پرش به محتوا

کلیا (مصر)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کلیا

کلیا (انگلیسی: Kellia) که به عنوان «درونی‌ترین بیابان» شناخته می‌شود، یک جامعه رهبانی مسیحی مصری قرن چهارم بود که در کیلومترهای مربع در صحرای نیترین در حدود ۴۰ مایلی جنوب اسکندریه گسترده شده بود.

منابع

[ویرایش]