شعلهافکن ۳۵
ظاهر
شعله افکن مدل 35 | |
---|---|
نوع | شعلهافکن |
خاستگاه | آلمان نازی |
تاریخچه خدمت | |
خدمت | 1935–1944 |
استفادهشده توسط | ورماخت |
جنگها | جنگ جهانی دوم |
تاریخچه تولید | |
سازنده | ساخت کارخانجات مختلف |
تاریخ تولید | 1935–1941 |
ویژگیها | |
وزن | ۷۸٫۹ پوند (۳۵٫۸ کیلوگرم) |
خدمه | 1 [۱] |
عملکرد | نیتروژن |
برد مؤثر | بیست و پنج متر |
برد نهایی | ۲۷–۳۳ یارد (۲۵–۳۰ متر) |
سامانه تغذیه | گازوئیل بین ۱ الی ۳ گالون |
Flammenwerfer 35، یا FmW 35[۲] نوعی شعلهافکن برای مصارف نظامی با بردی در حدود ۲۵ متر بود.
وزن آن ۳۵٫۸ کیلوگرم (۷۹ پوند)، و ۱۱٫۸ لیتر (۲٫۶ گالون بریتانیایی؛ ۳٫۱ گالون آمریکایی) ماده آتش زای آن بنزین مخلوط شده با رشتههای فلزی ریز برای سنگین تر شدن و عملکرد بهتر آن بود. برای جلوگیری از خفه شدن آتش از یک مشعل هیدروژنی که حدود ۱۰ ثانیه روشن میماند، استفاده میشد. شعله افکن مدل ۳۵ تا سال ۱۹۴۱ تولید شد و بعد از آن با مدلی سبکتر، با عنوان مدل Flammenwerfer 41 جایگزینی شد.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ Alexander Ludeke (February 1, 2012). Weapons of World War II. Parragon Books. ISBN 978-1-4454-1128-6.
- ↑ "Portable Flame Thrower - Cartridge (Firearms) - Magazine (Firearms)". Scribd.com. Retrieved 3 April 2019.
- ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2011-03-23. Retrieved 2011-05-13.
{{cite web}}
: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
پیوند به بیرون
[ویرایش]- "First World War.com - Weapons of War: Flamethrowers". Firstworldwar.com. Retrieved 3 April 2019.