جوش احتراقی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
<gallery> |
<gallery> |
||
http://www.gigpars.com/upload/qswv_p1060789.jpg |
http://www.gigpars.com/upload/qswv_p1060789.jpg |
||
http://www.gigpars.com/upload/9vco_p1060787.jpg |
|||
</gallery> |
</gallery> |
||
[[رده:تاریخ کلیولند]] |
[[رده:تاریخ کلیولند]] |
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۱۴، ساعت ۲۰:۲۸
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
جوش احتراقی یا جوش کدولد
جوش احتراقی یا جوش کدولد (CAD WELD) نوعی جوش میباشد که برای جوشکاری سیم، لوله، صفحه و میلههای مسی به یکدیگر میباشد که تجهیزات آن به سادگی قابل حمل میباشد. نحوه کدولد کردن بر اساس استاندارد IPS-C-TP-820 انجام میشود. تجهیزات جوش کدولد شامل اجزای زیر میباشند:
- پودر کدولد مخلوطی از پودر آلومینیوم و اکسید مس است . وزن پودر با توجه به سایز و نوع سازه انتخاب میگردد که به طور معمول از سایزهای 45 گرمی و 90 گرمی و 250 گرمی می توان به عنوان پر کاربرد های ان نام برد.
- قالب گرافیتی کدولد که با توجه به نوع اتصال و سایز کابل انتخاب میشود. با یک قالب به طور معمول میتوان 70 تا 100 جوش انجام داد.
- چاشنی انفجار که شامل مقداری گوگرد بوده و برای ایجاد گرمای لازم برای احتراق به کار رفته و روی پودر کدولد ریخته میشود.
- دستگیره نگه دارنده قالب کدولد که برای باز و بسته کردن قالب استفاده می شود.
- تفنگ احتراق به منظور محترق کردن چاشنی انفجار .(البته در بعضی قالبها نیاز به تفنگ نیست[۱])
- کیت تمیز کننده که برای تمیز کردن قالب گرافیتی از مواد ناشی از ذوب استفاده میشود.