هپاتیت سی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات: حذف میان‌ویکی موجود در ویکی‌داده: ۴۴ میان‌ویکی |
ترجمه‌شده توسط علی رمضانی، یونس مصطفایی و رضا ابراهیمی (پروژه TWB) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| Image = HCV EM picture 2.png |
| Image = HCV EM picture 2.png |
||
| Caption = تصویر گرفته شده ویروس هپاتیت سی توسط میکروسکوپ الکترونی |
| Caption = تصویر گرفته شده ویروس هپاتیت سی توسط میکروسکوپ الکترونی |
||
| DiseasesDB = |
| DiseasesDB = ۵۷۸۳ |
||
| ICD10 = {{ICD10|B|17|1|b|15}}, {{ICD10|B|18|2|b|15}} |
| ICD10 = {{ICD10|B|17|1|b|15}}, {{ICD10|B|18|2|b|15}} |
||
| ICD9 = {{ICD9|070.70}},{{ICD9|070.4}}, {{ICD9|070.5}} |
| ICD9 = {{ICD9|070.70}},{{ICD9|070.4}}, {{ICD9|070.5}} |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
| MeshID = D006526 |
| MeshID = D006526 |
||
}} |
}} |
||
'''هپاتیت سی''' {{انگلیسی|''Hepatitis C''}} |
'''هپاتیت سی''' {{انگلیسی|''Hepatitis C''}} نوعی عفونت است که عمدتا کبد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ویروس هپاتیت سی (HCV)علت این بیماری است.<ref name=Sherris>{{cite book | title = Sherris Medical Microbiology | edition = 4th | publisher = McGraw Hill | year = 2004 | pages=551–2 | isbn = 0838585299 | editor = Ryan KJ, Ray CG (editors) }}</ref>هپاتیت سی اغلب هیچ علائمی ندارد، اما عفونت مزمن موجب زخم شدن کبد می‌شود، و پس از چند سال به سیروز کبد می‌انجامد. در بعضی موارد، افراد مبتلا به سیروز کبد همچنین دارای نارسایی کبد، سرطان کبد، و یا عروق بسیار متورم مری و معده می‌باشند که این مورد آخر می‌تواند منجر به خونریزی تا حد مرگ شود. .<ref name=Sherris/> |
||
واگیری بیماری از راه خون آلوده انجام می‌گیرد، و در بیمارانی که پیشینه بکارگیری مواد مخدر تزریقی، انتقال خون آلوده، یا خالکوبی با سوزن آلوده را دارند بیشتر دیده می‌شود. از دیگر راه‌های انتقال ارتباط جنسی است که درصد کمتری را به خود اختصاص می‌دهد.<ref>{{cite journal |author=Vandelli C, Renzo F, Romanò L, ''et al.'' |title=Lack of evidence of sexual transmission of hepatitis C among monogamous couples: results of a 10-year prospective follow-up study |journal=The American Journal of Gastroenterology |volume=99 |issue=5 |pages=855–9 |year=2004 |month=May |pmid=15128350 |doi=10.1111/j.1572-0241.2004.04150.x}}</ref> اغلب [[کارسینوم]] در یاخته‌های کبدی پی‌آمد این هپاتیت است. درمان اصلی آن با کمک انواع [[اینترفرون]] بویژه آلفا و نیز داروی [[ریباویرین]] است. دچارشدن به این بیماری از بیشترین زمینه‌سازهای پیوند کبد در جهان به شمار می‌رود.<ref>Trattato di medicina interna, [http://books.google.it/books?id=R92FI-7i4JAC&pg=PA3750&dq=interferone++hbc&hl=it&sa=X&ei=51v3Tu3hHoSN-wb_v5DEAQ&sqi=2&ved=0CDMQ6AEwAA#v=onepage&q=interferone%20%20hbc&f=false Volume 3:pagina 3750]</ref> |
|||
==نشانه و علائم== |
|||
*''عفونت حاد'': تاحدود دو ماه پس از آلودگی با ویروس HCV [[علائم بیماری|علائم]] و [[نشانه‌های بیماری|نشانه]] مهمی بروز نمی‌کند و بیشتر با بی‌حالی(آستِنی) و علائم [[آنفولانزا]] همراه است. پس از علائم اولیه(پرودروم) که ممکن است چند هفته طول بکشد٬ [[زردی]] بروز کرده و گاهی نیز ورم متقارن در مفاصل و حتی [[کریوگلوبولینمی|کریوگلوبولین‌امی]]<ref>[http://www.medlib.ir/Article/Article.aspx?ari=24755 تارنما مدلیب: عنوان مقاله اصلی: کریوگلوبولینمی - بخش دلایل ایجاد]</ref> و [[گلومرولونفریت]] نیز بروز می‌کند. مدفوع بیمار بی‌رنگ و ادرار تیره است و در آزمون کلینیکال به راحتی می‌توان کبد را احساس و لمس نمود.<ref>[http://medicinaonline.altervista.org/Epatitivirali.htm Medicina online: Epatite] <small>Italian</small></ref> |
|||
افراد اغلب از طریق تماس خونی ناشی از استعمال درون وریدی مواد مخدر، تجهیزات پزشکی ضد عفونی نشده، و تزریق خون به هپاتیت سی مبتلا می‌شوند. به صورت تخمینی ۱۳۰ تا ۱۷۰ میلیون نفر در سراسر جهان به هپاتیت سی مبتلا هستند. دانشمندان در دهه ۱۹۷۰ تحقیقات در مورد HVC را آغاز کردند و در ۱۹۸۹ وجود این بیماری را تأیید نمودند.<ref name="pmid19781804">{{cite journal |author=Houghton M |title=The long and winding road leading to the identification of the hepatitis C virus |journal=Journal of Hepatology |volume=51 |issue=5 |pages=939–48 |year=2009|month=November |pmid=19781804 |doi=10.1016/j.jhep.2009.08.004 |url=}}</ref> این ویروس به عنوان عامل بیماری در سایر حیوانات شناخته نشده است. |
|||
*''عفونت مزمن'': بیماری بیش از شش ماه طول کشیده و نشانه بهبود دیده نمی‌شود. در این حالت دوران بیماری به چهار پایه(فاز) تقسیم می‌شود.<ref>[http://books.google.it/books?id=eSiJvQbjhZkC&pg=PA494&lpg=PA494&dq=necroinfiammatorio&source=bl&ots=cyeOdWkMUh&sig=nPqRJSOLLuLiDN222hhlW_gMF2s&hl=it&sa=X&ei=tEL3Tr-YHoessAaWutnxDw&ved=0CDIQ6AEwAw#v=onepage&q=necroinfiammatorio&f=false Manuale di malattie infettive e tropicali:PICCIN صفحه۴۹۴]</ref> |
|||
#فاز ثابت و غیر ثابت از نظر پروسه [[نکروز]] کبد. |
|||
#دوره‌های تشدید حمله‌ها شبیه به روند و پروسه‌های التهابی در هپاتیت حاد |
|||
#سیر تکاملی و تدریجی به سوی [[سیروز کبدی]] با حفظ عملکرد کبد |
|||
#رسیدن به دور سیروز کبدی همراه ازدست رفتن عملکرد کبدی |
|||
پگ اینترفرون و ریباویرین داروهای استاندارد برای HVC هستند. بین ۵۰٪ تا ۸۰٪ افرادی که با این داروها تحت معالجه قرار می‌گیرند، درمان می‌شوند. کسانی که به سیروز یا سرطان کبد دچار می‌شوند، ممکن است به پیوند کبد نیاز پیدا کنند، ولی ویروس اغلب پس از پیوند مجددا عود می‌کند.<ref name=NEJM2011/> هیچ واکسنی برای هپاتیت سی وجود ندارد. |
|||
==ویروس‌شناسی== |
|||
عامل بیماری یک [[ویروس]] است از نوع [[آران‌ای|آر.ان.ای]] تک رشته مثبت و پوشش‌دار٬ باندازه ۵۰ نانومتر که جزو ''فلاوی ویروس'' طبقه بندی می شود و دارای شش [[ژنوتیپ]] اصلی است.<ref name=Nakano2011>{{cite journal |author=Nakano T, Lau GM, Lau GM, Sugiyama M, Mizokami M |title=An updated analysis of hepatitis C virus genotypes and subtypes based on the complete coding region |journal=Liver Int. |year=2011 |month=December |pmid=22142261 |doi=10.1111/j.1478-3231.2011.02684.x }}</ref> |
|||
== علایم و نشانه ها == |
|||
==راه‌هاي انتقال== |
|||
هپاتیت سی تنها در ۱۵٪ موارد به علایم حاد منجر می‌شود.<ref>{{cite journal|last=Maheshwari|first=A|coauthors=Ray, S, Thuluvath, PJ|title=Acute hepatitis C.|journal=Lancet|date=2008-07-26|volume=372|issue=9635|pages=321–32|pmid=18657711|doi=10.1016/S0140-6736(08)61116-2}}</ref> علایم اغلب ملایم و نامشخص هستند، از جمله کاهش اشتها، خستگی، تهوع، دردهای مفصلی یا عضلانی، و کاهش وزن.<ref name=AFP2010/>تنها موارد کمی از عفونت حاد با زردی همراه است.<ref name=Book2011p4>{{cite book|title=Chronic Hepatitis C Virus Advances in Treatment, Promise for the Future.|year=2011|publisher=Springer Verlag|isbn=9781461411918|page=4|url=http://books.google.ca/books?id=6G7mff5DnBQC&pg=PA4}}</ref> عفونت در ۱۰-۵۰٪ افراد و بیش از سایرین در بانوان جوان، بدون درمان بهبود می‌یابد.<ref name=Book2011p4/> |
|||
اصلی‌ترین روش انتقال در '''هپاتیت سی''' عامل [[خون]] است. اما راه‌های گوناگون نیز باید در دیدگاه ایمنی قرار گیرند.<ref>[http://www.studioramadori.com/risarcimento-danni-salute/epatite-c/?gclid=CMmsnuTRna0CFQSDDgodtFi5Og Studio Ramadori : Epatite C]</ref> |
|||
#''انتقال از مادر به فرزند''(پریناتال): انتقال مادر به جنین درمورد هپاتیت سی در رده نادر قرار گرفته و احتمال آن به بیش از ۱۰٪ نمی‌رسد. هرچند عموما و در مورد همه نوع هپاتیت در طی [[حاملگی]] و [[زایمان]]٬ در مادران بدون دریافت اقدامات پیشگیرانه٬ احتمال انتقال به {{چر}}۹۰% می رسد. ۵ تا ۱۰ درصد از موارد انتقال مادر به [[جنین]] در طی ۶ ماهه اول اتفاق افتاده و عمده انتقال در سه ماهه آخر بارداری و زایمان اتفاق می افتد. احتمال انتقال هپاتیت C از این طریق حدود {{چر}}۶% است که در مادرانی که HIV و HCV با هم دارند این نسبت به {{چر}}۱۷% می رسد و درضمن٬ شیردهی موجب سرایت هپاتیت C نمی شود.<ref>High Risk Pregnancy E-Book: Management Options - Expert Consult</ref> |
|||
#''انتقال از طریق ارتباط جنسی'': درصد انتقال '''هپاتیت C''' از این راه نسبت به [[هپاتیت بی|هپاتیت نوع بی]] کمتر است(اماهرگز به صفر نمی‌رسد). میزان انتقال برای همسران افراد آلوده که ریسک فاکتور دیگری نداشتند {{چر}}۱/۵% ذکر شده است. میزان انتقال در بین مردانی که همسران HCV-Ab مثبت داشتند تفاوتی با مردانی که همسران HC-Ab منفی داشته‌اند ندارد. اما برعکس در زنانی که همسران آلوده داشته‌اند این نسبت ۴ برابر حالت عکس بوده‌است. در بین افرادی که رفتارهای جنسی پر خطر داشته‌اند این رقم چند برابر سایر افراد جامعه است و برای اطمینان بیشتر٬ استفاده از [[کاندوم]] توصیه می‌شود. |
|||
#''تزريق خون و فرآورده‌های خونی و پيوند اعضا'': این راه قبل از سالهای [[۱۹۸۹]] اصلی‌ترین راه انتقال هپاتیت C محسوب می‌شد. امروزه با برقراری سیاست‌های سلامت خون شامل غربال‌گری در اهدا کنندگان و خون‌های اهدایی و تکنیک‌های غیر فعال‌سازی ویروس که بر روی فرآورده‌های خونی انجام می‌شود تا حدودی جلوی ایجاد آلودگی از این طریق گرفته شده‌است (گرچه این احتمال هنوز وجود دارد بخصوص در افرادی که بطور مکرر نیاز به تزریق مشتقات خونی دارند) |
|||
#''انتقال از طريق وسائل تیز، نافذ و تماسهای زير پوستی'': مهم‌ترين روش انتقال در اين گروه، استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی است. ساير فعاليت‌های همراه با انتقال ويروس كه در اين گروه قرار می‌گيرند شامل [[خالكوبی]]، [[طب سوزنی]]، [[ختنه]]، تزريق و غیره است. |
|||
#''انتقال در حين ارائه خدمات تشخيصی و درمانی''{{نشانه|۱}}: انتقال ویروس به صورت عمده در [[دیالیز]] و همچنین از طریق ابزارهای آلوده در دندانپزشکی، جراحی، [[اندوسکوپی]] و سایر اقدامات تشخیصی و درمانی صورت می گیرد مثلاً در [[مصر]] که بیشترین نرخ آلودگی به HCV(هپاتیت سی) در جهان را داراست٬ عامل دندانپزشکی اصلی‌ترین راه انتقال شناخته شده‌است.<ref>{{cite web|url=http://www1.albawaba.com/en/news/highest-rates-hepatitis-c-virus-transmission-found-egypt |title=Highest Rates of Hepatitis C Virus Transmission Found in Egypt |publisher=Al Bawaba |date=2010-08-09 |accessdate=2010-08-27}}</ref> احتمال ایجاد تغییر در سرم خون{{نشانه|۳}} بدنبال حوادث شغلی نظیر فرو رفتن سوزن در مورد هپاتیت B و آنتی‌ژن(IgE) مثبت ۳۷ تا ۶۲ درصد ذکر شده است در حالیکه این رقم در مورد هپاتیت {{چر}}۸/۱% C است. احتمال انتقال HCV در حین ارائه خدمات بهداشتی درمانی از طریق ''تماسهای مخاطی'' بسیار نادر است.<ref>Transfusion Microbiology |
|||
Di John A. J. Barbara,Marcela Contreras: [http://books.google.it/books?id=RSbJTY_qBAIC&pg=PA25&dq=risk+seroconversion++hbc&hl=it&sa=X&ei=aVL3TrzKHYPk4QSEzt2NCA&ved=0CDMQ6AEwAA#v=onepage&q=risk%20seroconversion%20%20hbc&f=false chapter 2- page 25]</ref> |
|||
#''ساير راه هاي انتقال'': در ''هپاتیت C'' حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد عفونت خود بخود فروکش خواهد کرد ولی در {{چر}}۸۰% موارد آلودگی بصورت مزمن در بدن باقی خواهد ماند. لازم به یادآوری است که‌در ویروس '''هپاتیت B''' به‌علت مقاومت بالا، ویروس می تواند ۷ تا ۱۰ روز بر روی سطوح باقی بماند و باعث انتقال آلودگی شود لذا وسایل مشترک و همچنین روزمره مانند مسواک، شیشه شیر بچه، اسباب بازی، ظروف غذاخوری، قیچی و غیره می توانند در انتقال نقش داشته باشند. درصد زیادی از فرزندان مادران با HBsAg مثبت که در طی حاملگی و زایمان آلوده نشده‌اند بعلت تماسهای نزدیک با مادر یا خواهر و برادرهای آلوده طی ماهها یا سالهای اول زندگی، آلودگی را کسب خواهند نمود(انتقال افقی). |
