کاربر:ایمان ایرانی/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
ایمان ایرانی (بحث | مشارکتها) برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
ایمان ایرانی (بحث | مشارکتها) برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== پانویس == |
== پانویس == |
||
{{پانویس|۳}}<references group="پانویس "/> |
{{پانویس|۳}}<references group="پانویس "/> |
||
== منابع == |
|||
* جمعی از پژوهشگران. '' سازمان مجاهدین خلق ایران؛ از پیدایی تا فرجام ''. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی. |
|||
* لطف‌اللّه میثمی. '' از نهضت آزادی تا مجاهدین (خاطرات لطف‌الله میثمی) '' تهران:نشر صمدیه، سال ۱۳۸۰. |
|||
نسخهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۴۳
علی میهن دوست (١٣۵١-١٣٢۴) از اعضای اولیه و بخشی از حلقهٔ تشکیل دهندهٔ گروهی بود که بعدها به سازمان مجاهدین خلق ایران مشهور شد. او همچنین در تدوین ایدئولوژی سازمان مجاهدین نقش بسزایی برعهده داشت.
زندگی‌نامه
علی میهن دوست در سال ١٣٢۴ خورشیدی در شهر قزوین زاده شد. خانوادهٔ او مذهبی و فعال در امور دینی و ضد بهاییت بودند. علی نیز از همان دوران عضو انجمن ضد بهاییت (انجمن حجتیه) شد و در این راستا فعالیت می‌کرد. با قبولی در کنکور در رشتهٔ فنی مهندسی وارد دانشگاه تهران شد. در دوران تحصیل کتاب‌های علمی و دینی فراوانی را مطالعه می‌کرد که بخش اعظم آن آثار مهندس بازرگان بود. او در سال ١٣۴۴ با دعوت ناصر صادق وارد حلقهٔ مطالعاتی و بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق شد و پس از آن در گروه موسوم به ایدئولوژی سازمان فعالیت کرد. در سال ١٣۴٩ وارد کادر مرکزی ده نفرهٔ سازمان مجاهدین شد و زمانی نیز مسئول سازمان در شهرهای اصفهان و شیراز بود.[پانویس ۱]
پس از ضربهٔ شهریورماه سال ۵٠ و لو رفتن های پی در پی اعضا، میهن دوست نیز در همان ماه در منزل یکی از دوستان خود دستگیر می‌شود و پس از تحمل شکنجه‌های فراوان در فروردین ماه سال ١٣۵١ تیرباران می‌شود. او در بخشی از دفاعیات خود در دادگاه زمان پهلوی بیان داشت که «ما با پذیرش ایدئولوژی شهادت انقلابی، به انجام وظیفه انقلابی خود برخاسته‌ایم. از مرگ نمی‌ترسیم، بلکه مرگ در راه خلق، نهایت آرزوی ماست. ما پذیرفته‌ایم که تنها با فدا کردن جان خود می‌توانیم در این راه قدم برداریم. ما دانسته‌ایم که نهضت قربانی‌های فراوان می‌طلبد؛ ما خود آماده‌ایم که از اولین قربانیان آن باشیم»[۱]
وظایف
در سال ١٣۴٨ اعضای مرکزی سازمان تصمیم گرفتند تا مسئلهٔ عقاید و باورهای خود و سایر اعضا را برای آینده تبیین و مکتوب کنند و برای این منظور گروهی را تشکیل دادند که به گروه ایدئولوژی نام‌گذاری شده بود. اعضای این گروه را محمد حنیف‌نژاد، حسین احمدی روحانی و علی میهن دوست تشکیل می‌دادند. براساس اظهارات حسین احمدی روحانی قرار شده بود که در این گروه چهار مسئله مطرح شود : روش شناخت (متدولوژی)، تکامل، رسالت انبیا و رابطه انسان با دین پس از پایان انبیا، جهان بینی اسلامی. علی میهن دوست که به خاطر برعهده داشتن همین وظایف به علی عقیدتی مشهور شده بود، مسئول پژوهش در بخش تکامل شد که نتیجهٔ آن نیز کتابی بود با همین نام تکامل که براساس آرای مطرح شده در کتاب «خلقت انسان» یدالله سحابی نگارش شده بود.[پانویس ۲] [پانویس ۳]
میهن دوست همچنین در دوره‌ای از سازمان مسئول بخش زنان را نیز برعهده داشت.
پانویس
- ↑ «مرگ در راه خلق، نهایت آرزوی ماست!». سازمان مجاهدین خلق. ۳۰ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ سازمان مجاهدین خلق؛ از پیدایی تا فرجام، جمعی از پژوهشگران. صفحات ٣٨٣ و ۴۴٨
- ↑ سازمان مجاهدین خلق؛ از پیدایی تا فرجام، جمعی از پژوهشگران. صفحات ٣١٢،٣٢٢
- ↑ از نهضت آزادی تا مجاهدین خلق؛ خاطرات لطف‌الله میثمی (جلد دوم)، لطف‌الله میثمی. ص ۵٣
منابع
- جمعی از پژوهشگران. سازمان مجاهدین خلق ایران؛ از پیدایی تا فرجام . تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی.
- لطف‌اللّه میثمی. از نهضت آزادی تا مجاهدین (خاطرات لطف‌الله میثمی) تهران:نشر صمدیه، سال ۱۳۸۰.