شورای دوم واتیکان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
افزودن چهار تصویر |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| اسناد = ۱۶ سند مهم |
| اسناد = ۱۶ سند مهم |
||
}} |
}} |
||
[[image:Second Vatican Council by Lothar Wolleh 005.jpg|thumb|کلیسای سنت پیتر]] |
|||
[[image:Second Vatican Council by Lothar Wolleh 007.jpg|thumb|شورای واتیکانی دوم]] |
|||
[[image:Second Vatican Council by Lothar Wolleh 003.jpg|thumb|پدران شورای واتیکانی دوم]] |
|||
[[image:Second Vatican Council by Lothar Wolleh 004.jpg|thumb|متفرق شدن پدران شورای واتیکانی دوم]] |
|||
شورای واتیکانی دوم (به [[لاتین]]: Concilium Oecumenicum Vaticanum Secundum که به صورت غیررسمی با عنوان واتیکان دوم یاد میشود) میان [[کلیسای کاتولیک روم]] و دنیای مدرن ارتباط برقرار نمود. این بیست و یکمین [[شورای عام کلیسای کاتولیک]] و دومین شورای برگزار شده در [[کلیسای سنت پیتر]] در [[واتیکان]] بود. این شورا، از طریق مقدس، به طور رسمی تحت اسقفی پاپ ژان بیست و سوم در ۱۱ اکتبر سال ۱۹۶۲ شروع به کار کرد و تحت رهبری پاپ پل ششم در جشن مفهوم معصوم (معصومیت مریم مقدس) در سال ۱۹۶۵ به پایان رسید. |
شورای واتیکانی دوم (به [[لاتین]]: Concilium Oecumenicum Vaticanum Secundum که به صورت غیررسمی با عنوان واتیکان دوم یاد میشود) میان [[کلیسای کاتولیک روم]] و دنیای مدرن ارتباط برقرار نمود. این بیست و یکمین [[شورای عام کلیسای کاتولیک]] و دومین شورای برگزار شده در [[کلیسای سنت پیتر]] در [[واتیکان]] بود. این شورا، از طریق مقدس، به طور رسمی تحت اسقفی پاپ ژان بیست و سوم در ۱۱ اکتبر سال ۱۹۶۲ شروع به کار کرد و تحت رهبری پاپ پل ششم در جشن مفهوم معصوم (معصومیت مریم مقدس) در سال ۱۹۶۵ به پایان رسید. |
||
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۳، ساعت ۲۰:۵۱
شورای واتیکانی دوم (به لاتین: Concilium Oecumenicum Vaticanum Secundum که به صورت غیررسمی با عنوان واتیکان دوم یاد میشود) میان کلیسای کاتولیک روم و دنیای مدرن ارتباط برقرار نمود. این بیست و یکمین شورای عام کلیسای کاتولیک و دومین شورای برگزار شده در کلیسای سنت پیتر در واتیکان بود. این شورا، از طریق مقدس، به طور رسمی تحت اسقفی پاپ ژان بیست و سوم در ۱۱ اکتبر سال ۱۹۶۲ شروع به کار کرد و تحت رهبری پاپ پل ششم در جشن مفهوم معصوم (معصومیت مریم مقدس) در سال ۱۹۶۵ به پایان رسید.
از کسانی که در جلسه افتتاحیه شورا نقش داشتند، چهار نفر در آینده به مقام پاپی رسیدند: کاردینال جیووانی باتیستا مونتینی، که بعد از پاپ ژان بیست و سوم پل ششم نامیده شد. اسقف آلبینو لوسیانی، پاپ ژان پل اول. اسقف کارول وجتیلا که پاپ ژان پل دوم شد و ژوزف راتسینگر، که به عنوان مشاور دینی حاضر بود و بعدها پاپ بندیکت شانزدهم شد.
هنوز هم اعتبار شورای واتیکانی دوم نزد کسانی که همدلی کامل با کلیسای کاتولیک روم ندارند، به عنوان نقطه متضاد مورد سئوال و ابهام میباشد. به ویژه دو مکتب فکری در این بین دیده مشاهده میشود:
- کاتولیک سنت گرا، که ادعا می کنند اصلاحات مدرن که از نتایج مستقیم یا غیر مستقیم این شورا است، اثرات مضر و بی تفاوتی نسبت به آداب و رسوم، باورها و پرهیزکاری کلیسای قبل از سال ۱۹۶۲ به ارمغان آورد. علاوه بر این، ایشان اشاره می کنند به تضاد اعتقادی شورا در مقایسه با اظهارات پاپی قبلی در مورد ایمان، اخلاق و اصولی که قبل از خود این شورا اعلام شده بود. آنها ادعا دارند که از آنجا که هیچ تعاریف جزمی در اسناد شورا وجود ندارد، چنین اسنادی مصون از خطا نیست، از این رو شرعاً برای کاتولیک های رومی مومن الزامآور نیست، به ویژه زمانی که چنین اسناد شورایی راه را برای اجرای سست اصول دیرینه مورد تأیید کاتولیک که قبلا توسط پاپهای قبل از سال ۱۹۶۲ تصدیق شدهاند، باز کرد.
- کاتولیک های مخالف پاپ(Sedevacantists) که فراتر از این ادعا دارند که پس از شکسته شدن سنت کاتولیک، پاپهای حاضر نمیتوانند به صورت واقعی ادعای پاپی نمایند که در نتیجه مقام پاپی بدون متصدی میباشد.