|||
=== عفونت مزمن === |
|||
==تشخیص== |
|||
هشتاد درصد افرادی که در معرض این ویروس قرار می‌گیرند، به عفونت مزمن دچار می‌شوند.<ref name=Lancet2011/>اکثر افراد در دهه‌های نخستین عفونت، کمترین و یا هیچ علائمی را تجربه نمی‌کنند،<ref name=Book2011/> اگرچه هپاتیت سی مزمن می‌تواند با خستگی همراه باشد. .<ref name=ID2010/> هپاتیت سی در میان افرادی که برای چندین سال به این بیماری مبتلا بوده‌اند، علت اصلی سیروز کبد و سرطان کبد است.<ref name=NEJM2011>{{cite journal|last=Rosen|first=HR|title=Clinical practice. Chronic hepatitis C infection.|journal=The New England journal of medicine|date=2011-06-23|volume=364|issue=25|pages=2429–38|pmid=21696309|url=http://www.casemedicine.com/ambulatory/Continuity%20Clinic/Clinic%20Articles/1)%20July/2)Week%20of%20July%2025th/chronic%20hep%20c.NEJM.pdf}}</ref> بین ۱۰-۳۰٪ از افرادی که بیش از ۳۰ سال مبتلا بوده‌اند، به سیروز کبد دچار می‌شوند.<ref name=NEJM2011/><ref name=AFP2010/>سیروز کبد در افرادی که همچنین به هپاتیت بی یا HIV مبتلا بوده‌اند، معتادان الکلی و مردان شایع تر است. <ref name=AFP2010/> افرادی که به سیروز کبد مبتلا می‌شوند، با خطری ۲۰ برابر بیشتر در ابتلا به سرطان کبد مواجه هستند؛ با میزان ۱-۳٪ در سال.<ref name=NEJM2011/><ref name=AFP2010/> در معتادان به الکل، خطر ابتلا ۱۰۰ برابر بیشتر است.<ref>{{cite journal|last=Mueller|first=S|coauthors=Millonig, G, Seitz, HK|title=Alcoholic liver disease and hepatitis C: a frequently underestimated combination.|journal=World journal of gastroenterology: WJG|date=2009-07-28|volume=15|issue=28|pages=3462–71|pmid=19630099}}</ref> هپاتیت سی علت ۲۷٪ از موارد سیروز کبد و ۲۵٪ از موارد سرطان کبد است.<ref name=World2007>{{cite journal|last=Alter|first=MJ|title=Epidemiology of hepatitis C virus infection.|journal=World journal of gastroenterology: WJG|date=2007-05-07|volume=13|issue=17|pages=2436–41|pmid=17552026}}</ref> |
|||
تشخیص اولیه ''هپاتیت سی'' به ندرت در طی مرحلهٔ حاد این بیماری انجام شده، چراکه بیشتر افراد آلوده هیچ [[سمپتوم|نشانه‌ای]] را در طول این مرحله تجربه نمی‌کنند. کسانی هم که اندک علائمی در مرحله حاد بیماری دارند٬ به‌اندازه کافی به دنبال مراقبت‌های پزشکی نیستند تا به پزشک مراجعه کنند. تشخیص در فاز مزمن ''هپاتیت سی'' نیز چالش برانگیز است چراکه به دلیل عدم وجود علائم ویژه و تا زمان پیشرفت کامل بیماری و تخریب کبد، که تا سال‌ها ممکن است ادامه داشته‌باشد٬ معمولاً پنهان می‌ماند. در بیشتر مواقع٬ تشخیص یک هپاتیت مزمن کهنه٬ توسط پزشک یا پرستار و به‌صورت اتفاقی صورت می‌گیرد٬ جاییکه در تاریخچه پزشکی بیمار و یا بر بدن بیمار آثار تزریق مواد و یا خالکوبی(تتو) دیده می‌شود و به‌دنبال آن آزمایش‌های خونی ویژه درخواست می‌گردد. |
|||
سیروز کبد می‌تواند منجر به فشار خون بالا در رگ‌های متصل به کبد، تجمع مایعات در شکم، خونریزی یا کبودی به سادگی، رگ‌های بزرگ شده، به خصوص در مری و معده، زردی (زرد شدن پوست)، و آسیب مغزی گردد.<ref name=Tah2009>{{cite journal|last=Ozaras|first=R|coauthors=Tahan, V|title=Acute hepatitis C: prevention and treatment.|journal=Expert review of anti-infective therapy|date=2009 Apr|volume=7|issue=3|pages=351–61|pmid=19344247}}</ref> |
|||
به‌هرحال ویژگی غالب بالینی در تشخیص هپاتیت مزمن٬ ''هیپرترانس‌آمینازی'' یا بالا بودن [[ترانس‌آمیناز]] است و برای ارزیابی شدت آسیب بافت، با استفاده از ''شاخص فعالیت بافتی''{{نشانه|۴}} نکروز در پریپورتال٬ آسیب پارانشیم٬ التهاب پورتال و در نهایت فیبروز مدنظر قرار می‌گیرند.<ref>[http://salute24.ilsole24ore.com/?cmpid=go_sa_Medico_medicina+online&gclid=CL6Rze-hn60CFcUj3godZC4xrg Salute 24 ore (website italian) medical texts]</ref> |
|||
در {{چر}}۷۰٪ تا ۹۰٪ پرونده‌ها(بسته به مدت‌زمان ابتلا به ویروس) می‌توان با آزمایش‌های سرولوژی میزان پادتن ویروس (HCV antibody) را اندازه‌گیری و پی به وجود ویروس(و نه عفونت هپاتیتی) در بدن برد و این بدان معناست که صرف وجود پادتن(آنتی‌بادی) در بدن برای تشخیص عفونت کافی نبوده و نیاز به آزمایش‌های تکمیلی در جهت تأیید عفونت هپاتیت در بافت کبد می‌باشد. در هرصورت انجام آزمایش‌های روتین روشی معمول است و به‌عنوان راه‌های شناخت زودهنگام وجود بیماری در بدن نیز کاربرد دارد. |
|||
=== اثرات خارج از کبد === |
|||
این آزمایش‌ها شامل موردهای زیر است:<ref>[http://medicinaonline.altervista.org/Epatitivirali.htm Epatiti virali acute]</ref><ref>[http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs164/en/index.html Diagnose WHO reference: Hepatitis C]</ref> |
|||
هپاتیت سی همچنین در موارد نادر با سندروم شوگرن (نوعی اختلال در سیستم دفاعی بدن)، تعداد کم تر از حد طبیعی پلاکت‌های خون، بیماری مزمن پوستی، دیابت، و لنفومای غیر هاجکینی همراه است.<ref name=Extrahepatic>{{cite journal |author=Zignego AL, Ferri C, Pileri SA, Caini P, Bianchi FB |title=Extrahepatic manifestations of Hepatitis C Virus infection: a general overview and guidelines for a clinical approach |journal=Digestive and Liver Disease |volume=39 |issue=1 |pages=2–17 |year=2007 |month=January |pmid=16884964 |doi=10.1016/j.dld.2006.06.008}}</ref><ref>{{cite journal|last=Louie|first=KS|coauthors=Micallef, JM, Pimenta, JM, Forssen, UM|title=Prevalence of thrombocytopenia among patients with chronic hepatitis C: a systematic review.|journal=Journal of viral hepatitis|date=2011 Jan|volume=18|issue=1|pages=1–7|pmid=20796208}}</ref> |
|||
*آزمون میزان [[ترانس‌آمیناز]] (معمولاً در بیمار ۵ تا ۳۰ برابر حد نرمال است) |
|||
*آزمون آنزیم کبدی ALT-SGPT و همچنین AST-SGOT |
|||
*آزمایش میزان [[فسفاتاز]] آلکالین (در بیمار حدود ۳ برابر نرمال) |
|||
*اندازه‌گیری [[بیلیروبین]] در سرم خون |
|||
*میزان [[آمونیاک]] و [[پی‌تی‌تی]](زمان ترومبوپلاستین خون) تغییری نشان نخواهد داد. |
|||
*در صورت اثبات وجود ویروس در بدن و با تکرار آزمون پادتن ویروس پس از شش ماه می‌توان به مزمن بودن هپاتیت پی برد. |
|||
== علت == |
|||
==پیشگیری و درمان== |
|||
ویروس هپاتیت سی یک ویروس RNA کوچک پوشینه دار تک زنجیره‌ای مثبت است.<ref name=NEJM2011/> این ویروس عضو جنس "هپاسی ویروس" در خانواده ‘‘فلاوی ویریده’’ است.<ref name=ID2010>{{cite book|last=Dolin|first=[edited by] Gerald L. Mandell, John E. Bennett, Raphael|title=Mandell, Douglas, and Bennett's principles and practice of infectious diseases|year=2010|publisher=Churchill Livingstone/Elsevier|location=Philadelphia, PA|isbn=978-0443068393|pages=Chapter 154|edition=7th ed.}}</ref> HVC ۷ ژنوتایپ اصلی دارد.<ref name=Nakano2011>{{cite journal |author=Nakano T, Lau GM, Lau GM, Sugiyama M, Mizokami M|title=An updated analysis of hepatitis C virus genotypes and subtypes based on the complete coding region |journal=Liver Int. |year=2011|month=December |pmid=22142261 |doi=10.1111/j.1478-3231.2011.02684.x }}</ref> در ایالات متحده آمریکا، ژنوتایپ ۱ در ۷۰٪ موارد عامل بیماری است، و هر یک از دیگر ژنوتایپ‌ها ۱٪ موارد را ناشی می‌شوند.<ref name=AFP2010/> در آمریکا و اروپا نیز ژنوتایپ ۱ شایع ترین نوع است.<ref name=NEJM2011/> |
|||
<ref>برای هپاتیت سی تاکنون [[واکسن]] ساخته نشده که بتواند در برابر ویروس آن مصونیت ایجاد کند.</ref> ''هپاتیت سی'' به‌ندرت بهبودی کامل به همراه دارد و استراحت٬ رژیم غذایی و غیره در درمان بی‌فایده است.<ref>پرستاری داخلی-جراحی: برونر سال ۲۰۰۸- نشر بشری صفحه ۶۲و۶۳ شابک:۹۷۸-۹۶۴-۳۹۹-۱۶۲-۳</ref><ref name=Watanabe_2003>{{cite journal |author=Watanabe H, Saito T, Shinzawa H, ''et al.'' |title=Spontaneous elimination of serum hepatitis C virus (HCV) RNA in chronic HCV carriers: a population-based cohort study |journal=Journal of Medical Virology |volume=71 |issue=1 |pages=56–61 |year=2003 |month=September |pmid=12858409 |doi=10.1002/jmv.10448}}</ref> بهترین روش پیشگیری از ابتلا بوده و رعایت بهداشت وایمنی بین پرسنل بیمارستانی و استفاده از تجهیزاتی همچون دستکش٬ دوری و اجتناب از روش‌های ناهنجار و پرخطر اجتماعی همچون اعتیاد تزریقی و ارتباط جنسی نامطمئن٬ پذیرش و احترام به حقوق بیمار در کلینیک پزشکی و دندانپزشکی و ارائهٔ خدمات با استاندارد بهداشتی٬ آموزش و تشویق خانواده‌ها برای انجام آزمایش‌های سالیانه معمولی(چک‌آپ) و خدمات پیشگیرانهٔ مرتبط با سلامت و بهداشت از اصلی‌ترین روش‌های آن است. |
|||
=== سرایت === |
|||
در میانهٔ سال ۲۰۱۱ [[اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا|اداره مواد غذائی و داروئی]] ایالات متحده آمریکا مجوز دو داروی جدید ''بوسپرویر''{{نشانه|۵}}(با نام تجاری ویکترلیس) و ''تلاپرویر''{{نشانه|۶}}(با نام تجاری اینسیوک) را برای درمان(کنترل) هپاتیت سی٬ صادر نموده‌است.<ref>[http://yourlife.usatoday.com/health/medical/story/2011/05/FDA-clears-Vertexs-hepatitis-C-drug-Incivek/47493216/1?csp=34news&utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+usatoday-NewsTopStories+%28News+-+Top+Stories%29 USAtoday: FDA clears Vertex's hepatitis C drug Incivek]</ref> هرچند هنوز در بیماران مبتلا به ویروس ''اچ‌سی‌وی'' درمانهای روتین استفاده از انواع [[اینترفرون]] بویژه ''اینترفرون آلفا'' و آنتی‌ویرال(داروهای ضدویروس) مانند [[ریباویرین]] است. |
|||
راه اصلی سرایت بیماری در کشورهای توسعه یافته استعمال درون وریدی مواد مخدر (IDU)است. در کشورهای در حال توسعه، راه‌های اصلی عبارتند از تزریق خون و شیوه‌های پزشکی غیر ایمن<ref name=Mah2010>{{cite journal|last=Maheshwari|first=A|coauthors=Thuluvath, PJ|title=Management of acute hepatitis C.|journal=Clinics in liver disease|date=2010 Feb|volume=14|issue=1|pages=169–76; x|pmid=20123448}}</ref> علت سرایت در ۲۵٪ موارد نامعلوم باقی می‌ماند. ;<ref name=Pon2011>{{cite journal|last=Pondé|first=RA|coauthors=Mikhaĭlova, A|title=Hidden hazards of HCV transmission.|journal=Medical microbiology and immunology|date=2011 Feb|volume=200|issue=1|pages=7–11|pmid=20461405}}</ref> ولی تعداد زیادی از این موارد احتمالا به علت استعمال درون وریدی مواد مخدر هستند.<ref name=Book2011p4/> |
|||
=== استعمال درون وریدی مواد مخدر === |
|||
==همه‌گیر شناسی== |
|||
استعمال درون وریدی مواد مخدر (IDU)یک عامل مهم ریسک برای هپاتیت سی در بسیاری از قسمت‌های جهان است. .<ref name=China2008>{{cite journal|last=Xia|first=X|coauthors=Luo, J, Bai, J, Yu, R|title=Epidemiology of HCV infection among injection drug users in China: systematic review and meta-analysis.|journal=Public health|date=2008 Oct|volume=122|issue=10|pages=990–1003|pmid=18486955|doi=10.1016/j.puhe.2008.01.014}}</ref> یک بررسی از ۷۷ کشور نشان می‌دهد که در ۲۵ کشور میزان هپاتیت سی در جمعیت مصرف کننده مواد مخدر بین ۶۰٪ تا ۸۰٪ است؛ از جمله آمریکا<ref name=Lancet2011>{{cite journal|last=Nelson|first=PK|coauthors=Mathers, BM, Cowie, B, Hagan, H, Des Jarlais, D, Horyniak, D, Degenhardt, L|title=Global epidemiology of hepatitis B and hepatitis C in people who inject drugs: results of systematic reviews.|journal=Lancet|date=2011-08-13|volume=378|issue=9791|pages=571–83|pmid=21802134|doi=10.1016/S0140-6736(11)61097-0}}</ref> و چین.<ref name=China2008/> دوازده کشور دارای میزانی بیش از ۸۰٪ هستند.<ref name=Lancet2011/> در میان مصرف کنندگان مواد مخدر ده میلیون نفر به هپاتیت سی مبتلا هستند؛ چین (۱٫۶ میلیون)، ایالات متحده (۱٫۵ میلیون)، و روسیه (۱٫۳ میلیون) بیشترین میزان مجموع مبتلایان را دارند.<ref name=Lancet2011/>میزان هپاتیت سی در میان زندانیان در ایالات متحده ۱۰ تا ۲۰ برابر این میزان در جمعیت عمومی است، که این مطالعات نشان دهنده رفتارهای پرخطر مانند استعمال درون وریدی مواد مخدر (IDU) و خالکوبی با تجهیزات غیر استریل است. .<ref name=Jail2010>{{cite journal|last=Imperial|first=JC|title=Chronic hepatitis C in the state prison system: insights into the problems and possible solutions.|journal=Expert review of gastroenterology & hepatology|date=2010 Jun|volume=4|issue=3|pages=355–64|pmid=20528122}}</ref><ref>{{cite journal|last=Vescio|first=MF|coauthors=Longo, B, Babudieri, S, Starnini, G, Carbonara, S, Rezza, G, Monarca, R|title=Correlates of hepatitis C virus seropositivity in prison inmates: a meta-analysis.|journal=Journal of epidemiology and community health|date=2008 Apr|volume=62|issue=4|pages=305–13|pmid=18339822}}</ref> |
