کارل ورنر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کارل ورنر

کارل ورنر (به انگلیسی: Karl Verner) (زاده ۷ مارس ۱۸۴۶ – درگذشته ۵ نوامبر ۱۸۹۶ میلادی) زبان‌شناسی دانمارکی بود که پژوهش‌هایِ یاکوب گریم را پیگیری کرد. وی که پس از پایانِ تحصیل در دانشگاه کپنهاگ، در دانشگاه هاله-ویتنبرگ در خاورِ آلمان به کتاب‌داری پرداخته بود، با زبانشناسانِ مکتبِ نودستوریان گفتمانِ تنگانگ داشت.

ورنر در سالِ ۱۸۷۵ پژوهش‌هایش در زمینه‌یِ واک‌دار کردنِ همخوان‌هایِ سایشی در برساختنِ تک‌واژها در زبان‌هایِ ژرمنی منتشر کرد و ریشه‌یِ آن‌ها را در زبان نیا-هندواروپایی دانست. این قانون‌مندی «دستورِ ورنر» نام گرفته است.

منابع[ویرایش]

  • Schaffner, Stefan. “Das Vernersche Gesetz und der innerparadigmatische grammatische Wechsel des Urgermanischen im Nominalbereich. “ Innsbrucker Beiträge zur Sprachwissenschaft 103 (2001), Print.
  • Schröder, Edward. “Verner, Karl Adolf. ” Allgemeine Deutsche Biographie. Duncker & Humblot GmbH, 1910. Print.
  • Stricker, Stefanie. “Vernersches Gesetz. ” Metzler Lexikon Sprache. Ed. Helmut Glück. Metzler, 2005. Print.