بختیاری (طایفه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
دوناکایر (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''طايفه بختياری'''، از طوايف قديمی [[سيستان]] می باشد. بر اساس نوشته جی.پی. تيت ، در كتاب سيستان و به استناد گفته ارباب سيف الدين ارباب زئی وملك محمد عظيم خان كيانی، طايفه بختياری تا سقوط [[زاهدان كهنه]] (توسط [[تيمور]]) در سيستان اقامت داشته اند.
'''طايفه بختياری'''، از طوايف قديمی [[سيستان]] می باشد. بر اساس نوشته جی.پی. تيت ، در كتاب سيستان و به استناد گفته ارباب سيف الدين ارباب زئی وملك محمد عظيم خان كيانی، طايفه بختياری تا سقوط [[زاهدان كهنه]] (توسط [[تيمور]]) در سيستان اقامت داشته اند.
دروازه بختياری كه آثار آن در ضلع جنوبی زاهدان كهنه باقی است، تنها خاطره بازمانده از اين طايفه است. به اعتقاد جی. پی. تيت ، بختياری ها و جمشيدی ها از رعايای وابسته به قوم [[نكودری]] بوده اند كه به استناد نوشته روضه الضفا، درناحيه دهوار يا [[هامون]] زندگی می كردند.اين ناحيه تا قرن چهاردهم ميلادی، قسمتی از محدوده سيستان بوده است.
دروازه بختياری كه آثار آن در ضلع جنوبی زاهدان كهنه باقی است، تنها خاطره بازمانده از اين طايفه است. به اعتقاد جی. پی. تيت ، بختياری ها و جمشيدی ها از رعايای وابسته به قوم [[نكودری]] بوده اند كه به استناد نوشته روضه الضفا، درناحيه دهوار يا [[هامون]] زندگی می كردند.اين ناحيه تا قرن چهاردهم ميلادی، قسمتی از محدوده سيستان بوده است.
نكودری ها يكی از گروه های بازمانده از لشكر[[چنگيز]] بودند كه ابتدا در [[خراسان]] وسپس تا سيستان و [[يزد]] و[[فارس]] را مورد تهاجم قرار داده بودند. در نتيجه بختياری ها به علت ناامن بودن منطقه به مكان ديگری كوچ كردند و بعد از اين كه اين گروه توسط [[اميرتيمور]] از بين رفت، بختياری ها مجددا به سيستان بازگشتندو تا كنون نيز در اين منطقه سكونت دارند.
نكودری ها يكی از گروه های بازمانده از لشكر[[مغول]] بودند كه ابتدا در [[خراسان]] وسپس تا سيستان و [[يزد]] و[[فارس]] را مورد تهاجم قرار داده بودند. در نتيجه بختياری ها به علت ناامن بودن منطقه به مكان ديگری كوچ كردند و بعد از اين كه اين گروه توسط [[اميرتيمور]] از بين رفت، بختياری ها مجددا به سيستان بازگشتندو تا كنون نيز در اين منطقه سكونت دارند.





نسخهٔ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۰۷، ساعت ۲۰:۲۶

طايفه بختياری، از طوايف قديمی سيستان می باشد. بر اساس نوشته جی.پی. تيت ، در كتاب سيستان و به استناد گفته ارباب سيف الدين ارباب زئی وملك محمد عظيم خان كيانی، طايفه بختياری تا سقوط زاهدان كهنه (توسط تيمور) در سيستان اقامت داشته اند. دروازه بختياری كه آثار آن در ضلع جنوبی زاهدان كهنه باقی است، تنها خاطره بازمانده از اين طايفه است. به اعتقاد جی. پی. تيت ، بختياری ها و جمشيدی ها از رعايای وابسته به قوم نكودری بوده اند كه به استناد نوشته روضه الضفا، درناحيه دهوار يا هامون زندگی می كردند.اين ناحيه تا قرن چهاردهم ميلادی، قسمتی از محدوده سيستان بوده است. نكودری ها يكی از گروه های بازمانده از لشكرمغول بودند كه ابتدا در خراسان وسپس تا سيستان و يزد وفارس را مورد تهاجم قرار داده بودند. در نتيجه بختياری ها به علت ناامن بودن منطقه به مكان ديگری كوچ كردند و بعد از اين كه اين گروه توسط اميرتيمور از بين رفت، بختياری ها مجددا به سيستان بازگشتندو تا كنون نيز در اين منطقه سكونت دارند.


منابع

  • زادسروان سيستان- رئيس الذاكرين-چ1370 –مشهد
  • سيستان-جی. پی.تيت-ج1362 –ناشراداره كل ارشاد اسلامی سيستان وبلوچستان-چ مشهد