|||
[[پرونده:HCV prevalence 1999.png|thumb|350px|left|پخش(شیوع) هپاتیت‌سی طبق آمار [[سازمان بهداشت جهانی|بهداشت‌جهانی]] ۱۹۹۹]] |
|||
از دید اپیدمیولوژی حدود ۳ درصد از مردم جهان(بین ۱۳۰ تا ۱۷۰ میلیون نفر) به هپاتیت سی مبتلا هستند و تندی انتشار آن چیزی نزدیک به ۳ میلیون نفر در سال است. بیش از ۱۰ درصد این مبتلایان به سوی [[سیروز]] و [[سرطان کبد|سرطان]] رفته و هرساله نزدیک‌به ۳۵۰هزار قربانی مرگ به‌دنبال دارد. |
|||
==== تماس در حین مراقبت‌های پزشکی ==== |
|||
کشورهای دارای میزان ابتلای بالا به هپاتیت سی به‌ترتیب [[مصر]] با {{چر}} ۲۲٪ ٬ [[پاکستان]] {{چر}} ۴/۸٪ و [[چین]] با {{چر}} ۳/۲٪ در فهرست [[سازمان بهداشت جهانی|سازمان بهداشت جهانی]] قرار داشته و بزرگ‌ترین راه پخش ویروس در هر سه کشور٬ آلودگی از راه تزریق و خون اعلام شده‌است.<ref name="WHO_factsheet">{{cite web | title=WHO Hepatitis C factsheet | url=http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs164/en/index.html | year=۲۰۱۱ | accessdate=۲۰۱۱جولای۱۳}}</ref> |
|||
تزریق خون، فرآورده‌های خونی، و پیوند اعضا بدون آزمایش HCV ریسک بالای ابتلا را ایجاد می‌کند.<ref name=AFP2010/> ایالات متحده آزمایش جهانی را در سال ۱۹۹۲ پایه ریزی کرد. از آن زمان تا کنون میزان ابتلا با کاهشی تا میزان یک در ۱۰٬۰۰۰ تا ۱۰٬۰۰۰٬۰۰۰ در واحدهای خون<ref name=Book2011p4/><ref name=Pon2011/> از میزان یک در ۲۰۰ واحد خون روبه رو بوده است. .<ref name=Rosen2011>{{cite book |title=Rosen's emergency medicine: concepts and clinical practice 7th edition |last=Marx |first=John |authorlink= |coauthors=|year=2010 |publisher=Mosby/Elsevier |location=Philadelphia, PA |isbn=9780323054720 |page=1154 |url= }}</ref> این ریسک کم، باقی می‌ماند زیرا یک دوره حدودا ۱۱-۷۰ روزه بین این که یک اهداکننده خون احتمالی، هپاتیت سی بگیرد و این که جواب آزمایش خون مثبت باشد، زمان وجود دارد. .<ref name=Pon2011/> برخی کشورها هنوز به دلیل هزینه آن، برای هپاتیت سی آزمایش انجام نمی‌دهند.<ref name=World2007/> |
|||
کسی که از سوزن یک فرد مبتلا به HVC زخم ناشی از سوزن برمی دارد، پس از آن با احتمال ۱٫۸٪ ابتلا به بیماری رو به رو است.<ref name=AFP2010/> |
|||
در [[ایران]] پژوهش‌های رسمی بر روی جمعیت عمومی کشور {{چر}}۱/۰ درصد جمعیت کشور را آلوده به ''هپاتیت سی'' تخمین زده ولی طبق آمار غیر رسمی٬ بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار نفر مبتلا به ''هپاتیت سی'' یعنی {{چر}}۱/۳ درصد جمعیت کشور به ویروس هپاتیت سی آلوده هستند. . آن‌چه که ''هپاتیت سی'' را دلیل نگرانی قرار می‌دهد وجود آمار ۶۰ تا ۸۰ درصدی افراد آلوده به ''هپایتت سی'' است که به سمت مزمن شدن بیماری می‌روند و هرچند شیوع آن نسبت به [[هپاتیت بی]] کمتر است اما مشکل و پی‌آمدهای مربوط به هپاتیت سی به دلیل میل به مزمن شدن٬ بیشتراست. عامل دیگر همسایگی ایران با کشورهای دارای شیوع بالای هپاتیت همچون پاکستان است. در سال ۱۳۷۹ در زندان‌های ایران اپیدمی هپاتیت سی نزدیک‌به ۲۰ درصد بوده که با دراختیار گذاشتن سرنگ یک بار مصرف در بین زندانیان و همچنین کمک به تغییر اعتیاد آنها از تزریقی به خوراکی، این بیماری کاهش یافت و در سال ۸۴ آمار مربوط به معتادان تزریقی مبتلا به هپاتیت سی به حدود ۵ درصد کاهش نشان داده‌است.<ref>[http://www.pezeshk.us/?p=2867 تارنما پزشکان بدون مرز: وضعیت هپاتیت در ایران]</ref><ref>[http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs164/en/index.html گزارش سازمان بهداشت جهانی و آمار هپاتیت در کشورهای جهان-انگلیسی-بازبینی ۲۶ دسامبر ۲۰۱۱]</ref> |
|||
این احتمال بیشتر است چنانچه سوزن به کار رفته خالی و زخم عمیق باشد. .<ref name=World2007/> در تماس مخاط با خون هم ریسک ابتلا وجود دارد؛ اما این ریسک کم است، و اگر تماس خونی بر روی پوست سالم رخ دهد، هیچ ریسکی وجود ندارد.<ref name=World2007/> |
|||
تجهیزات بیمارستانی نیز هپاتیت سی را انتقال می‌دهند، از جمله: استفاده مجدد از سوزن‌ها و سرنگ‌ها، استفاده چندباره از شیشه‌های دارو، کیسه‌های تنفسی، و تجهیزات جراحی غیر استریل.<ref name=World2007/> استانداردهای ضعیف در تسهیلات پزشکی و دندانپزشکی دلیل اصلی شیوع HCV در مصر است که بیشترین میزان ابتلا در جهان را داراست.<ref>{{cite web|url=http://www1.albawaba.com/en/news/highest-rates-hepatitis-c-virus-transmission-found-egypt |title=Highest Rates of Hepatitis C Virus Transmission Found in Egypt |publisher=Al Bawaba |date=2010-08-09 |accessdate=2010-08-27}}</ref> |
|||
<small> |
|||
==== آمیزش جنسی ==== |
|||
==پانویس== |
|||
این که آیا هپاتیت سی از راه آمیزش جنسی قابل انتقال است، نامعلوم است.<ref name=Sex2010>{{cite journal|author=Tohme RA, Holmberg SD |title=Is sexual contact a major mode of hepatitis C virus transmission? |journal=Hepatology |volume= 52|issue= 4|pages= 1497–505|year=2010|month=June|pmid=20635398 |doi=10.1002/hep.23808}}</ref> در حالی که بین رفتار جنسی پرخطر و هپاتیت سی پیوندی وجود دارد، روشن نیست که آیا انتقال بیماری ناشی از مصرف مواد مخدر است که به آن اشاره‌ای نشده، یا خود رابطه جنسی.<ref name=AFP2010/> شواهد نشان می‌دهد که ریسکی برای زوج‌های متشکل از دو جنس مخالف که با افراد دیگر رابطه جنسی ندارند، وجود ندارد.<ref name=Sex2010/> اعمال جنسی که سطوح بالای آسیب به لایه درونی مجرای مقعد را دربرمی گیرد، مانند دخول از راه مقعد، و یا اعمالی که هنگامی اتفاق می‌افتد که بیماری‌های منتقل شونده از راه آمیزش جنسی، از جمله HIV یا زخم در ناحیه تناسلی، نیز وجود دارند، ریسک ابتلا ایجاد می‌کنند.<ref name=Sex2010/> دولت ایالات متحده تنها برای جلوگیری از انتقال هپاتیت سی در افراد دارای چند شریک جنسی، استفاده از کاندوم را توصیه می‌کند.<ref>{{cite web|title=Hepatitis C Group Education Class|url=http://www.hepatitis.va.gov/products/HCV-education-class-script.asp|work=United States Department of Veteran Affairs}}</ref> |
|||
*{{پاورقی|۲}}ایجاد بافت [[جوشگاه]] فیبروز شده |
|||
*{{پاورقی|۱}}Nosocomial |
|||
*{{پاورقی|۳}}Seroconversion |
|||
* [http://mag.kelishe.com/235/%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d9%87%d9%be%d8%a7%d8%aa%db%8c%d8%aa-c.html بیماری هپاتیت c] |
|||
*{{پاورقی|۴}} [http://www.fda.gov/ohrms/dockets/ac/02/slides/3885S1_02_Gilead-Goodman/sld014.htm Histologic Activity Index] |
|||
*{{پاورقی|۵}}Boceprevir-[http://www.victrelis.com/boceprevir/victrelis/consumer/index.jsp Victrelis] |
|||
*{{پاورقی|۶}}Telaprevir-[http://www.incivek.com/ Incivek] |
|||
</small> |
|||
=== پیرسینگ‌های بدن === |
|||
==منابع== |
|||
خالکوبی با دو یا سه برابر خطر بیشتر هپاتیت سی همراه است.<ref name=Tato2010>{{cite journal|last=Jafari|first=S|coauthors=Copes, R, Baharlou, S, Etminan, M, Buxton, J|title=Tattooing and the risk of transmission of hepatitis C: a systematic review and meta-analysis.|journal=International journal of infectious diseases: IJID: official publication of the International Society for Infectious Diseases|date=2010 Nov|volume=14|issue=11|pages=e928-40|pmid=20678951|url=http://natap.org/2010/HCV/tatoohcv.pdf}}</ref> این می‌تواند به دلیل لوازم استریل نشده یا آلودگی رنگ‌های استفاده شده باشد.<ref name=Tato2010/> خالکوبی یا سوراخ کردن بدن (پیرسینگ) که پیش از اواسط دهه ۱۹۸۰ یا به صورت غیرحرفه‌ای انجام می‌شد نگران کننده است، چرا که ممکن است تکنیک‌های استریل کردن در این شرایط ضعیف باشد. ریسک در خالکوبی‌های بزرگ تر بیشتر می‌شود.<ref name=Tato2010/> تقریبا نیمی از زندانیان از لوازم خالکوبی غیراستریل مشترک استفاده می‌کنند.<ref name=Tato2010/> به ندرت در مراکز مجاز خالکوبی ابتلا مستقیم به HCV رخ می‌دهد.<ref>{{cite web|title=Hepatitis C|url=http://www.cdc.gov/hepatitis/HCV/PDFs/HepCGeneralFactSheet.pdf|work=Center for Disease Control and Prevention|accessdate=2 January 2012}}</ref> |
|||
=== تماس با خون === |
|||
{{پانویس}} |
|||
لوازم بهداشتی شخصی مانند تیغ‌ها، مسواک، و لوازم مانیکور و پدیکور می‌توانند با خون تماس پیدا کنند. به اشتراک گذاشتن آنها افراد را در معرض خطر HCV قرار می‌دهد.<ref name="pmid16907842">{{cite journal |author=Lock G, Dirscherl M, Obermeier F, ''et al. '' |title=Hepatitis C —contamination of toothbrushes: myth or reality? |journal=J. Viral Hepat. |volume=13 |issue=9 |pages=571–3 |year=2006 |month=September |pmid=16907842|doi=10.1111/j.1365-2893.2006.00735.x |url=}}</ref><ref name=CDC12/> افراد باید مراقب بریدگی‌ها، زخم‌ها، و دیگر خونریزی‌ها باشند.<ref name=CDC12/> HCV از طریق تماسهای معمول مانند بغل کردن، بوسیدن، یا غذا خوردن از ظروف یا وسایل آشپزی مشترک شیوع پیدا نمی‌کند.<ref name=CDC12>{{cite web |url= http://www.cdc.gov/hepatitis/HCV/HCVfaq.htm#section2|title=Hepatitis C |work=FAQ – CDC Viral Hepatitis |accessdate=2 Jan 2012}}</ref> |
|||
=== انتقال از مادر به بچه === |
|||
{{پزشکی-خرد}} |
|||
انتقال هپاتیت سی از مادر مبتلا به فرزند وی در کمتر از ۱۰٪ بارداری‌ها اتفاق می‌افتد.<ref name=Preg10>{{cite journal|last=Lam|first=NC|coauthors=Gotsch, PB, Langan, RC|title=Caring for pregnant women and newborns with hepatitis B or C.|journal=American family physician|date=2010-11-15|volume=82|issue=10|pages=1225–9|pmid=21121533}}</ref> هیچ اقدامی وجود ندارد که بتواند این ریسک را تغییر دهد.<ref name=Preg10/> انتقال می‌تواند در دوره بارداری یا زایمان اتفاق افتد. یک زایمان طولانی با خطر بیشتر انتقال در ارتباط است.<ref name=Pon2011/> هیچ مدرکی مبنی بر اینکه تغذیه از شیر مادر HCV را انتقال می‌دهد وجود ندارد، گرچه مادر مبتلا باید از شیر دادن به نوزاد، در صورت شکاف و خونریزی از نوک سینه<ref>{{cite journal |author=Mast EE |title=Mother-to-infant hepatitis C virus transmission and breastfeeding |journal=Advances in Experimental Medicine and Biology|volume=554 |pages=211–6|year=2004|pmid=15384578}}</ref> یا در صورتی که بار ویروسی وی زیاد است، خودداری کند.<ref name=Pon2011/> |
|||
== تشخیص == |
|||
[[Image:Hepatitis C serology.png|thumb|250px| پروفایل سروم شناسی بیماری هپاتیت سی]] |
|||
آزمایش‌های تشخیص هپاتیت سی عبارتند از: آنتی بادی HCV، تست الایزا (ELISA)، وسترن بلات، HCV RNA کمی.<ref name=AFP2010/> واکنش زنجیره‌ای پلی مراز (PCR)، می‌تواند HCV RNA را یک تا دو هفته پس از ابتلا شناسایی کند، در حالی که آنتی بادی‌ها ممکن است برای شکل گیری و نمایاندن خود به زمان بسیار بیشتری نیاز داشته باشند.<ref name=Tah2009/> |
|||
