شرف‌الدین سهروردی

سید شرف الدین سھروردی یک عارف و صوفی بغدادی قرن ششم قمری متولد بغداد بود ، که از عراق در دکن کشور هند وارد شُد . او از نسل سیززدهم علی بن ابی طالب و پسر سید محمود بن سید احمد بود۔

زندگی نامہ

شرف الدین در بغداد در سال ۵۸۶ ھجری بہ دنیا آمد، او از نسل سیززدهم علی بن ابی طالب بود، نام پدرش سید محمود بن سید احمد بود.او قرآن را از پدرش در دوره تحصیلات ابتدایی خود آموخت۔ همانطور که بغداد وطن اصلی اش بود، او ۴۵ سال عمر خود را در بغداد سپری کرد، او تمام تحصیلات خود را ، از جمله شیوه های صوفی معنوی و سری روحانی در بغداد انجام داد ۔

‎او همراه با شهاب‌الدین یحیی سهروردی بہ ہندوستان آمد و پس از ۹ سال سفر در سراسر کشور، او در نهایت در سال ۱۲۲۹ میلادی به دکن رفت.او پیش از آن به دولت آباد رفت و در نهایت به کوه های حیدرآباد آمد (حیدرآباد ساخته نشده بود). او به مدت ۹ سال در غارهای تپه ای حیدرآباد عبادت می کرد۔ ‎بعدها او بیرون آمد و زمان خود را بین روستاییان گذراند و به آنها اخلاق اجتماعی ، عشق و دستور العمل آموخت و تعالیم اسلام را موعظه کرد.