مجلس وکلای تجار ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع: +نامه اتاق بازرگانی |
+فصل جدید |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مجلس وکلای تجار ایران'''، اولین [[صنف|اتحادیه]] بازرگانان ایرانی بود که در سال ۱۲۶۲ (۱۸۸۳ میلادی) در تهران به ابتکار [[امین‌الضرب#محمدحسن امین‌الضرب|محمدحسن امین‌الضرب]] تاسیس شد. این اتحادیه به مدت یک سال برقرار بود و شعبه‌هایی در تبریز، اصفهان، قزوین، کرمان، کردستان، زنجان، خراسان، کرمانشاه، ساری، بندرلنگه، بندرعباس، ارومیه، خوی، بغداد و استانبول داشت.<ref>{{پک|آفاری|۱۳۸۵|ک=انقلاب مشروطه ایران ۱۹۰۶-۱۹۱۱ (۱۲۸۵-۱۲۹۰)|ف=فصل اول: از وابستگی تا مقاومت|ص=۵۲}}</ref> |
'''مجلس وکلای تجار ایران'''، اولین [[صنف|اتحادیه]] بازرگانان ایرانی بود که در سال ۱۲۶۲ (۱۸۸۳ میلادی) در تهران به ابتکار [[امین‌الضرب#محمدحسن امین‌الضرب|محمدحسن امین‌الضرب]] تاسیس شد. این اتحادیه به مدت یک سال برقرار بود و شعبه‌هایی در تبریز، اصفهان، قزوین، کرمان، کردستان، زنجان، خراسان، کرمانشاه، ساری، بندرلنگه، بندرعباس، ارومیه، خوی، بغداد و استانبول داشت.<ref>{{پک|آفاری|۱۳۸۵|ک=انقلاب مشروطه ایران ۱۹۰۶-۱۹۱۱ (۱۲۸۵-۱۲۹۰)|ف=فصل اول: از وابستگی تا مقاومت|ص=۵۲}}</ref> |
||
== تاسیس و کیفیت برگزاری جلسات == |
|||
در دوران ناصرالدین شاه، وزارت تجارت و فلاحت به ایتکار صدر اعظم وقت، میرزا حسین سپهسالار تاسیس شد تا بتواند در جهت حفظ منافع بازرگانان اعمال و وظایف حاکمیتی را انجام دهد.<ref>{{پک|نامعلوم|۱۳۹۲|ک=نامه اتاق بازرگانی|ف=اتاق بازرگانی 130 ساله شد؛ مروری بر ادوار تاریخ تشکل های تجار ایران، از مجلس وکلای تجار تا اتاق بازرگانی|ص=۱۶}}</ref> |
|||
== اقدامات == |
== اقدامات == |
||
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۰۲
مجلس وکلای تجار ایران، اولین اتحادیه بازرگانان ایرانی بود که در سال ۱۲۶۲ (۱۸۸۳ میلادی) در تهران به ابتکار محمدحسن امین‌الضرب تاسیس شد. این اتحادیه به مدت یک سال برقرار بود و شعبه‌هایی در تبریز، اصفهان، قزوین، کرمان، کردستان، زنجان، خراسان، کرمانشاه، ساری، بندرلنگه، بندرعباس، ارومیه، خوی، بغداد و استانبول داشت.[۱]
تاسیس و کیفیت برگزاری جلسات
در دوران ناصرالدین شاه، وزارت تجارت و فلاحت به ایتکار صدر اعظم وقت، میرزا حسین سپهسالار تاسیس شد تا بتواند در جهت حفظ منافع بازرگانان اعمال و وظایف حاکمیتی را انجام دهد.[۲]
اقدامات
امین‌الضرب و اعضای این اتحادیه، به سوءاستفاده‌های بانک شاهی در تهران اعتراض کردند و خواهان تشکیل بانک تجاری و محکمه در ایران شدند. از مطالبات آنان، تاسیس صنایع جدید در ایران، حفظ منافع بازرگانان ایرانی در مقابل تجار خارجی، جلوگیری از رواج مصرف کالاهای مصرفی خارجی و افزایش صادرات کالاهای ایرانی بود.[۳]
مخالفان
این اتحادیه از دو سو مورد انتقاد و حمله قرار گرفت؛ از سوی حاکمیت سیاسی و اقتدار شرعی علمای اسلام. به طور مثال، در تبریز مجتهد بانفوذی به نام میرزا جواد، این اتحادیه را به نقض اصول شریعت متهم کرد. ناصرالدین‌شاه نیز به تدریج حمایت خود را از آنان قطع کرد. از سوی دیگر برخی از تجار ورشکسته که این مجلس را حافظ منافعشان نمی‌دانستند. در اثر فشارها، امین‌الضرب، از این مجلس کناره‌گیری کرد.[۴]
پانویس
- ↑ آفاری، «فصل اول: از وابستگی تا مقاومت»، انقلاب مشروطه ایران ۱۹۰۶-۱۹۱۱ (۱۲۸۵-۱۲۹۰)، ۵۲.
- ↑ نامعلوم، «اتاق بازرگانی 130 ساله شد؛ مروری بر ادوار تاریخ تشکل های تجار ایران، از مجلس وکلای تجار تا اتاق بازرگانی»، نامه اتاق بازرگانی، ۱۶.
- ↑ آفاری، «فصل اول: از وابستگی تا مقاومت»، انقلاب مشروطه ایران ۱۹۰۶-۱۹۱۱ (۱۲۸۵-۱۲۹۰)، ۵۲.
- ↑ آفاری، «فصل اول: از وابستگی تا مقاومت»، انقلاب مشروطه ایران ۱۹۰۶-۱۹۱۱ (۱۲۸۵-۱۲۹۰)، ۵۲.
منابع
- آفاری، ژانت (۱۳۸۵). انقلاب مشروطه ایران ۱۹۰۶-۱۹۱۱ (۱۲۸۵-۱۲۹۰) [The Iranian Constitutional Revolution Evolution 1906-1911]. ترجمهٔ رضا رضایی. تهران: نشر بیستون. شابک ۹۶۴-۹۰۰۳۶-۸-۱.
- نامعلوم (مرداد ۱۳۹۲). «اتاق بازرگانی 130 ساله شد؛ مروری بر ادوار تاریخ تشکل های تجار ایران، از مجلس وکلای تجار تا اتاق بازرگانی». نامه اتاق بازرگانی (۷۹). دریافت‌شده در ۱۲ دی ۱۳۹۹.