هپاتیت سی مزمن، ابتلا به ویروس هپاتیت سی است که بر اساس حضور RNA خود، تا شش ماه مقاومت نشان می‌دهد. .<ref name=Book2011>{{cite book|title=Chronic Hepatitis C Virus Advances in Treatment, Promise for the Future.|year=2011|publisher=Springer Verlag|isbn=9781461411918|pages=103–104|url=http://books.google.ca/books?id=6G7mff5DnBQC&pg=PA104}}</ref> |
|||
به این دلیل که بیماری‌های مزمن معمولا تا ده‌ها سال علایمی نشان نمی‌دهند،<ref name=Book2011/> پزشکان بالینی عموما از طریق آزمایش‌های عملکرد کبد و یا در حین آزمایش‌های روتین از افراد دارای ریسک بالا، به این بیماری پی می‌برند. آزمایش نمی‌تواند بین بیماری‌های مزمن و حاد تمایزی قایل شود.<ref name=World2007/> |
|||
=== آزمایش خون === |
|||
آزمایش هپاتیت سی معمولا با آزمایش‌های خون آغاز می‌شود تا با استفاده از روش ایمونواسی آنزیمی وجود پاد تنها در ویروس هپاتیت سی تشخیص داده شوند.<ref name=AFP2010/> اگر آزمایش مثبت باشد، برای تایید صحت ایمونواسی و به منظور تعیین شدت بیماری آزمایش دومی انجام می‌شود.<ref name=AFP2010/> آزمایش recombinant immunoblot صحت ایمونواسی را تایید کرده، و واکنش زنجیره‌ای پلیمراز ویروس هپاتیت سی و اسید ریبونوکلیئیک (RNA) شدت بیماری را تعیین می‌کند.<ref name=AFP2010/> اگر اثری از اسید ریبونوکلیئیک (RNA) و جود نداشته باشد و آزمایش immunoblot مثبت باشد، این به این معنی است که شخص قبلا به ویروس آلوده شده اما یا بوسیله معالجه و یا خود به خود این ویروس از بین رفته است؛ اگر آزمایش immunoblot منفی باشد، به این معنی است که آزمایش ایمونواسی اشتباه بوده است.<ref name=AFP2010/> برای مثبت بودن آزمایش‌های ایمونواسی بین شش تا هشت هفته باید از زمان آلودگی به ویروس گذشته باشد.<ref name=ID2010/> |
|||
آنزیم‌های کبدی در ابتدای آلودگی به ویروس متغییر می‌باشند؛<ref name=Book2011/> معمولا پس از گذش هفت هفته از آلودگی به ویروس آنزیم‌های کبدی افزایش می‌یابند.<ref name=ID2010/> آنزیم‌های کبدی ارتباط چندانی با شدت بیماری ندارند.<ref name=ID2010/> |
|||
=== بافت برداری === |
|||
بافت برداری‌های کبدی می‌توانند شدت آسیب کبدی را مشخص سازند، اما این فرایندها خطراتی نیز به همراه دارند<ref name=NEJM2011/>. تغییرات معمولی که از طریق بافت برداری قابل تشخیص هستند تغییرات مربوط به لنفسیت‌های درون بافت کبد، فولیکول‌های لنفاوی در ورید باب، و مجاری صفرا می‌باشند.<ref name=NEJM2011/> چندین آزمایش خون را می‌توان انجام داد که شدت آسیب را تعیین کرده و نیاز به بافت برداری را کاهش می‌دهند.<ref name=NEJM2011/> |
|||
=== آزمایش === |
|||
تنها بین ۵ تا ۵۰٪ کسانی که در ایالات متحده و کانادا به این ویروس آلوده هستند از وضعیت خود اطلاع دارند.<ref name=Tato2010/> برای افرادی که در خطر زیادی هستند، مانند کسانی که خالکوبی بر بدن خود دارند آزمایش توصیه می‌شود.<ref name=Tato2010/> آزمایش همچنین به افرادی که آنزیم کبدی بالایی دارند توصیه می‌شود چرا که آنزیم کبدی بالا در اغلب اوقات تنها نشانه مزمن هپاتیت می‌باشد.<ref>{{cite journal|last=Senadhi|first=V|title=A paradigm shift in the outpatient approach to liver function tests.|journal=Southern medical journal|date=2011 Jul|volume=104 |issue=7|pages=521–5|pmid=21886053}}</ref> آزمایش دائم در ایالات متحده توصیه نمی‌شود.<ref name=AFP2010>{{cite journal|last=Wilkins|first=T|coauthors=Malcolm, JK, Raina, D, Schade, RR|title=Hepatitis C: diagnosis and treatment.|journal=American family physician|date=2010-06-01|volume=81|issue=11|pages=1351–7|pmid=20521755|url=http://www.aafp.org/afp/2010/0601/p1351.html }}</ref> |
|||
== پیشگیری == |
|||
تا سال ۲۰۱۱ هیچ واکسنی برای هپاتیت سی وجود نداشته. تولید واکسن‌ها در حال پیشرفت بوده و برخی از این پیشرفت‌ها نتایج امیدبخشی را از خود نشان داده‌اند.<ref>{{cite journal|last=Halliday|first=J|coauthors=Klenerman, P, Barnes, E|title=Vaccination for hepatitis C virus: closing in on an evasive target.|journal=Expert review of vaccines|date=2011 May|volume=10|issue=5|pages=659–72|pmid=21604986|doi=10.1586/erv.11.55}}</ref> ترکیبی از راهکارهای پیشگیرانه، نظیر طرح تعویض سرنگ و درمان سوء مصرف مواد، خطر ابتلا به هپاتیت سی را در بین تزریق کنندگان مواد حدود ۷۵٪ کاهش می‌دهد.<ref>{{cite journal|last=Hagan|first=H|coauthors=Pouget, ER, Des Jarlais, DC|title=A systematic review and meta-analysis of interventions to prevent hepatitis C virus infection in people who inject drugs.|journal=The Journal of infectious diseases|date=2011-07-01|volume=204|issue=1|pages=74–83|pmid=21628661}}</ref> آزمایش اهداکنندگان خون در سطح ملی امری مهم تلقی می‌شود، چرا که این کار به معنی پیروی از احتیاطات عمومی در درون مراکز مراقبت‌های بهداشتی است.<ref name=ID2010/> درکشورهایی که به اندازه کافی سرنگ پاکیزه وجود ندارد، مراقبین سلامت باید داروها را از راه دهان به بیماران بدهند و نه از راه تزریق.<ref name=World2007/> |
|||
== درمان == |
|||
ویروس هپاتیت سی در ۵۰ تا ۸۰٪ مبتلایان به این ویروس موجب بوجود آمدن عفونت مزمن می‌شود. حدود ۴۰ تا ۸۰٪ این عفونت‌ها با درمان از بین می‌روند.<ref>{{cite journal|last=Torresi|first=J|coauthors=Johnson, D, Wedemeyer, H|title=Progress in the development of preventive and therapeutic vaccines for hepatitis C virus.|journal=Journal of hepatology|date=2011 Jun|volume=54|issue=6|pages=1273–85|pmid=21236312|doi=10.1016/j.jhep.2010.09.040}}</ref><ref>{{cite journal|last=Ilyas|first=JA|coauthors=Vierling, JM|title=An overview of emerging therapies for the treatment of chronic hepatitis C.|journal=Clinics in liver disease|date=2011 Aug|volume=15|issue=3|pages=515–36|pmid=21867934}}</ref> در موارد نادر، این عفونت می‌تواند بدون درمان از بین برود.<ref name=Book2011p4/> افرادی که دچار هپاتیت سی مزمن هستند باید از مصرف الکل و داروهایی که موجب تولید سم در کبد می‌شوند خودداری کنند،<ref name=AFP2010/> این افراد همچنین باید برای هپاتیت آ و هپاتیت ب واکسینه شوند.<ref name=AFP2010/> افراد مبتلا به سیروز کبدی می‌بایست به منظور تشخیص سرطان کبد آزمایش‌های فراصوتی انجام دهند.<ref name=AFP2010/> |
|||
=== داروها === |
|||
افرادی که آلودگی آنها به ویروس هپاتیت سی اثبات شده و دارای ناهنجاری‌های کبدی هستند می‌بایست به دنبال درمان خود باشند.<ref name=AFP2010/> درمان فعلی این بیماری ترکیبی است از پگ اینترفرون و داروی ضد ویروس ریباویرین که بسته به نوع ویروس هپاتیت سی ۲۴ تا ۴۸ هفته به طول می‌انجامد.<ref name=AFP2010/> آثار بهبودی در ۵۰ تا ۶۰٪ افراد درمان شده قابل مشاهده است.<ref name=AFP2010/> ترکیب بوسپروویر یا تلاپرویر با ریباویرین و پگ اینترفرون آلفا موجب بهبود واکنش به ژنوتیپ ۱ هپاتیت سی می‌شود.<ref name="pmid21828346">{{cite journal | author = Foote BS, Spooner LM, Belliveau PP | title = Boceprevir: a protease inhibitor for the treatment of chronic hepatitis C | journal = Ann Pharmacother | volume = 45| issue = 9 | pages = 1085–93 | year = 2011 | month = September | pmid = 21828346 | doi = 10.1345/aph.1P744 }}</ref><ref name="pmid21558488">{{cite journal | author = Smith LS, Nelson M, Naik S, Woten J | title = Telaprevir: an NS3/4A protease inhibitor for the treatment of chronic hepatitis C |journal = Ann Pharmacother | volume = 45 | issue = 5 | pages = 639–48 | year = 2011 | month = May | pmid = 21558488 | doi = 10.1345/aph.1P430}}</ref><ref name="pmid21898493">{{cite journal | author = Ghany MG, Nelson DR, Strader DB, Thomas DL, Seeff LB | title = An update on treatment of genotype 1 chronic hepatitis C virus infection: 2011 practice guideline by the American Association for the Study of Liver Diseases | journal = Hepatology | volume = 54 | issue = 4 | pages = 1433–44 | year = 2011 | month = October | pmid = 21898493 | pmc = 3229841 | doi = 10.1002/hep.24641}}</ref> پیدایش عوارض جانبی با درمان این بیماری امری عادی است؛ نیمی از افرادی که درمان می‌شوند دچار علائم آنفلوانزا مانند، و یک سوم آنها دچار مشکلات احساسی می‌شوند.<ref name=AFP2010/>درمان در طول شش ماهه اول این بیماری موثر تر از زمانی است که هپاتیت سی مزمن می‌شود.<ref name=Tah2009/> اگر شخصی دچار عفونت جدیدی شود و با گذشت هشت تا دوازده هفته این عفونت از بین نرود، به وی توصیه می‌شود تا از پگ اینترفرون (pegylated interferon) به مدت ۲۴ هفته استفاده کند.<ref name=Tah2009/> برای افراد مبتلا به تالاسمی (نوعی اختلال خونی)، ریباویرین (ribavirin) مفید به نظر می‌رسد، اما این دارو نیاز به تزریق خون را افزایش می‌دهد. .<ref>{{cite journal |author=Alavian SM, Tabatabaei SV |title=Treatment of chronic hepatitis C in polytransfused thalassaemic patients: a meta-analysis |journal=J. Viral Hepat.|volume=17 |issue=4 |pages=236–44 |year=2010 |month=April |pmid=19638104|doi=10.1111/j.1365-2893.2009.01170.x }}</ref> |
|||
=== طب جایگزین === |
|||
طرفداران این طب ادعا می‌کنند که بسیاری از درمانهای جایگزین نظیر خار شیری، جینسنگ، و نقره کلوئیدی برای هپاتیت سی مفید می‌باشند.<ref name=NCCAM>[http://nccam.nih.gov/health/providers/digest/hepatitisC-science.htm?nav=cd Hepatitis C and CAM: What the Science Says]. ''[[NCCAM]]'' March 2011. (Retrieved 07 March 2011)</ref> با این حال، هیچ کدام از این درمانهای جایگزین بهبود درمانی هپاتیت سی را از خود نشان نداده‌اند، و هیچ مدرکی دال بر اینکه درمانهای جایگزین تاثیری بر ویروس این بیماری داشته باشند وجود ندارد.<ref name=NCCAM/><ref>{{cite journal|last=Liu|first=J|coauthors=Manheimer, E, Tsutani, K, Gluud, C|title=Medicinal herbs for hepatitis C virus infection: a Cochrane hepatobiliary systematic review of randomized trials.|journal=The American journal of gastroenterology|date=2003 Mar|volume=98|issue=3|pages=538–44|pmid=12650784}}</ref><ref>{{cite journal|last=Rambaldi|first=A|coauthors=Jacobs, BP, Gluud, C|title=Milk thistle for alcoholic and/or hepatitis B or C virus liver diseases.|journal=Cochrane database of systematic reviews (Online)|date=2007-10-17|issue=4|pages=CD003620|pmid=17943794}}</ref> |
|||
== پیش بینی روند بیماری == |
|||
بسته به نوع ژنوتیپ، واکنش‌ها نسبت به درمان می‌تواند متفاوت باشد. در افرادی که ژنوتیپ ۱ ویروس هپاتیت سی را دارند و طول دوره درمانی آنها ۴۸ هفته است میزان واکنش طولانی مدت حدود ۴۰ تا ۵۰٪ می‌باشد.<ref name=NEJM2011/> در ۷۰ تا ۸۰٪ افرادی که ژنوتیپ ۲ و ۳ ویروس هپاتیت سی را دارند و طول دوره درمانی آنها ۲۴ هفته می‌باشد واکنش طولانی مدت روی می‌دهد.<ref name=NEJM2011/> در افرادی که ژنوتیپ ۴ دارند و طول دوره درمانی آنها ۴۸ هفته می‌باشد میزان واکنش طولانی مدت حدود ۶۵٪ می‌باشد. در حال حاضر نشانه‌های درمانی در بیماری ژنوتیپ ۶ کم می‌باشد، و این نشانه‌های درمانی برای دوره درمانی ۴۸ هفته‌ای بوده و دوز آن نیز به میزان دوز بیماری ژنوتیپ ۱ می‌باشد.<ref>{{cite journal |author=Fung J, Lai CL, Hung I, ''et al. '' |title=Chronic hepatitis C virus genotype 6 infection: response to pegylated interferon and ribavirin |journal=The Journal of Infectious Diseases |volume=198 |issue=6|pages=808–12 |year=2008 |month=September |pmid=18657036 |doi=10.1086/591252}}</ref> |
|||
== همه گیر شناسی == |
|||
[[تصویر:HCV_prevalence_1999.png|thumb|میزان شیوع هپاتیت سی در جهان در سال ۱۹۹۹]] |
|||
[[تصویر:Hepatitis_C_world_map_-_DALY_-_WHO2004.svg|thumb|تعداد سالهایی که بیمار با ناتوانی زندگی کرده است برای هپاتیت سی در سال ۲۰۰۴ از میان هر ۱۰۰،۰۰۰ نفر |
|||
{{Multicol}} |
|||
{{legend|#b3b3b3|no data}} |
|||
{{legend|#ffff65|<10}} |
|||
{{legend|#fff200|۱۰-۱۵}} |
|||
