کاربر:Somayeh89/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Somayeh89 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Somayeh89 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


'''تجریدالاعتقاد'''، تالیف خواجه نصیرالدین طوسی، کتابی در علم کلام و به زبان عربی است. این کتاب از کتابهای مهمی است که در تبیین عقاید امامیه نگاشته شده و به گفته برخی، اولین آنها به حساب می‌آید. [۱]
'''تجریدالاعتقاد'''، تالیف [[خواجه نصیرالدین طوسی]]، کتابی در [[علم کلام]] و به زبان عربی است. این کتاب از کتاب های مهمی است که در تبیین عقاید امامیه نگاشته شده و به گفته برخی، اولین آنها به حساب می‌آید. [۱]



تجرید الاعتقاد، شش «مقصد» (بخش) دارد که به ترتیب عبارتند از: امور عامه، جواهر و اعراض، اثبات صانع و صفات او، نبوت، امامت، معاد.

از لحاظ محکم بودن و اختصار، تجریدالاعتقاد جزء ارزشمندترین متون کلامی شیعی به شمار می‌آید. با توجه به شهرت این کتاب، از همان زمان تالیف، دانشمندان فرقه‌های مختلف اسلامی شروح و حواشی متعددی به فارسی و عربی برای آن نوشته اند.[۲۵]

معروف ترین و ظاهراً نخستین شرح تجریدالاعتقاد توسط [[علامه حلّی]]، (شاگرد خواجه نصیرالدین طوسی) نوشته شده است. این شرح، [[کشف المراد]] فی شرح تجرید الاعتقاد نام دارد. برخی معتقدند که اگر این شرح نبود، شاید مقصود دقیق خواجه از مباحث این اثر هیچگاه روشن نمی‌شد.

نسخهٔ ‏۴ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۰۷:۱۱

تجریدالاعتقاد، تالیف خواجه نصیرالدین طوسی، کتابی در علم کلام و به زبان عربی است. این کتاب از کتاب های مهمی است که در تبیین عقاید امامیه نگاشته شده و به گفته برخی، اولین آنها به حساب می‌آید. [۱]


تجرید الاعتقاد، شش «مقصد» (بخش) دارد که به ترتیب عبارتند از: امور عامه، جواهر و اعراض، اثبات صانع و صفات او، نبوت، امامت، معاد.

از لحاظ محکم بودن و اختصار، تجریدالاعتقاد جزء ارزشمندترین متون کلامی شیعی به شمار می‌آید. با توجه به شهرت این کتاب، از همان زمان تالیف، دانشمندان فرقه‌های مختلف اسلامی شروح و حواشی متعددی به فارسی و عربی برای آن نوشته اند.[۲۵]

معروف ترین و ظاهراً نخستین شرح تجریدالاعتقاد توسط علامه حلّی، (شاگرد خواجه نصیرالدین طوسی) نوشته شده است. این شرح، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد نام دارد. برخی معتقدند که اگر این شرح نبود، شاید مقصود دقیق خواجه از مباحث این اثر هیچگاه روشن نمی‌شد.