فلز رز
ظاهر
فلز رز، فلز رز یا آلیاژ رز آلیاژی قابل ذوب با نقطه ذوب پایین است.
فلز رز از ۵۰ درصد بیسموت، ۲۵ تا ۲۸ درصد سرب و ۲۲ تا ۲۵ درصد قلع تشکیل شدهاست. نقطه ذوب آن بین ۹۴ و ۹۸ درجه سلسیوس (۲۰۱ و ۲۰۸ درجه فارنهایت). این آلیاژ در هنگام انجماد بهطور قابل ملاحظه ای منقبض یا منبسط نمیشود، این ویژگی تابعی از درصد بیسموت آن است.[۱]
کاربردها
[ویرایش]فلز رز چندین کاربرد رایج دارد:
- به عنوان ماده لحیم کاری. برای محکم کردن نردهها و نردههای چدنی در جیبها در پایهها و پلههای سنگی استفاده میشد.
- به عنوان یک وسیله انتقال حرارت در حمامهای گرمایشی استفاده میشود.
- به عنوان یک پرکننده چکش خوار برای جلوگیری از چروک شدن لولهها به هنگام خم شدن کاربرد دارد. فلز رز ذوب شده، و در لوله ریخته میشود. سپس در جای خود جامد میشود اما شکلپذیر باقی میماند. این اجازه میدهد تا لوله یا لوله بدون چین خوردگی خم شده و دوباره کار شود. پس از به دست آوردن شکل مورد نظر، فلز رز دوباره ذوب شده و جدا میشود و لوله یا لوله به شکل اصلاح شده خود باقی میماند.
تاریخچه
[ویرایش]توسط شیمیدان آلمانی والنتین رز بزرگ، پدربزرگ هاینریش رز کشف شد.
فلزات مشابه
[ویرایش]منابع
[ویرایش]مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Rose's metal». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱ دسامبر ۲۰۲۱.
- ↑ "Low melting-point (fusible) alloys" (PDF). Belmont Metals. Retrieved 5 December 2019.