{{legend|#ffdc00|۱۵-۲۰}} |
|||
{{legend|#ffc600|۲۰-۲۵}} |
|||
{{legend|#ffb000|۲۵-۳۰}} |
|||
{{legend|#ff9a00|۳۰-۳۵}} |
|||
{{Multicol-break}} |
|||
{{legend|#ff8400|۳۵-۴۰}} |
|||
{{legend|#ff6e00|۴۰-۴۵}} |
|||
{{legend|#ff5800|۴۵-۵۰}} |
|||
{{legend|#ff4200|۵۰-۷۵}} |
|||
{{legend|#ff2c00|۷۵–۱۰۰}} |
|||
{{legend|#cb0000|>۱۰۰}} |
|||
{{Multicol-end}}]] |
|||
بین ۱۳۰ تا ۱۷۰ میلیون نفر، یا ۳٪ جمعیت جهان، با هپاتیت سی مزمن زندگی می‌کنند.<ref name=WHO2011/> هر ساله بین ۳ تا ۴ میلیون نفر به این ویروس آلوده می‌شوند، و سالیانه بیش از ۳۵۰،۰۰۰ نفر به خاطر بیماری‌های مربوط به هپاتیت سی می‌میرند.<ref name=WHO2011/> ترکیبی از مصرف ایدوکسوریدین (IDU) و داروهای تزریقی و یا تجهیزات پزشکی ضد عفونی نشده در قرن بیستم منجر به افزایش قابل توجه این میزان شده است.<ref name="World2007"/> |
|||
در ایالات متحده حدود ۲٪ از مردم به هپاتیت سی مبتلا هستند،<ref name=AFP2010/> و هر ساله بین ۳۵،۰۰۰ تا ۱۸۵،۰۰۰ نفر به این بیماری مبتلا می‌شوند. میزان شیوع این بیماری در ایالات متحده از دهه ۱۹۹۰ به خاطر بهبود آزمایش‌های خونی قبل از تزریق خون کاهش یافته است.<ref name=Tah2009/> مرگ و میر ناشی از ویروس هپاتیت سی در ایالات متحده سالیانه بین ۸،۰۰۰ تا ۱۰،۰۰۰ نفر می‌باشد. از آنجایی که افراد قبل از آزمایش ویروس هپاتیت سی با تزریق خون به این بیماری دچار شده و می‌میرند، انتظار می‌رود که این میزان مرگ و میر افزایش یابد.<ref>{{cite book|last=Colacino|first=ed. by J. M.|title=Hepatitis prevention and treatment|year=2004|publisher=Birkhäuser|location=Basel|isbn=9783764359560|pages=32|url=http://books.google.ca/books?id=KwSWN_QtVLUC&pg=PA32|coauthors=Heinz, B. A.}}</ref> |
|||
میزان آلودگی به ویروس این بیماری در برخی از کشورهای آفریقایی و آسیایی بالا است.<ref>{{cite book|last=al.]|first=edited by Gary W. Brunette ... [et|title=CDC health information for international travel: the Yellow Book 2012|publisher=Oxford University|location=New York|isbn=9780199769018|pages=231|url=http://books.google.ca/books?id=597F4ZVu7eQC&pg=PT231}}</ref> کشورهایی که میزان آلودگی بالایی دارند شامل مصر (۲۲٪)، پاکستان (۴٫۸٪) و چین (۳۰۲٪) می‌باشند.<ref name=WHO2011>{{cite web | title=WHO Hepatitis C factsheet|url=http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs164/en/index.html | year=2011 |accessdate=2011-07-13}}</ref> میزان بالای این آلودگی در مصر مربوط می‌شود به حرکت در حال حاضر متوقف شده این کشور در درمان همگانی شیستو زومیازیس (schistosomiasis) با استفاده از سرنگ‌های شیشه‌ای که به طور نامناسبی ضد عفونی شده بودند.<ref name=World2007/> |
|||
== تاریخچه == |
|||
در اواسط دهه ۱۹۷۰، هاروی جی آلتر (Harvey J. Alter)، رئیس بخش بیماری‌های عفونی سازمان انتقال خون واقع در موسسات ملی بهداشت، و تیم تحقیقاتی اش اثبات کردند که در اکثر موارد ویروس هپاتیت آ یا هپاتیت ب نقشی در بروز هپاتیت پس از تزریق خون به بیمار ندارند. علیرغم این اکتشاف، در طول دهه بعد تلاشهای تحقیقاتی بین المللی برای تشخیص ویروس این بیماری با شکست مواجه شد. در سال ۱۹۸۷، مایکل هاگتون (Michael Houghton)، کوی لیم چو (Qui-Lim Choo)، و جورج کو (George Kuo) در شرکت کایرون (Chiron) با همکاری دکتر دی دبیلیو برادلی (D.W. Bradley) از مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها، به منظور تشخیص اورگانیسم ناشناخته و انجام آزمایش تشخیصی از یک شیوه جدید تولید مثل مولوکولی ااستفاده کردند.<ref name = Boyer>{{cite book | isbn = 9780792387602 | last = Boyer | first = JL | title = Liver cirrhosis and its development: proceedings of the Falk Symposium 115 | pages = [http://books.google.ca/books?id=n5P696E7T0wC&pg=PA344#v=onepage&q&f=false 344] | publisher =[[Springer Science+Business Media|Springer]] | year = 2001 }}</ref> در سال ۱۹۸۸، آلتر (Alter) ویروس مورد نظر را با تایید وجود آن در گروهی از نمونه‌های هپاتیت غیر آ و غیر ب به اثبات رسانید. در آوریل ۱۹۸۹، کشف ویروس هپاتیت سی در دو مقاله در مجله «ساینس» منتشر شد.<ref name="choo">{{cite journal|author=Choo QL, Kuo G, Weiner AJ, Overby LR, Bradley DW, Houghton M |title=Isolation of a cDNA clone derived from a blood-borne non-A, non-B viral hepatitis genome |journal=Science |volume=244 |issue=4902 |pages=359–62 |year=1989 |month=April |pmid=2523562 |doi=10.1126/science.2523562}}</ref><ref name="kuo">{{cite journal |author=Kuo G, Choo QL, Alter HJ, ''et al. '' |title=An assay for circulating antibodies to a major etiologic virus of human non-A, non-B hepatitis |journal=Science |volume=244 |issue=4902 |pages=362–4 |year=1989 |month=April |pmid=2496467 |doi=10.1126/science.2496467}}</ref> |
|||
این کشف منجر به پیشرفت‌های مهمی در زمینه تشخیص بیماری و درمان ضد ویروسی شد.<ref name = Boyer/> در سال ۲۰۰۰، دکتر آلتر (Alter) و هاگتون (Houghton) به خاطر «کار پیشگامانه خود که منجر به کشف ویروس هپاتیت سی و توسعه شیوه‌های آزمایشی که باعث کاهش خطر ابتلا به هپاتیت مرتبط با تزریق خون در ایالات متحده از ۳۰٪ در سال ۱۹۷۰ به صفر درصد در سال ۲۰۰ شد» مفتخر به دریافت جایزه لاسکر برای پژوهش پزشکی بالینی شدند.<ref>[http://web.archive.org/web/20080225184627/http://www.laskerfoundation.org/awards/library/2000clinical.shtml2000 Winners Albert Lasker Award for Clinical Medical Research], The Lasker Foundation. Retrieved 20 February 2008.</ref> |
|||
شرکت کایرون (Chiron) حق انحصاری کشف ویروس و تشخیص آن را چندین بار به نام خود به ثبت رسانید.<ref name="houghton">Houghton, M. , Q. -L. Choo, and G. Kuo. ''NANBV Diagnostics and Vaccines. '' European Patent No. EP-0-3 18-216-A1. European Patent Office (filed 18 November 1988, published 31 May 1989).</ref> در سال ۱۹۹۰ سی دی سی (CDC) پس از اینکه شرکت کایرون (Chiron) ۱٫۹ میلون دلار به سی دی سی (CDC) و ۳۳۷،۵۰۰ دلار به برادلی (Bradley) پرداخت کرد از تقاضانامه ثبت حق انحصاری خود صرفنظر کرد. در سال ۱۹۹۴، برادلی (Bradley) که به دنبال بی اعتبار کردن ثبت امتیاز انحصاری توسط شرکت کایرون (Chiron) و دریافت خسارت و حق کشف بود، دادخواستی را علیه این شرکت تنظیم و خود را به عنوان شریک کشف ویروس معرفی کرد. وی پس از ناکام ماندن در دادگاه استیناف از این دادخواست خود صرفنظر کرد.<ref>{{cite web|last=Wilken|first=Judge|title=United States Court of Appeals for the Federal Circuit|url=http://www.ll.georgetown.edu/federal/judicial/fed/opinions/96opinions/96-1536.html|work=United States Court of Appeals for the Federal Circuit|accessdate=11 January 2012}}</ref> |
|||
== جامعه و فرهنگ == |
|||
اتحادیه جهانی هپاتیت روز جهانی هپاتیت را برپا می‌کند. مراسم این روز همه ساله در ۲۸ جولای برگزار می‌گردد.<ref>{{cite journal|last=Eurosurveillance editorial|first=team|title=World Hepatitis Day 2011.|journal=Euro surveillance: bulletin europeen sur les maladies transmissibles = European communicable disease bulletin|date=2011-07-28|volume=16|issue=30|pmid=21813077}}</ref> هزینه‌های اقتصادی هپاتیت سی هم برای خود فرد و هم برای اجتماع قابل توجه می‌باشند. در سال ۲۰۰۳ در ایالات متحده متوسط هزینه مادام العمر این بیماری چیزی حدود ۳۳،۴۰۷ دلار برآورد شده است،<ref name=Cost2006>{{cite journal|last=Wong|first=JB|title=Hepatitis C: cost of illness and considerations for the economic evaluation of antiviral therapies.|journal=PharmacoEconomics|year=2006|volume=24|issue=7|pages=661–72|pmid=16802842}}</ref> و تا تاریخ ۲۰۱۱ این هزینه بعلاوه هزینه پیوند کبد چیزی حدود ۲۰۰،۰۰۰ دلار برآورد شده است.<ref name=Cost2011/> در کانادا هزینه یک دوره درمانی ضد ویروسی در سال ۲۰۰۳ ۳۰،۰۰۰ دلار کانادا می‌بود،<ref>{{cite web|title=Hepatitis C Prevention, Support and Research ProgramHealth Canada|url=http://www.phac-aspc.gc.ca/hepc/pubs/psrpmideval-ppsrevalinter/i_problem-eng.php|work=Public Health Agency of Canada|accessdate=10 January 2012|month=Nov|year=2003}}</ref> این در حالی است که در سال ۱۹۹۸ هزینه این دوره درمانی در ایالات متحده بین ۹،۲۰۰ تا ۱۷،۶۰۰ دلار می‌بود.<ref name=Cost2006/> در بسیاری از مناطق دنیا مردم قادر به پرداخت هزینه درمان ضد ویروسی نمی‌باشند چرا که این افراد تحت پوشش بیمه درمانی نیستند و یا نوع بیمه‌ای که دارند هزینه‌ای در قبال درمانهای ضد ویروسی پرداخت نمی‌کند.<ref>{{cite book|last=Zuckerman|first=edited by Howard Thomas, Stanley Lemon, Arie|title=Viral Hepatitis.|year=2008|publisher=John Wiley & Sons|location=Oxford|isbn=9781405143882|pages=532|url=http://books.google.ca/books?id=nT2dauLXoYAC&pg=PA532|edition=3rd ed.}}</ref> |
|||
== تحقیقات == |
|||
از سال ۲۰۱۱، حدود ۱۰۰ نوع دارو برای هپاتیت سی در حال ساخت می‌باشد.<ref name=Cost2011>{{cite journal|last=El Khoury|first=A. C.|coauthors=Klimack, W. K. , Wallace, C. , Razavi, H.|title=Economic burden of hepatitis C-associated diseases in the United States|journal=Journal of Viral Hepatitis|date=1 December 2011|doi=10.1111/j.1365-2893.2011.01563.x}}</ref> این داروها شامل واکسن‌هایی می‌شوند که برای درمان هپاتیت استفاده می‌شوند، و همچنین تعدیل کنندگان سیستم ایمنی، و بازدارنده‌های سیکلوفیلین می‌باشند.<ref>{{cite journal|last=Ahn|first=J|coauthors=Flamm, SL|title=Hepatitis C therapy: other players in the game|journal=Clinics in liver disease|date=2011 Aug|volume=15|issue=3|pages=641–56|pmid=21867942|doi=10.1016/j.cld.2011.05.008}}</ref> ظهور همه این درمانهای بالقوه جدید به دلیل شناخت بهتر ویروس هپاتیت سی بوده است.<ref>{{cite journal|last=Vermehren|first=J|coauthors=Sarrazin, C|title=New HCV therapies on the horizon.|journal=Clinical microbiology and infection: the official publication of the European Society of Clinical Microbiology and Infectious Diseases|date=2011 Feb|volume=17|issue=2|pages=122–34|pmid=21087349}}</ref> |
|||
== منابع == |
|||
{{پانویس|۲|چپ‌چین=بله}} |
|||
[[رده:بیماری‌های آمیزشی]] |
[[رده:بیماری‌های آمیزشی]] |
||
نسخهٔ ۱۴ اکتبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۶:۴۸
| هپاتیت سی | |
|---|---|
| تخصص | بیماری عفونی (تخصص پزشکی)  |
| فراوانی | 22% (مصر), 48% (پاکستان), 32% (جمهوری خلق چین) |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | B17.1, B18.2 |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 070.70,070.4, 070.5 |
| اُمیم | 609532 |
| دادگان بیماری‌ها | 5783 |
| مدلاین پلاس | 000284 |
| ئی‌مدیسین | med/۹۹۳ ped/979 |
| پیشنت پلاس | هپاتیت سی |
| سمپ | D006526 |
هپاتیت سی (به انگلیسی: Hepatitis C) نوعی عفونت است که عمدتا کبد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ویروس هپاتیت سی (HCV)علت این بیماری است.[۱]هپاتیت سی اغلب هیچ علائمی ندارد، اما عفونت مزمن موجب زخم شدن کبد می‌شود، و پس از چند سال به سیروز کبد می‌انجامد. در بعضی موارد، افراد مبتلا به سیروز کبد همچنین دارای نارسایی کبد، سرطان کبد، و یا عروق بسیار متورم مری و معده می‌باشند که این مورد آخر می‌تواند منجر به خونریزی تا حد مرگ شود. .[۱]
افراد اغلب از طریق تماس خونی ناشی از استعمال درون وریدی مواد مخدر، تجهیزات پزشکی ضد عفونی نشده، و تزریق خون به هپاتیت سی مبتلا می‌شوند. به صورت تخمینی ۱۳۰ تا ۱۷۰ میلیون نفر در سراسر جهان به هپاتیت سی مبتلا هستند. دانشمندان در دهه ۱۹۷۰ تحقیقات در مورد HVC را آغاز کردند و در ۱۹۸۹ وجود این بیماری را تأیید نمودند.[۲] این ویروس به عنوان عامل بیماری در سایر حیوانات شناخته نشده است.
