پرداخت مشترک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرداخت مشترک، (به انگلیسی: Co-payment) در امور بیمه، به پرداخت قسمتی از هزینه‌های پزشکی یا خدمات اورژانسی مورد نیاز افرادی که تحت پوشش بیمه درمانی گروهی می‌باشند، اطلاق می‌گردد. اینگونه پرداخت‌ها در عمل فقط در ایالات متحده آمریکا بکار گرفته می‌شود.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷][۸][۹]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Lindsay, Cotton M. and Bernard Feigenbaum (1984) 'Rationing by waiting lists', American Economic Review 74(3): 404-17.
  2. Diego Varela and Anca Timofte (2011), 'The social cost of hospital waiting lists and the case for copayment: Evidence from Galicia' بایگانی‌شده در ۷ نوامبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine, The USV Annals of Economics and Public Administration 11(1): 18-26.
  3. Cole JA, et al. Drug copayment and adherence in chronic heart failure: effect on cost and outcomes. بایگانی‌شده در ۶ دسامبر ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine Pharmacotherapy 2006;26:1157-64.
  4. Harvey Rubin, Dictionary of Insurance Terms, 4th Ed. Baron's Educational Series, 2000
  5. , Arthur D. Postal, " CFA Attacks Insurers For ‘Overcharging’", National Underwriter, Jan 8, 2007
  6. "Loss Ratio definition". Retrieved 2010-03-23.
  7. James C. Robinson, "Use And Abuse Of The Medical Loss Ratio To Measure Health Plan Performance", Health Affairs, vol 16, No. 4, pp 176 - 187, 1997
  8. Knobbe, Lauren (22 July 2010). "Franken warns against weakening law on health-care spending". Minn Post. Retrieved 22 June 2013.
  9. Long-Term-Care Premiums Soar – WSJ