سید جلال‌الدین اشرف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: برخی خطوط با فاصله آغاز شده‌اند حذف منبع ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲: خط ۲:
[[پرونده:Jalaleddin-ashraf-Shrine.JPG|بندانگشتی|300px|چپ|نمای بیرونی مرقد سیدجلال‌الدین اشرف]]
[[پرونده:Jalaleddin-ashraf-Shrine.JPG|بندانگشتی|300px|چپ|نمای بیرونی مرقد سیدجلال‌الدین اشرف]]
[[پرونده:Jalaleddin-ashraf-Shrine-2.JPG|بندانگشتی|300px|چپ|نمائی از ضریح مرقد سیدجلال‌الدین اشرف]]
[[پرونده:Jalaleddin-ashraf-Shrine-2.JPG|بندانگشتی|300px|چپ|نمائی از ضریح مرقد سیدجلال‌الدین اشرف]]
بنابر نوشته منابع معتبر اوایل قرن هفتم هجری قمری، سیداشرف حسنی علوی غریبی بود که در سال 544ق. در لیاهجان (لاهیجان) گیلان کاندیدای امامت مذهب زیدیه شد و خیلی زود کارش رونق گرفت، اما شیخ جمال الدین ابویوسف بن علی خانکنجی با او مخالفت کرد و دو سال و اندی پس از برگزیده شدنش در سرزمین تجن (گوکه) فوت کرد. قبرش معروف و در روستای کُجاین (کوچان) مورد زیارت است. او فردی سنگدل و خون ریز بودو هر کس را که معتقد به صلح با ملاحده (اسماعیلیه) بود، از روی اختیار و گاهی نیز بدون قصد به قتل می رسانید و اموالش را به غارت می برد و خانه اش را به آتش می کشید.
بنابر نوشته منابع معتبر در سالهای نخست قرن هفتم هجری قمری، سیداشرف حسنی علوی غریبی بود که در سال 544ق. در لیاهجان (لاهیجان) گیلان کاندیدای امامت مذهب زیدیه شد و خیلی زود کارش رونق گرفت، اما شیخ جمال الدین ابویوسف بن علی خانکنجی با او مخالفت کرد و دو سال و اندی پس از برگزیده شدنش در سرزمین تجن (گوکه) فوت کرد. قبرش معروف و در روستای کُجاین (کوچان) مورد زیارت است. او فردی سنگدل و خون ریز بودو هر کس را که معتقد به صلح با ملاحده (اسماعیلیه) بود، از روی اختیار و گاهی نیز بدون قصد به قتل می رسانید و اموالش را به غارت می برد و خانه اش را به آتش می کشید.


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۵۷

نمای بیرونی مرقد سیدجلال‌الدین اشرف
نمائی از ضریح مرقد سیدجلال‌الدین اشرف
 بنابر نوشته منابع معتبر در سالهای نخست قرن هفتم هجری قمری، سیداشرف حسنی علوی غریبی بود که در سال 544ق. در لیاهجان (لاهیجان) گیلان کاندیدای امامت مذهب زیدیه شد و خیلی زود کارش رونق گرفت، اما شیخ جمال الدین ابویوسف بن علی خانکنجی با او مخالفت کرد و دو سال و اندی پس از برگزیده شدنش در سرزمین تجن (گوکه) فوت کرد. قبرش معروف و در روستای کُجاین (کوچان) مورد زیارت است. او فردی سنگدل و خون ریز بودو    هر کس را که معتقد به صلح با ملاحده (اسماعیلیه) بود، از روی اختیار و گاهی نیز بدون قصد به قتل می رسانید و اموالش را به غارت می برد و خانه اش را به آتش می کشید.

پانویس

منابع