پگ اینترفرون و ریباویرین داروهای استاندارد برای HVC هستند. بین ۵۰٪ تا ۸۰٪ افرادی که با این داروها تحت معالجه قرار می‌گیرند، درمان می‌شوند. کسانی که به سیروز یا سرطان کبد دچار می‌شوند، ممکن است به پیوند کبد نیاز پیدا کنند، ولی ویروس اغلب پس از پیوند مجددا عود می‌کند.[۳] هیچ واکسنی برای هپاتیت سی وجود ندارد.
علایم و نشانه ها
هپاتیت سی تنها در ۱۵٪ موارد به علایم حاد منجر می‌شود.[۴] علایم اغلب ملایم و نامشخص هستند، از جمله کاهش اشتها، خستگی، تهوع، دردهای مفصلی یا عضلانی، و کاهش وزن.[۵]تنها موارد کمی از عفونت حاد با زردی همراه است.[۶] عفونت در ۱۰-۵۰٪ افراد و بیش از سایرین در بانوان جوان، بدون درمان بهبود می‌یابد.[۶]
عفونت مزمن
هشتاد درصد افرادی که در معرض این ویروس قرار می‌گیرند، به عفونت مزمن دچار می‌شوند.[۷]اکثر افراد در دهه‌های نخستین عفونت، کمترین و یا هیچ علائمی را تجربه نمی‌کنند،[۸] اگرچه هپاتیت سی مزمن می‌تواند با خستگی همراه باشد. .[۹] هپاتیت سی در میان افرادی که برای چندین سال به این بیماری مبتلا بوده‌اند، علت اصلی سیروز کبد و سرطان کبد است.[۳] بین ۱۰-۳۰٪ از افرادی که بیش از ۳۰ سال مبتلا بوده‌اند، به سیروز کبد دچار می‌شوند.[۳][۵]سیروز کبد در افرادی که همچنین به هپاتیت بی یا HIV مبتلا بوده‌اند، معتادان الکلی و مردان شایع تر است. [۵] افرادی که به سیروز کبد مبتلا می‌شوند، با خطری ۲۰ برابر بیشتر در ابتلا به سرطان کبد مواجه هستند؛ با میزان ۱-۳٪ در سال.[۳][۵] در معتادان به الکل، خطر ابتلا ۱۰۰ برابر بیشتر است.[۱۰] هپاتیت سی علت ۲۷٪ از موارد سیروز کبد و ۲۵٪ از موارد سرطان کبد است.[۱۱]
سیروز کبد می‌تواند منجر به فشار خون بالا در رگ‌های متصل به کبد، تجمع مایعات در شکم، خونریزی یا کبودی به سادگی، رگ‌های بزرگ شده، به خصوص در مری و معده، زردی (زرد شدن پوست)، و آسیب مغزی گردد.[۱۲]
اثرات خارج از کبد
هپاتیت سی همچنین در موارد نادر با سندروم شوگرن (نوعی اختلال در سیستم دفاعی بدن)، تعداد کم تر از حد طبیعی پلاکت‌های خون، بیماری مزمن پوستی، دیابت، و لنفومای غیر هاجکینی همراه است.[۱۳][۱۴]
علت
ویروس هپاتیت سی یک ویروس RNA کوچک پوشینه دار تک زنجیره‌ای مثبت است.[۳] این ویروس عضو جنس "هپاسی ویروس" در خانواده ‘‘فلاوی ویریده’’ است.[۹] HVC ۷ ژنوتایپ اصلی دارد.[۱۵] در ایالات متحده آمریکا، ژنوتایپ ۱ در ۷۰٪ موارد عامل بیماری است، و هر یک از دیگر ژنوتایپ‌ها ۱٪ موارد را ناشی می‌شوند.[۵] در آمریکا و اروپا نیز ژنوتایپ ۱ شایع ترین نوع است.[۳]
سرایت
راه اصلی سرایت بیماری در کشورهای توسعه یافته استعمال درون وریدی مواد مخدر (IDU)است. در کشورهای در حال توسعه، راه‌های اصلی عبارتند از تزریق خون و شیوه‌های پزشکی غیر ایمن[۱۶] علت سرایت در ۲۵٪ موارد نامعلوم باقی می‌ماند. ;[۱۷] ولی تعداد زیادی از این موارد احتمالا به علت استعمال درون وریدی مواد مخدر هستند.[۶]
استعمال درون وریدی مواد مخدر
استعمال درون وریدی مواد مخدر (IDU)یک عامل مهم ریسک برای هپاتیت سی در بسیاری از قسمت‌های جهان است. .[۱۸] یک بررسی از ۷۷ کشور نشان می‌دهد که در ۲۵ کشور میزان هپاتیت سی در جمعیت مصرف کننده مواد مخدر بین ۶۰٪ تا ۸۰٪ است؛ از جمله آمریکا[۷] و چین.[۱۸] دوازده کشور دارای میزانی بیش از ۸۰٪ هستند.[۷] در میان مصرف کنندگان مواد مخدر ده میلیون نفر به هپاتیت سی مبتلا هستند؛ چین (۱٫۶ میلیون)، ایالات متحده (۱٫۵ میلیون)، و روسیه (۱٫۳ میلیون) بیشترین میزان مجموع مبتلایان را دارند.[۷]میزان هپاتیت سی در میان زندانیان در ایالات متحده ۱۰ تا ۲۰ برابر این میزان در جمعیت عمومی است، که این مطالعات نشان دهنده رفتارهای پرخطر مانند استعمال درون وریدی مواد مخدر (IDU) و خالکوبی با تجهیزات غیر استریل است. .[۱۹][۲۰]
تماس در حین مراقبت‌های پزشکی
تزریق خون، فرآورده‌های خونی، و پیوند اعضا بدون آزمایش HCV ریسک بالای ابتلا را ایجاد می‌کند.[۵] ایالات متحده آزمایش جهانی را در سال ۱۹۹۲ پایه ریزی کرد. از آن زمان تا کنون میزان ابتلا با کاهشی تا میزان یک در ۱۰٬۰۰۰ تا ۱۰٬۰۰۰٬۰۰۰ در واحدهای خون[۶][۱۷] از میزان یک در ۲۰۰ واحد خون روبه رو بوده است. .[۲۱] این ریسک کم، باقی می‌ماند زیرا یک دوره حدودا ۱۱-۷۰ روزه بین این که یک اهداکننده خون احتمالی، هپاتیت سی بگیرد و این که جواب آزمایش خون مثبت باشد، زمان وجود دارد. .[۱۷] برخی کشورها هنوز به دلیل هزینه آن، برای هپاتیت سی آزمایش انجام نمی‌دهند.[۱۱]
کسی که از سوزن یک فرد مبتلا به HVC زخم ناشی از سوزن برمی دارد، پس از آن با احتمال ۱٫۸٪ ابتلا به بیماری رو به رو است.[۵] این احتمال بیشتر است چنانچه سوزن به کار رفته خالی و زخم عمیق باشد. .[۱۱] در تماس مخاط با خون هم ریسک ابتلا وجود دارد؛ اما این ریسک کم است، و اگر تماس خونی بر روی پوست سالم رخ دهد، هیچ ریسکی وجود ندارد.[۱۱]
تجهیزات بیمارستانی نیز هپاتیت سی را انتقال می‌دهند، از جمله: استفاده مجدد از سوزن‌ها و سرنگ‌ها، استفاده چندباره از شیشه‌های دارو، کیسه‌های تنفسی، و تجهیزات جراحی غیر استریل.[۱۱] استانداردهای ضعیف در تسهیلات پزشکی و دندانپزشکی دلیل اصلی شیوع HCV در مصر است که بیشترین میزان ابتلا در جهان را داراست.[۲۲]
آمیزش جنسی
این که آیا هپاتیت سی از راه آمیزش جنسی قابل انتقال است، نامعلوم است.[۲۳] در حالی که بین رفتار جنسی پرخطر و هپاتیت سی پیوندی وجود دارد، روشن نیست که آیا انتقال بیماری ناشی از مصرف مواد مخدر است که به آن اشاره‌ای نشده، یا خود رابطه جنسی.[۵] شواهد نشان می‌دهد که ریسکی برای زوج‌های متشکل از دو جنس مخالف که با افراد دیگر رابطه جنسی ندارند، وجود ندارد.[۲۳] اعمال جنسی که سطوح بالای آسیب به لایه درونی مجرای مقعد را دربرمی گیرد، مانند دخول از راه مقعد، و یا اعمالی که هنگامی اتفاق می‌افتد که بیماری‌های منتقل شونده از راه آمیزش جنسی، از جمله HIV یا زخم در ناحیه تناسلی، نیز وجود دارند، ریسک ابتلا ایجاد می‌کنند.[۲۳] دولت ایالات متحده تنها برای جلوگیری از انتقال هپاتیت سی در افراد دارای چند شریک جنسی، استفاده از کاندوم را توصیه می‌کند.[۲۴]
پیرسینگ‌های بدن
خالکوبی با دو یا سه برابر خطر بیشتر هپاتیت سی همراه است.[۲۵] این می‌تواند به دلیل لوازم استریل نشده یا آلودگی رنگ‌های استفاده شده باشد.[۲۵] خالکوبی یا سوراخ کردن بدن (پیرسینگ) که پیش از اواسط دهه ۱۹۸۰ یا به صورت غیرحرفه‌ای انجام می‌شد نگران کننده است، چرا که ممکن است تکنیک‌های استریل کردن در این شرایط ضعیف باشد. ریسک در خالکوبی‌های بزرگ تر بیشتر می‌شود.[۲۵] تقریبا نیمی از زندانیان از لوازم خالکوبی غیراستریل مشترک استفاده می‌کنند.[۲۵] به ندرت در مراکز مجاز خالکوبی ابتلا مستقیم به HCV رخ می‌دهد.[۲۶]
تماس با خون
لوازم بهداشتی شخصی مانند تیغ‌ها، مسواک، و لوازم مانیکور و پدیکور می‌توانند با خون تماس پیدا کنند. به اشتراک گذاشتن آنها افراد را در معرض خطر HCV قرار می‌دهد.[۲۷][۲۸] افراد باید مراقب بریدگی‌ها، زخم‌ها، و دیگر خونریزی‌ها باشند.[۲۸] HCV از طریق تماسهای معمول مانند بغل کردن، بوسیدن، یا غذا خوردن از ظروف یا وسایل آشپزی مشترک شیوع پیدا نمی‌کند.[۲۸]
انتقال از مادر به بچه
انتقال هپاتیت سی از مادر مبتلا به فرزند وی در کمتر از ۱۰٪ بارداری‌ها اتفاق می‌افتد.[۲۹] هیچ اقدامی وجود ندارد که بتواند این ریسک را تغییر دهد.[۲۹] انتقال می‌تواند در دوره بارداری یا زایمان اتفاق افتد. یک زایمان طولانی با خطر بیشتر انتقال در ارتباط است.[۱۷] هیچ مدرکی مبنی بر اینکه تغذیه از شیر مادر HCV را انتقال می‌دهد وجود ندارد، گرچه مادر مبتلا باید از شیر دادن به نوزاد، در صورت شکاف و خونریزی از نوک سینه[۳۰] یا در صورتی که بار ویروسی وی زیاد است، خودداری کند.[۱۷]
تشخیص
آزمایش‌های تشخیص هپاتیت سی عبارتند از: آنتی بادی HCV، تست الایزا (ELISA)، وسترن بلات، HCV RNA کمی.[۵] واکنش زنجیره‌ای پلی مراز (PCR)، می‌تواند HCV RNA را یک تا دو هفته پس از ابتلا شناسایی کند، در حالی که آنتی بادی‌ها ممکن است برای شکل گیری و نمایاندن خود به زمان بسیار بیشتری نیاز داشته باشند.[۱۲] هپاتیت سی مزمن، ابتلا به ویروس هپاتیت سی است که بر اساس حضور RNA خود، تا شش ماه مقاومت نشان می‌دهد. .[۸] به این دلیل که بیماری‌های مزمن معمولا تا ده‌ها سال علایمی نشان نمی‌دهند،[۸] پزشکان بالینی عموما از طریق آزمایش‌های عملکرد کبد و یا در حین آزمایش‌های روتین از افراد دارای ریسک بالا، به این بیماری پی می‌برند. آزمایش نمی‌تواند بین بیماری‌های مزمن و حاد تمایزی قایل شود.[۱۱]
آزمایش خون
آزمایش هپاتیت سی معمولا با آزمایش‌های خون آغاز می‌شود تا با استفاده از روش ایمونواسی آنزیمی وجود پاد تنها در ویروس هپاتیت سی تشخیص داده شوند.[۵] اگر آزمایش مثبت باشد، برای تایید صحت ایمونواسی و به منظور تعیین شدت بیماری آزمایش دومی انجام می‌شود.[۵] آزمایش recombinant immunoblot صحت ایمونواسی را تایید کرده، و واکنش زنجیره‌ای پلیمراز ویروس هپاتیت سی و اسید ریبونوکلیئیک (RNA) شدت بیماری را تعیین می‌کند.[۵] اگر اثری از اسید ریبونوکلیئیک (RNA) و جود نداشته باشد و آزمایش immunoblot مثبت باشد، این به این معنی است که شخص قبلا به ویروس آلوده شده اما یا بوسیله معالجه و یا خود به خود این ویروس از بین رفته است؛ اگر آزمایش immunoblot منفی باشد، به این معنی است که آزمایش ایمونواسی اشتباه بوده است.[۵] برای مثبت بودن آزمایش‌های ایمونواسی بین شش تا هشت هفته باید از زمان آلودگی به ویروس گذشته باشد.[۹] آنزیم‌های کبدی در ابتدای آلودگی به ویروس متغییر می‌باشند؛[۸] معمولا پس از گذش هفت هفته از آلودگی به ویروس آنزیم‌های کبدی افزایش می‌یابند.[۹] آنزیم‌های کبدی ارتباط چندانی با شدت بیماری ندارند.[۹]
بافت برداری
