دیوید اپستون: تفاوت میان نسخه‌ها
Nedarayesh (بحث | مشارکت‌ها) ایجاد شده توسط ترجمهٔ صفحهٔ «David Epston» برچسب‌ها: ترجمهٔ محتوا منبع حذف شده است |
Nedarayesh (بحث | مشارکت‌ها) ایجاد شده توسط ترجمهٔ صفحهٔ «David Epston» |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== حرفه در خانواده درمانی == |
== حرفه در خانواده درمانی == |
||
اپستون به عنوان مددکار اجتماعی ارشد شروع به کار در بیمارستان آوکلند کرد. از سال 1981 تا 1987 به عنوان مشاور خانواده درمانگر در مرکز لسلی، که توسط مرکز خدمات پشتیبانی پروتستان در آوکلند اداره می شد مشغول به کار بود. او از سال 1987 تاکنون مدیر مرکز خانواده درمانی در آوکلند بوده است. |
اپستون به عنوان مددکار اجتماعی ارشد شروع به کار در بیمارستان آوکلند کرد. از سال 1981 تا 1987 به عنوان مشاور خانواده درمانگر در مرکز لسلی، که توسط مرکز خدمات پشتیبانی پروتستان در آوکلند اداره می شد مشغول به کار بود. او از سال 1987 تاکنون مدیر مرکز خانواده درمانی در آوکلند بوده است. |
||
در اواخر دهه 1970 همکاری اپستون و [[مایکل وایت]] منجر به شکوفایی خانواده درمانی در [[استرالیا]] و نیوزیلند شد. آنها در طول دهه 1980 ایده های خود را توسعه دادند و در نهایت در سال 1990 کتاب [[راه حل های روایتی برای پایان یافتن درمان]]، اولین متن مهم در حوزه ای که قصه درمانی نامیده شد را منتشر کردند. |
|||
== منابع<ref name="SC01">Susanna Chamberlain (2001). </ref> == |
== منابع<ref name="SC01">Susanna Chamberlain (2001). </ref> == |
||
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۵:۴۷
دیوید اپستون (زاده 30 آگوست 1944) درمانگر اهل نیوزیلند و مدیر مرکز خانواده درمانی در آکلند و استاد مدعو در دانشگاه جان اف. کندی می باشد. اپستون به همراه دوست و همکار قدیمی خود مایکل وایت به عنوان بنیان گذاران قصه درمانی شناخته می شوند.
زندگی اولیه و تحصیلات
دیوید اپستون در سال 1944 در پیتربورو، انتاریو، کانادا متولد و بزرگ شد. از تحصیلات خود را در دانشگاه بریتیش کلمبیا آغاز کرد، اما در سال 1963 هنگانی که 19 سال داشت کانادا را ترک کرد و در سال 1964 وارد نیوزیلند شد. او مدرک لیسانس خود را در رشته ی جامعه شناسی و انسان شناسی در سال 1969 در دانشگاه آکلند دریافت کرد.
حرفه در خانواده درمانی
اپستون به عنوان مددکار اجتماعی ارشد شروع به کار در بیمارستان آوکلند کرد. از سال 1981 تا 1987 به عنوان مشاور خانواده درمانگر در مرکز لسلی، که توسط مرکز خدمات پشتیبانی پروتستان در آوکلند اداره می شد مشغول به کار بود. او از سال 1987 تاکنون مدیر مرکز خانواده درمانی در آوکلند بوده است.
در اواخر دهه 1970 همکاری اپستون و مایکل وایت منجر به شکوفایی خانواده درمانی در استرالیا و نیوزیلند شد. آنها در طول دهه 1980 ایده های خود را توسعه دادند و در نهایت در سال 1990 کتاب راه حل های روایتی برای پایان یافتن درمان، اولین متن مهم در حوزه ای که قصه درمانی نامیده شد را منتشر کردند.
منابع[۱]
- ↑ Susanna Chamberlain (2001).
پیوند به بیرون
- [http://www.narrativeapproaches.com/ narrativeapproaches.com] Remembrance of Michael White by David Epston.