. NASA. October 2009. p. 64-66. ...the U.S. human spaceflight program will require a heavy-lift launcher ... in the range of 25 to 40 mt ... this strongly favors a minimum heavy-lift capacity of roughly 50 mt....
  3. ↑ "Apollo 11 Lunar Module". NASA.
  4. ↑ "Apollo 11 Command and Service Module (CSM)". NASA.
  5. ↑ Alternatives for Future U.S. Space-Launch Capabilities (PDF), The Congress of the United States. Congressional Budget Office, October 2006, pp. X, 1, 4, 9
  6. ↑ "STS-93". Shuttlepresskit.com. Archived from the original on 18 January 2000.
  7. ↑ "Heaviest payload launched - shuttle". Guinness World Records.
  8. ↑ "Polyus". Encyclopedia Astronautica. Retrieved 14 February 2018.
  9. ↑ "Buran". Encyclopedia Astronautica. Retrieved 14 February 2018.
  10. ↑ Elon Musk [@elonmusk] (30 April 2016). "@elonmusk Max performance numbers are for expendable launches. Subtract 30% to 40% for reusable booster payload" (Tweet) – via Twitter.
  11. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام capabilities وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  12. ↑ Chang, Kenneth (February 6, 2018). "Falcon Heavy, SpaceX's Big New Rocket, Succeeds in Its First Test Launch". The New York Times (به انگلیسی). Retrieved February 6, 2018.
  13. ↑ "Tesla Roadster (AKA: Starman, 2018-017A)". ssd.jpl.nasa.gov. March 1, 2018. Retrieved March 15, 2018.
  14. ↑ Siceloff, Steven (April 12, 2015). "SLS Carries Deep Space Potential". Nasa.gov. Retrieved 2 January 2018.
  15. ↑ "World's Most Powerful Deep Space Rocket Set To Launch In 2018". Iflscience.com. Retrieved 2 January 2018.
  16. ↑ Chiles, James R. "Bigger Than Saturn, Bound for Deep Space". Airspacemag.com. Retrieved 2 January 2018.
  17. ↑ "Finally, some details about how NASA actually plans to get to Mars". Arstechnica.com. Retrieved 2 January 2018.
  18. ↑ Gebhardt, Chris (April 6, 2017). "NASA finally sets goals, missions for SLS – eyes multi-step plan to Mars". NASASpaceFlight.com. Retrieved August 21, 2017.
  19. ↑ Berger, Eric (29 September 2019). "Elon Musk, Man of Steel, reveals his stainless Starship". Ars Technica. Retrieved 30 September 2019.
  20. ↑ Lawler, Richard (20 November 2018). "SpaceX BFR has a new name: Starship". Engadget. Retrieved 21 November 2018.
  21. ↑ Boyle, Alan (19 November 2018). "Goodbye, BFR … hello, Starship: Elon Musk gives a classic name to his Mars spaceship". GeekWire. Retrieved 22 November 2018. Starship is the spaceship/upper stage & Super Heavy is the rocket booster needed to escape Earth’s deep gravity well (not needed for other planets or moons)
  22. ↑ "Starship". SpaceX. Retrieved 2 October 2019.
  23. ↑ Samantha Masunaga (September 12, 2016). "Blue Origin's new, more powerful rocket will compete with SpaceX". Los Angeles Times.
  24. ↑ Covault, Craig (18 July 2012). "First Look: China's Big New Rockets". AmericaSpace.
  25. ↑ "China achieves key breakthrough in multiple launch vehicles". Space Daily. Retrieved 19 August 2017.
  26. ↑ Zak, Anatoly (19 February 2019). "The Yenisei super-heavy rocket". RussianSpaceWeb. Retrieved 20 February 2019.
  27. ↑ "Russia's A5V moon mission rocket may be replaced with new super-heavy-lift vehicle". RT.com. 22 August 2016. Energia and Roscosmos are “working on a super heavy-lift launch vehicle (SHLLV) that would use an engine that we already have, the RD-171,” Vladimir Solntsev told Izvestia newspaper. [...] The proposed new SHLLV would initially have a LEO lift of 80 tonnes with a potential to increase the figure to 120 tonnes or even 160 tonnes, according to Solntsev.
  28. ↑ "«Роскосмос» создаст новую сверхтяжелую ракету". Izvestia (به روسی). 22 August 2016.
  29. ↑ "РКК "Энергия" стала головным разработчиком сверхтяжелой ракеты-носителя". RIA.ru. RIA Novosti. 2 February 2018. Retrieved 3 February 2018. {{cite news}}: Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help)
  30. ↑ Zak, Anatoly (8 February 2019). "Russia Is Now Working on a Super Heavy Rocket of Its Own". Popular Mechanics. Retrieved 20 February 2019.
  31. ↑ "Have tech to configure launch vehicle that can carry 50-tonne payload: Isro chairman - Times of India". The Times of India. 14 February 2018. Retrieved 2019-07-22.
  32. ↑ "N1 Moon Rocket". Russianspaceweb.com.
  33. ↑ Harvey, Brian (2007). Soviet and Russian Lunar Exploration. Springer-Praxis Books in Space Exploration. Springer Science+Business Media. p. 230. ISBN 978-0-387-21896-0.
  34. ↑ van Pelt, Michel (2017). Dream Missions: Space Colonies, Nuclear Spacecraft and Other Possibilities. Springer-Praxis Books in Space Exploration. Springer Science+Business Media. p. 22. doi:10.1007/978-3-319-53941-6. ISBN 978-3-319-53939-3.
  35. ↑ "UR-700M". www.astronautix.com. Retrieved 2019-10-10.
  36. ↑ Grossman, David (3 April 2017). "The Enormous Sea-Launched Rocket That Never Flew". Popular Mechanics. Retrieved 17 May 2017.
  37. ↑ “Study of Large Sea-Launch Space Vehicle,” Contract NAS8-2599, Space Technology Laboratories, Inc./Aerojet General Corporation Report #8659-6058-RU-000, Vol. 1 – Design, January 1963


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «persian-alpha» وجود دارد، اما برچسب <references group="persian-alpha"/> متناظر پیدا نشد. ().

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پرتابگر_فوق_سنگین&oldid=29046237»