بافت برداری‌های کبدی می‌توانند شدت آسیب کبدی را مشخص سازند، اما این فرایندها خطراتی نیز به همراه دارند[۳]. تغییرات معمولی که از طریق بافت برداری قابل تشخیص هستند تغییرات مربوط به لنفسیت‌های درون بافت کبد، فولیکول‌های لنفاوی در ورید باب، و مجاری صفرا می‌باشند.[۳] چندین آزمایش خون را می‌توان انجام داد که شدت آسیب را تعیین کرده و نیاز به بافت برداری را کاهش می‌دهند.[۳]
آزمایش
تنها بین ۵ تا ۵۰٪ کسانی که در ایالات متحده و کانادا به این ویروس آلوده هستند از وضعیت خود اطلاع دارند.[۲۵] برای افرادی که در خطر زیادی هستند، مانند کسانی که خالکوبی بر بدن خود دارند آزمایش توصیه می‌شود.[۲۵] آزمایش همچنین به افرادی که آنزیم کبدی بالایی دارند توصیه می‌شود چرا که آنزیم کبدی بالا در اغلب اوقات تنها نشانه مزمن هپاتیت می‌باشد.[۳۱] آزمایش دائم در ایالات متحده توصیه نمی‌شود.[۵]
پیشگیری
تا سال ۲۰۱۱ هیچ واکسنی برای هپاتیت سی وجود نداشته. تولید واکسن‌ها در حال پیشرفت بوده و برخی از این پیشرفت‌ها نتایج امیدبخشی را از خود نشان داده‌اند.[۳۲] ترکیبی از راهکارهای پیشگیرانه، نظیر طرح تعویض سرنگ و درمان سوء مصرف مواد، خطر ابتلا به هپاتیت سی را در بین تزریق کنندگان مواد حدود ۷۵٪ کاهش می‌دهد.[۳۳] آزمایش اهداکنندگان خون در سطح ملی امری مهم تلقی می‌شود، چرا که این کار به معنی پیروی از احتیاطات عمومی در درون مراکز مراقبت‌های بهداشتی است.[۹] درکشورهایی که به اندازه کافی سرنگ پاکیزه وجود ندارد، مراقبین سلامت باید داروها را از راه دهان به بیماران بدهند و نه از راه تزریق.[۱۱]
درمان
ویروس هپاتیت سی در ۵۰ تا ۸۰٪ مبتلایان به این ویروس موجب بوجود آمدن عفونت مزمن می‌شود. حدود ۴۰ تا ۸۰٪ این عفونت‌ها با درمان از بین می‌روند.[۳۴][۳۵] در موارد نادر، این عفونت می‌تواند بدون درمان از بین برود.[۶] افرادی که دچار هپاتیت سی مزمن هستند باید از مصرف الکل و داروهایی که موجب تولید سم در کبد می‌شوند خودداری کنند،[۵] این افراد همچنین باید برای هپاتیت آ و هپاتیت ب واکسینه شوند.[۵] افراد مبتلا به سیروز کبدی می‌بایست به منظور تشخیص سرطان کبد آزمایش‌های فراصوتی انجام دهند.[۵]
داروها
افرادی که آلودگی آنها به ویروس هپاتیت سی اثبات شده و دارای ناهنجاری‌های کبدی هستند می‌بایست به دنبال درمان خود باشند.[۵] درمان فعلی این بیماری ترکیبی است از پگ اینترفرون و داروی ضد ویروس ریباویرین که بسته به نوع ویروس هپاتیت سی ۲۴ تا ۴۸ هفته به طول می‌انجامد.[۵] آثار بهبودی در ۵۰ تا ۶۰٪ افراد درمان شده قابل مشاهده است.[۵] ترکیب بوسپروویر یا تلاپرویر با ریباویرین و پگ اینترفرون آلفا موجب بهبود واکنش به ژنوتیپ ۱ هپاتیت سی می‌شود.[۳۶][۳۷][۳۸] پیدایش عوارض جانبی با درمان این بیماری امری عادی است؛ نیمی از افرادی که درمان می‌شوند دچار علائم آنفلوانزا مانند، و یک سوم آنها دچار مشکلات احساسی می‌شوند.[۵]درمان در طول شش ماهه اول این بیماری موثر تر از زمانی است که هپاتیت سی مزمن می‌شود.[۱۲] اگر شخصی دچار عفونت جدیدی شود و با گذشت هشت تا دوازده هفته این عفونت از بین نرود، به وی توصیه می‌شود تا از پگ اینترفرون (pegylated interferon) به مدت ۲۴ هفته استفاده کند.[۱۲] برای افراد مبتلا به تالاسمی (نوعی اختلال خونی)، ریباویرین (ribavirin) مفید به نظر می‌رسد، اما این دارو نیاز به تزریق خون را افزایش می‌دهد. .[۳۹]
طب جایگزین
طرفداران این طب ادعا می‌کنند که بسیاری از درمانهای جایگزین نظیر خار شیری، جینسنگ، و نقره کلوئیدی برای هپاتیت سی مفید می‌باشند.[۴۰] با این حال، هیچ کدام از این درمانهای جایگزین بهبود درمانی هپاتیت سی را از خود نشان نداده‌اند، و هیچ مدرکی دال بر اینکه درمانهای جایگزین تاثیری بر ویروس این بیماری داشته باشند وجود ندارد.[۴۰][۴۱][۴۲]
پیش بینی روند بیماری
بسته به نوع ژنوتیپ، واکنش‌ها نسبت به درمان می‌تواند متفاوت باشد. در افرادی که ژنوتیپ ۱ ویروس هپاتیت سی را دارند و طول دوره درمانی آنها ۴۸ هفته است میزان واکنش طولانی مدت حدود ۴۰ تا ۵۰٪ می‌باشد.[۳] در ۷۰ تا ۸۰٪ افرادی که ژنوتیپ ۲ و ۳ ویروس هپاتیت سی را دارند و طول دوره درمانی آنها ۲۴ هفته می‌باشد واکنش طولانی مدت روی می‌دهد.[۳] در افرادی که ژنوتیپ ۴ دارند و طول دوره درمانی آنها ۴۸ هفته می‌باشد میزان واکنش طولانی مدت حدود ۶۵٪ می‌باشد. در حال حاضر نشانه‌های درمانی در بیماری ژنوتیپ ۶ کم می‌باشد، و این نشانه‌های درمانی برای دوره درمانی ۴۸ هفته‌ای بوده و دوز آن نیز به میزان دوز بیماری ژنوتیپ ۱ می‌باشد.[۴۳]
همه گیر شناسی
no data <10 ۱۰-۱۵ ۱۵-۲۰ ۲۰-۲۵ ۲۵-۳۰ ۳۰-۳۵ | ۳۵-۴۰ ۴۰-۴۵ ۴۵-۵۰ ۵۰-۷۵ ۷۵–۱۰۰ >۱۰۰ |
بین ۱۳۰ تا ۱۷۰ میلیون نفر، یا ۳٪ جمعیت جهان، با هپاتیت سی مزمن زندگی می‌کنند.[۴۴] هر ساله بین ۳ تا ۴ میلیون نفر به این ویروس آلوده می‌شوند، و سالیانه بیش از ۳۵۰،۰۰۰ نفر به خاطر بیماری‌های مربوط به هپاتیت سی می‌میرند.[۴۴] ترکیبی از مصرف ایدوکسوریدین (IDU) و داروهای تزریقی و یا تجهیزات پزشکی ضد عفونی نشده در قرن بیستم منجر به افزایش قابل توجه این میزان شده است.[۱۱] در ایالات متحده حدود ۲٪ از مردم به هپاتیت سی مبتلا هستند،[۵] و هر ساله بین ۳۵،۰۰۰ تا ۱۸۵،۰۰۰ نفر به این بیماری مبتلا می‌شوند. میزان شیوع این بیماری در ایالات متحده از دهه ۱۹۹۰ به خاطر بهبود آزمایش‌های خونی قبل از تزریق خون کاهش یافته است.[۱۲] مرگ و میر ناشی از ویروس هپاتیت سی در ایالات متحده سالیانه بین ۸،۰۰۰ تا ۱۰،۰۰۰ نفر می‌باشد. از آنجایی که افراد قبل از آزمایش ویروس هپاتیت سی با تزریق خون به این بیماری دچار شده و می‌میرند، انتظار می‌رود که این میزان مرگ و میر افزایش یابد.[۴۵] میزان آلودگی به ویروس این بیماری در برخی از کشورهای آفریقایی و آسیایی بالا است.[۴۶] کشورهایی که میزان آلودگی بالایی دارند شامل مصر (۲۲٪)، پاکستان (۴٫۸٪) و چین (۳۰۲٪) می‌باشند.[۴۴] میزان بالای این آلودگی در مصر مربوط می‌شود به حرکت در حال حاضر متوقف شده این کشور در درمان همگانی شیستو زومیازیس (schistosomiasis) با استفاده از سرنگ‌های شیشه‌ای که به طور نامناسبی ضد عفونی شده بودند.[۱۱]
تاریخچه
در اواسط دهه ۱۹۷۰، هاروی جی آلتر (Harvey J. Alter)، رئیس بخش بیماری‌های عفونی سازمان انتقال خون واقع در موسسات ملی بهداشت، و تیم تحقیقاتی اش اثبات کردند که در اکثر موارد ویروس هپاتیت آ یا هپاتیت ب نقشی در بروز هپاتیت پس از تزریق خون به بیمار ندارند. علیرغم این اکتشاف، در طول دهه بعد تلاشهای تحقیقاتی بین المللی برای تشخیص ویروس این بیماری با شکست مواجه شد. در سال ۱۹۸۷، مایکل هاگتون (Michael Houghton)، کوی لیم چو (Qui-Lim Choo)، و جورج کو (George Kuo) در شرکت کایرون (Chiron) با همکاری دکتر دی دبیلیو برادلی (D.W. Bradley) از مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها، به منظور تشخیص اورگانیسم ناشناخته و انجام آزمایش تشخیصی از یک شیوه جدید تولید مثل مولوکولی ااستفاده کردند.[۴۷] در سال ۱۹۸۸، آلتر (Alter) ویروس مورد نظر را با تایید وجود آن در گروهی از نمونه‌های هپاتیت غیر آ و غیر ب به اثبات رسانید. در آوریل ۱۹۸۹، کشف ویروس هپاتیت سی در دو مقاله در مجله «ساینس» منتشر شد.[۴۸][۴۹]
این کشف منجر به پیشرفت‌های مهمی در زمینه تشخیص بیماری و درمان ضد ویروسی شد.[۴۷] در سال ۲۰۰۰، دکتر آلتر (Alter) و هاگتون (Houghton) به خاطر «کار پیشگامانه خود که منجر به کشف ویروس هپاتیت سی و توسعه شیوه‌های آزمایشی که باعث کاهش خطر ابتلا به هپاتیت مرتبط با تزریق خون در ایالات متحده از ۳۰٪ در سال ۱۹۷۰ به صفر درصد در سال ۲۰۰ شد» مفتخر به دریافت جایزه لاسکر برای پژوهش پزشکی بالینی شدند.[۵۰] شرکت کایرون (Chiron) حق انحصاری کشف ویروس و تشخیص آن را چندین بار به نام خود به ثبت رسانید.[۵۱] در سال ۱۹۹۰ سی دی سی (CDC) پس از اینکه شرکت کایرون (Chiron) ۱٫۹ میلون دلار به سی دی سی (CDC) و ۳۳۷،۵۰۰ دلار به برادلی (Bradley) پرداخت کرد از تقاضانامه ثبت حق انحصاری خود صرفنظر کرد. در سال ۱۹۹۴، برادلی (Bradley) که به دنبال بی اعتبار کردن ثبت امتیاز انحصاری توسط شرکت کایرون (Chiron) و دریافت خسارت و حق کشف بود، دادخواستی را علیه این شرکت تنظیم و خود را به عنوان شریک کشف ویروس معرفی کرد. وی پس از ناکام ماندن در دادگاه استیناف از این دادخواست خود صرفنظر کرد.[۵۲]
جامعه و فرهنگ
اتحادیه جهانی هپاتیت روز جهانی هپاتیت را برپا می‌کند. مراسم این روز همه ساله در ۲۸ جولای برگزار می‌گردد.[۵۳] هزینه‌های اقتصادی هپاتیت سی هم برای خود فرد و هم برای اجتماع قابل توجه می‌باشند. در سال ۲۰۰۳ در ایالات متحده متوسط هزینه مادام العمر این بیماری چیزی حدود ۳۳،۴۰۷ دلار برآورد شده است،[۵۴] و تا تاریخ ۲۰۱۱ این هزینه بعلاوه هزینه پیوند کبد چیزی حدود ۲۰۰،۰۰۰ دلار برآورد شده است.[۵۵] در کانادا هزینه یک دوره درمانی ضد ویروسی در سال ۲۰۰۳ ۳۰،۰۰۰ دلار کانادا می‌بود،[۵۶] این در حالی است که در سال ۱۹۹۸ هزینه این دوره درمانی در ایالات متحده بین ۹،۲۰۰ تا ۱۷،۶۰۰ دلار می‌بود.[۵۴] در بسیاری از مناطق دنیا مردم قادر به پرداخت هزینه درمان ضد ویروسی نمی‌باشند چرا که این افراد تحت پوشش بیمه درمانی نیستند و یا نوع بیمه‌ای که دارند هزینه‌ای در قبال درمانهای ضد ویروسی پرداخت نمی‌کند.[۵۷]
تحقیقات
از سال ۲۰۱۱، حدود ۱۰۰ نوع دارو برای هپاتیت سی در حال ساخت می‌باشد.[۵۵] این داروها شامل واکسن‌هایی می‌شوند که برای درمان هپاتیت استفاده می‌شوند، و همچنین تعدیل کنندگان سیستم ایمنی، و بازدارنده‌های سیکلوفیلین می‌باشند.[۵۸] ظهور همه این درمانهای بالقوه جدید به دلیل شناخت بهتر ویروس هپاتیت سی بوده است.[۵۹]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Ryan KJ, Ray CG (editors), ed. (2004). Sherris Medical Microbiology (4th ed.). McGraw Hill. pp. 551–2. ISBN 0838585299.
{{cite book}}:|editor=has generic name (help) - ↑ Houghton M (2009). "The long and winding road leading to the identification of the hepatitis C virus". Journal of Hepatology. 51 (5): 939–48. doi:10.1016/j.jhep.2009.08.004. PMID 19781804.
{{cite journal}}: Unknown parameter|month=ignored (help) - ↑ ۳٫۰۰ ۳٫۰۱ ۳٫۰۲ ۳٫۰۳ ۳٫۰۴ ۳٫۰۵ ۳٫۰۶ ۳٫۰۷ ۳٫۰۸ ۳٫۰۹ ۳٫۱۰ Rosen, HR (2011-06-23). "Clinical practice. Chronic hepatitis C infection" (PDF). The New England journal of medicine. 364 (25): 2429–38. PMID 21696309.
- ↑ Maheshwari, A (2008-07-26). "Acute hepatitis C.". Lancet. 372 (9635): 321–32. doi:10.1016/S0140-6736(08)61116-2. PMID 18657711.
{{cite journal}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ ۵٫۰۰ ۵٫۰۱ ۵٫۰۲ ۵٫۰۳ ۵٫۰۴ ۵٫۰۵ ۵٫۰۶ ۵٫۰۷ ۵٫۰۸ ۵٫۰۹ ۵٫۱۰ ۵٫۱۱ ۵٫۱۲ ۵٫۱۳ ۵٫۱۴ ۵٫۱۵ ۵٫۱۶ ۵٫۱۷ ۵٫۱۸ ۵٫۱۹ ۵٫۲۰ ۵٫۲۱ Wilkins, T (2010-06-01). "Hepatitis C: diagnosis and treatment". American family physician. 81 (11): 1351–7. PMID 20521755.
{{cite journal}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ ۶٫۴ Chronic Hepatitis C Virus Advances in Treatment, Promise for the Future. Springer Verlag. 2011. p. 4. ISBN 9781461411918.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ Nelson, PK (2011-08-13). "Global epidemiology of hepatitis B and hepatitis C in people who inject drugs: results of systematic reviews". Lancet. 378 (9791): 571–83. doi:10.1016/S0140-6736(11)61097-0. PMID 21802134.
{{cite journal}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ Chronic Hepatitis C Virus Advances in Treatment, Promise for the Future. Springer Verlag. 2011. pp. 103–104. ISBN 9781461411918.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ ۹٫۴ ۹٫۵ Dolin, [edited by] Gerald L. Mandell, John E. Bennett, Raphael (2010). Mandell, Douglas, and Bennett's principles and practice of infectious diseases (7th ed. ed.). Philadelphia, PA: Churchill Livingstone/Elsevier. pp. Chapter 154. ISBN 978-0443068393.
{{cite book}}:|edition=has extra text (help);|first=has generic name (help) - ↑ Mueller, S (2009-07-28). "Alcoholic liver disease and hepatitis C: a frequently underestimated combination". World journal of gastroenterology: WJG. 15 (28): 3462–71. PMID 19630099.
{{cite journal}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ ۱۱٫۴ ۱۱٫۵ ۱۱٫۶ ۱۱٫۷ ۱۱٫۸ Alter, MJ (2007-05-07). "Epidemiology of hepatitis C virus infection". World journal of gastroenterology: WJG. 13 (17): 2436–41. PMID 17552026.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ ۱۲٫۴ Ozaras, R (2009 Apr). "Acute hepatitis C: prevention and treatment". Expert review of anti-infective therapy. 7 (3): 351–61. PMID 19344247.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Zignego AL, Ferri C, Pileri SA, Caini P, Bianchi FB (2007). "Extrahepatic manifestations of Hepatitis C Virus infection: a general overview and guidelines for a clinical approach". Digestive and Liver Disease. 39 (1): 2–17. doi:10.1016/j.dld.2006.06.008. PMID 16884964.
{{cite journal}}: Unknown parameter|month=ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Louie, KS (2011 Jan). "Prevalence of thrombocytopenia among patients with chronic hepatitis C: a systematic review". Journal of viral hepatitis. 18 (1): 1–7. PMID 20796208.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Nakano T, Lau GM, Lau GM, Sugiyama M, Mizokami M (2011). "An updated analysis of hepatitis C virus genotypes and subtypes based on the complete coding region". Liver Int. doi:10.1111/j.1478-3231.2011.02684.x. PMID 22142261.
{{cite journal}}: Unknown parameter|month=ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Maheshwari, A (2010 Feb). "Management of acute hepatitis C.". Clinics in liver disease. 14 (1): 169–76, x. PMID 20123448.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ ۱۷٫۳ ۱۷٫۴ Pondé, RA (2011 Feb). "Hidden hazards of HCV transmission". Medical microbiology and immunology. 200 (1): 7–11. PMID 20461405.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ Xia, X (2008 Oct). "Epidemiology of HCV infection among injection drug users in China: systematic review and meta-analysis". Public health. 122 (10): 990–1003. doi:10.1016/j.puhe.2008.01.014. PMID 18486955.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Imperial, JC (2010 Jun). "Chronic hepatitis C in the state prison system: insights into the problems and possible solutions". Expert review of gastroenterology & hepatology. 4 (3): 355–64. PMID 20528122.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ Vescio, MF (2008 Apr). "Correlates of hepatitis C virus seropositivity in prison inmates: a meta-analysis". Journal of epidemiology and community health. 62 (4): 305–13. PMID 18339822.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Marx, John (2010). Rosen's emergency medicine: concepts and clinical practice 7th edition. Philadelphia, PA: Mosby/Elsevier. p. 1154. ISBN 9780323054720.
{{cite book}}: Cite has empty unknown parameter:|coauthors=(help) - ↑ "Highest Rates of Hepatitis C Virus Transmission Found in Egypt". Al Bawaba. 2010-08-09. Retrieved 2010-08-27.
- ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ ۲۳٫۲ Tohme RA, Holmberg SD (2010). "Is sexual contact a major mode of hepatitis C virus transmission?". Hepatology. 52 (4): 1497–505. doi:10.1002/hep.23808. PMID 20635398.
{{cite journal}}: Unknown parameter|month=ignored (help) - ↑ "Hepatitis C Group Education Class". United States Department of Veteran Affairs.
- ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ ۲۵٫۲ ۲۵٫۳ ۲۵٫۴ ۲۵٫۵ Jafari, S (2010 Nov). "Tattooing and the risk of transmission of hepatitis C: a systematic review and meta-analysis" (PDF). International journal of infectious diseases: IJID: official publication of the International Society for Infectious Diseases. 14 (11): e928-40. PMID 20678951.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ "Hepatitis C" (PDF). Center for Disease Control and Prevention. Retrieved 2 January 2012.
- ↑ Lock G, Dirscherl M, Obermeier F, et al. (2006). "Hepatitis C —contamination of toothbrushes: myth or reality?". J. Viral Hepat. 13 (9): 571–3. doi:10.1111/j.1365-2893.2006.00735.x. PMID 16907842.
{{cite journal}}: Unknown parameter|month=ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ ۲۸٫۲ "Hepatitis C". FAQ – CDC Viral Hepatitis. Retrieved 2 Jan 2012.
- ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ Lam, NC (2010-11-15). "Caring for pregnant women and newborns with hepatitis B or C.". American family physician. 82 (10): 1225–9. PMID 21121533.
{{cite journal}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Mast EE (2004). "Mother-to-infant hepatitis C virus transmission and breastfeeding". Advances in Experimental Medicine and Biology. 554: 211–6. PMID 15384578.
- ↑ Senadhi, V (2011 Jul). "A paradigm shift in the outpatient approach to liver function tests". Southern medical journal. 104 (7): 521–5. PMID 21886053.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ Halliday, J (2011 May). "Vaccination for hepatitis C virus: closing in on an evasive target". Expert review of vaccines. 10 (5): 659–72. doi:10.1586/erv.11.55. PMID 21604986.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Hagan, H (2011-07-01). "A systematic review and meta-analysis of interventions to prevent hepatitis C virus infection in people who inject drugs". The Journal of infectious diseases. 204 (1): 74–83. PMID 21628661.
{{cite journal}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Torresi, J (2011 Jun). "Progress in the development of preventive and therapeutic vaccines for hepatitis C virus". Journal of hepatology. 54 (6): 1273–85. doi:10.1016/j.jhep.2010.09.040. PMID 21236312.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Ilyas, JA (2011 Aug). "An overview of emerging therapies for the treatment of chronic hepatitis C.". Clinics in liver disease. 15 (3): 515–36. PMID 21867934.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Foote BS, Spooner LM, Belliveau PP (2011). "Boceprevir: a protease inhibitor for the treatment of chronic hepatitis C". Ann Pharmacother. 45 (9): 1085–93. doi:10.1345/aph.1P744. PMID 21828346.
{{cite journal}}: Unknown parameter|month=ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Smith LS, Nelson M, Naik S, Woten J (2011). "Telaprevir: an NS3/4A protease inhibitor for the treatment of chronic hepatitis C". Ann Pharmacother. 45 (5): 639–48. doi:10.1345/aph.1P430. PMID 21558488.
{{cite journal}}: Unknown parameter|month=ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Ghany MG, Nelson DR, Strader DB, Thomas DL, Seeff LB (2011). "An update on treatment of genotype 1 chronic hepatitis C virus infection: 2011 practice guideline by the American Association for the Study of Liver Diseases". Hepatology. 54 (4): 1433–44. doi:10.1002/hep.24641. PMC 3229841. PMID 21898493.
{{cite journal}}: Unknown parameter|month=ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Alavian SM, Tabatabaei SV (2010). "Treatment of chronic hepatitis C in polytransfused thalassaemic patients: a meta-analysis". J. Viral Hepat. 17 (4): 236–44. doi:10.1111/j.1365-2893.2009.01170.x. PMID 19638104.
{{cite journal}}: Unknown parameter|month=ignored (help) - ↑ ۴۰٫۰ ۴۰٫۱ Hepatitis C and CAM: What the Science Says. NCCAM March 2011. (Retrieved 07 March 2011)
- ↑ Liu, J (2003 Mar). "Medicinal herbs for hepatitis C virus infection: a Cochrane hepatobiliary systematic review of randomized trials". The American journal of gastroenterology. 98 (3): 538–44. PMID 12650784.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Rambaldi, A (2007-10-17). "Milk thistle for alcoholic and/or hepatitis B or C virus liver diseases". Cochrane database of systematic reviews (Online) (4): CD003620. PMID 17943794.
{{cite journal}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Fung J, Lai CL, Hung I, et al. (2008). "Chronic hepatitis C virus genotype 6 infection: response to pegylated interferon and ribavirin". The Journal of Infectious Diseases. 198 (6): 808–12. doi:10.1086/591252. PMID 18657036.
{{cite journal}}: Unknown parameter|month=ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ ۴۴٫۰ ۴۴٫۱ ۴۴٫۲ "WHO Hepatitis C factsheet". 2011. Retrieved 2011-07-13.
- ↑ Colacino, ed. by J. M. (2004). Hepatitis prevention and treatment. Basel: Birkhäuser. p. 32. ISBN 9783764359560.
{{cite book}}:|first=has generic name (help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ al.], edited by Gary W. Brunette ... [et. CDC health information for international travel: the Yellow Book 2012. New York: Oxford University. p. 231. ISBN 9780199769018.
{{cite book}}:|first=has generic name (help) - ↑ ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ Boyer, JL (2001). Liver cirrhosis and its development: proceedings of the Falk Symposium 115. Springer. pp. 344. ISBN 9780792387602.
- ↑ Choo QL, Kuo G, Weiner AJ, Overby LR, Bradley DW, Houghton M (1989). "Isolation of a cDNA clone derived from a blood-borne non-A, non-B viral hepatitis genome". Science. 244 (4902): 359–62. doi:10.1126/science.2523562. PMID 2523562.
{{cite journal}}: Unknown parameter|month=ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Kuo G, Choo QL, Alter HJ, et al. (1989). "An assay for circulating antibodies to a major etiologic virus of human non-A, non-B hepatitis". Science. 244 (4902): 362–4. doi:10.1126/science.2496467. PMID 2496467.
{{cite journal}}: Unknown parameter|month=ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Winners Albert Lasker Award for Clinical Medical Research, The Lasker Foundation. Retrieved 20 February 2008.
- ↑ Houghton, M. , Q. -L. Choo, and G. Kuo. NANBV Diagnostics and Vaccines. European Patent No. EP-0-3 18-216-A1. European Patent Office (filed 18 November 1988, published 31 May 1989).
- ↑ Wilken, Judge. "United States Court of Appeals for the Federal Circuit". United States Court of Appeals for the Federal Circuit. Retrieved 11 January 2012.
- ↑ Eurosurveillance editorial, team (2011-07-28). "World Hepatitis Day 2011". Euro surveillance: bulletin europeen sur les maladies transmissibles = European communicable disease bulletin. 16 (30). PMID 21813077.
- ↑ ۵۴٫۰ ۵۴٫۱ Wong, JB (2006). "Hepatitis C: cost of illness and considerations for the economic evaluation of antiviral therapies". PharmacoEconomics. 24 (7): 661–72. PMID 16802842.
- ↑ ۵۵٫۰ ۵۵٫۱ El Khoury, A. C. (1 December 2011). "Economic burden of hepatitis C-associated diseases in the United States". Journal of Viral Hepatitis. doi:10.1111/j.1365-2893.2011.01563.x.
{{cite journal}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ "Hepatitis C Prevention, Support and Research ProgramHealth Canada". Public Health Agency of Canada. 2003. Retrieved 10 January 2012.
{{cite web}}: Unknown parameter|month=ignored (help) - ↑ Zuckerman, edited by Howard Thomas, Stanley Lemon, Arie (2008). Viral Hepatitis (3rd ed. ed.). Oxford: John Wiley & Sons. p. 532. ISBN 9781405143882.
{{cite book}}:|edition=has extra text (help);|first=has generic name (help) - ↑ Ahn, J (2011 Aug). "Hepatitis C therapy: other players in the game". Clinics in liver disease. 15 (3): 641–56. doi:10.1016/j.cld.2011.05.008. PMID 21867942.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Vermehren, J (2011 Feb). "New HCV therapies on the horizon". Clinical microbiology and infection: the official publication of the European Society of Clinical Microbiology and Infectious Diseases. 17 (2): 122–34. PMID 21087349.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help); Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help)